1.bölüm

390 17 4
                                    

Karanlık sokakların birinde bitmek bilmeyen bir yolu istemsizce yürüyordum. O kadar çok olay olduki nefes almak bile omuzlarıma yeni bir yük bindiriyordu. Canımdan çok sevdiğim arkadaşım Zeynep sevgilisinden kötü bir şekilde ayrılmıştı. Busenin ailesi başlı başına bir problemdi. Busenin annesi yıllar önce bir kaza geçirmiş ve felç olmuştu. Babası annesini her dakika aldatıyordu, üstüne birde şiddet uyguluyordu. Kardeşlerini anlatmasam daha iyi. Emre bir kıza tutulmuş, onun için sürüsüyle şiir yazıp romantizmden zehirlenmeme neden oluyordu. Kerem desen aklı bi karış havada gözü kızdan başka bir şey görmüyordu. Evimin yakınlarına geldiğimde derin bir oh çektim. Ve nihayet evin kapısının önündeydim. Ev dedemden kalmıştı. İki katlıydı ve çok büyük sayılmazdı. Birde küçük sevimli bir bahçesi vardı. Kapı açıktı. İçeri girdim. Işıklar yanmıyordu. "Yasemiin!" diyerek Yasemine seslendim fakat cevap veren olmadı. Bende kapıyı açık unuttu heralde diyerek odama dogru gidiyorken bir kapı gıcırtısı duydum, durdum ve dinlemeye devam ettim. Sesler azalacağına çogalıyordu. Derken birden açık olan pencereler dikkatimi çekti. Tüm pencereler açıktı. Gıcırtının nedeninin bu oldugunu düşündüm ve içimdeki korku yüklü şüpheleri ortadan kaldırmaya çalıştım. Ama aniden gelen bir çıglık sesi şüphelerimi dogruluyordu."Esila yardım et!" demeye kalmadan ses kesildi. Bu Yaseminin sesiydi. Emindim. Hemen koşarak sesin geldigi yöne dogru gittim. Arka kapı açıktı. Ve bir araba sesi duydum. Yetişmeye çalıştım. Kahretsin! Başaramadım.


GölgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin