SONUNU BİLENLER ÖLÜMDEN KORKAR MI?

5.Bölüm

İzzet,Şehriban ile evlilik hazırlığı yapıyordu,keyfine diyecek yoktu.Sonunda oda evleniyor,yemek bulaşık,çamaşır gibi kadın işlerini yapmaktan kurtuluyordu.Hayatı boyunca mutluluğun sadece ismini duymuş,lezzetinden bihaber yaşamıştı.Samet sabah erkenden uyanmış şarkı söyleyerek,simit satarak aldığı yeni giysilerle okula gidecek olmanın neşesi içindeydi.Elbiselerini,yeni ayakkabısını giyerek hızla amcasının yanına gitti.Amcası,yeğenine göz ucuyla baktı.Şımarır korkusuyla çabucak gözlerini kaçırdı Samet in üzerinde.İçinden bu çocuk büyük adam olur inşallah bizim çektiklerimizi çekmez diyordu.Hadi bakalım ilk günden okula geç kalma karnını doyurup  çık dedi.Samet heyecandan lokmaları yutamıyor,bir an önce okula gitmek istiyordu.Kahvaltı yaparken bir grup çocuğun okul kıyafetleriyle evin önünden geçtiğini gördü.üstleri,başları yeni değildi.İçinde inanılmaz bir kibirle ohhh bee bunlar bizim okuldan ben onlar gibi değilim,her şeyim yepyeni dedi.Alelacele kahvaltı masasından kalkıp banyoya koştu.Günlük bakımını yapıp saçlarını şöyle bir taradıktan sonra okul çantasını gülümseyerek alıp olabildiğince hızlı kendini sokağa bıraktı.Başı dik sağa sola bakıp gülümseyerek ilerliyordu.yanından geçtiği çocuklar arkasından Samed,Samed diye seslendikçe daha bir emin daha bir dik yürüyordu.Üzerindeki kıyafetin saygınlık getirdiğini görmüş olmak Samed i şaşırtmadı aksine hayal ettiği her şeyin gerçek oluyor olması içten içe özgüven patlamasına neden oldu.Artık yürüme mesafesinde olan okulun bahçe kapısına varmıştı.Yol ne kadarda kısa gelmişti.Acaba Samed'in elbiselerini herkes görebilmiş miydi?kıskançlıklarından çatladılar mı diye merak ediyordu.Keşke yakın olduğum bir arkadaşım olsaydı? o bana her şeyi anlatırdı dedi içinden.Gururla okulun bahçesine girdi.Bahçe cıvıl cıvıldı,İlk okul çağındaki her çeşit çocuk vardı bahçede.Koşan,hoplayan,zıplayan,yanındakine sataşan kızlı erkekli bir sürü çocuk.Samed dışında hemen herkesin yanında bir iki kişi vardı.Bir önceki yıl kimse onunla arkadaş olmamıştı.Sürekli aşağılanmış kıyafetleri dalga konusu olmuştu.Öğretmenin söylediği her cümle kafasında olduğu halde utancından ayağa kalkıp cevap verememişti.Bu yıl başkaydı ''herkes den önce dikileceğim  ayağa sorulara önce ben cevap vereceğim.Görsünler Samed aptal mıymış'' diyordu içindeki hırsla.

  Kendi ile konuşup kritik yapan Samed arkasından yanaşan kişiyi fark edememişti.Ayşe Samed'in arkasında bir süre dikildikten sonra Samed in omzuna dokundu hafifçe.Derin düşüncelere dalan Samed ani bir irkilme ile  arkasına dönüp ne ne oldu dedi.Ayşe ağzını kapatarak gülmeye başladı''Korkma seni yemem  neden düşüncelisin?daha okul başlamadan bu kadar düşünürsen senin işin baya zor diye şaka yaptı.Bahçeye girdiğinden beri seni izliyorum bir kaç defa aynı sınıftayız gelsene yanımıza diye seslendik duymadın.Sen gelmeyince ben geldim yanına.Samed ona dokunan kişinin kız olduğunu görünce yüzündeki kibirli gülümsemeyi bırakıp şaşkın bir ifade ile bakakaldı.Ayşe durmaksızın konuşuyor,konuşurken eline koluna hakim olamadığından sürekli Samed'in koluna dokunuyordu.Oluşan sohbet ortamına susarak katılan Samed ne olduğunu tam kestiremese de bir arkadaş ediniyor olmanın rahatlamasını hissediyordu.

