Xiumin
Sokağın her bir köşesini temizleyen yaşlı adamın geride bıraktığı kurumuş ağaç yapraklarını izlemeye başladım. Rüzgarın hiddetine dayanamayan kurumuş yapraklar sağa sola gidiyorlardı.
Başımı kaldırdım, gözlerimi yürüdüğüm boş sokağa daldırdım. Sokağa heybetle yükselen binalar yerine ağaçlar ve tek katlı evler hakimdi.
Sokağın ayrımına geldiğimde seslerin arttığı yöne adımlarımı yönelttim.Gözlerimi bulunduğum yerde gezdirince gördüğüm son sürat hızla giden arabalar ve onların gürültüleriydi.Kırmızı ışık yandığında karşı kaldırıma doğru yürümeye başlamıştım ama en son hatırladığım bacaklarımı delercesine geçen bir araba ve arabanın içindeki adamın hızla arabadan çıkıp korku dolu gözlerle yüzümü incelemesiydi.