 Zilin çalması ardından Ayşe,  Samed'in elini tutarak sınıfları için ayrılan bölüme koşturdu.Samed elinde hissettiği sıcaklıkla Ayşe'nin emrivaki koşturma çabasına hemen ayak uydurdu.Beraber sırada dikilirken sanki geçen seneki sınıf arkadaşları gitmiş yerine sıcak kanlı Samed'i seven çocuklar gelmişti.Görünüş önemliydi bu yaşta görünüşün önemi kavramıştı Samed.Bütün kapılar üstündeki birkaç yeni kıyafetle zorlanmadan açılıyordu.Gelecek için bu tecrübeyi edinmek çok işine yarayacaktı.Bunun bilincinde etrafta her söylenen sözü dikkatle dinliyor konuşmadan her lafı söyleniş tarzını beyninin bir köşesine kayıt ediyordu.İşine yarayacağı zaman gelecekti bunu biliyordu.

Açılış töreni bitmiş,içeri gir zili ile bahçedeki çocuklar okulun içine,sınıflarına akın etmeye başlamışlardı.Ayşe herkes neden koşuyor nereye yetişecekler sözü ile daldığı düşüncelerde uyandırdı Samed'i.Gülümseyerek karşılık verdi Samed.''Demek ki okulu çok özlemişler biran önce derslerin başlamasını istiyorlar'' dedi. Ayşe Oooo Samed bahçede senin konuşmayı bilmeyen bir ahmak olduğunu düşünürken espri yapan biri buldum karşımda diye kinaye ile cevap verdi . Birbirlerine sataşarak sınıftaki en ön sıraya oturdular.Bir süre daha sohbet etmenin ardından bir kadın girdi içeriye.Sınıf hep birlikte ayağa kalktı.Kadının oturun işaretiyle sessizce oturdular.''Ben yeni sınıf öğretmeniniz Sibel bu yıl okulunuza atandım.Kalan dört yılı beraber geçireceğiz''geçen sene öğretmeninizin sağlık problemleri olduğundan başka bir ile tayini çıkmış.Neler öğrendiğinizi,bana anlatırsanız nereden başlayacağımıza karar verip o şekilde devam ederiz.Derslerden konuşmadan önce herkes tek tek kendini tanıtsın bakalım''dedi.Sınıf listesindeki ismi okudukça öğrenciler ayağa kalkıyor ismini soyadını babasının mesleğini söyleyip oturuyordu.Ayşe listenin en başında Samed ise en sonundaydı.Baş harfe göre sınıf listesi hazırlandığından dolayı.Sıra Samed'e gelince ismini soyadını söyleyip oturdu.Öğretmen ''baban ne iş yapıyor Samed'' dedi.Samet titreyen ses tonuyla babam öldü öğretmenin amcam ile birlikte yaşıyoruz diyerek sırasına oturdu.Öğretmen madem sınıf sırası sende bitiyor o zaman seninle derse giriş yapalım hangi konuları işlediniz nerede kaldınız biliyor musun? dedi.Sınıftan birden gülüşmeler yükseldi.İçlerinden biri Samed sınıfın en tembeli geçen sene kafasını sıranın hep altında tutuyordu.Ben bile bilmiyorum o nereden bilecek diye dalga geçti.Samed gülüşmelere aldırmadan ayağa kalkıp geçen yılın ilk gününden itibaren gün gün öğrendiklerini bir çırpıda anlatıverdi.Öğretmen dahil herkes şaşırmış Samed i izliyor Samed anlattıkça şahlanıyor,koca bir yılın intikamını,bıraktığı yıkımın telafisini gerçekleştiriyordu.Sınıf ta çıt çıkmıyor bütün sınıf şaşkın bir şekilde dinliyordu.Ayşe sevinçle ayağa fırladı ve müthiş bir heyecanla alkışlamaya başladı.Bravo Samed bravo arkasına dönüp hani Samed tembeldi hani bilmezdi,bakın görün benim arkadaşım dedi.Herkes Ayşe ye uyum sağlayıp alkışlamaya başladı.Hayatının en onur verici dakikalarını yaşıyordu Samed.Biraz utanmış bir gururla sırasına oturdu.Sibel öğretmen''Samed teşekkür ederim harikasın,Çocuklar Samed sınıfımızın başkanı olsun mu ne dersiniz? dedi.Tek bir ağızdan coşkuyla Samed sınıf başkanı seçildi.Bir günde bir sınıf dolusu arkadaşı olmuştu.Her ders arası  zili ardından sınıfça oyunlar oynuyor,okuldaki bütün vakitlerini birlikte geçiriyorlardı.Akşam olup okul bitince evlere neşe ile dağılıyorlardı.Samed için bir eğitim yılı hızla başarı ve huzurla geçip gitmişti..