The Good Girls

Chapter 3- The Mess

As soon as the car stop infront of our company, dali-dali akong lumabas. Hindi ko na hinintay na pagbuksan ako ni Mang Ben dahil ako na mismo ang nagbukas. Some greeted me but i was too pre-occupied kaya wala akong pake sa paligid ko. Galit ako! Oo! Sobra! Babalik siya! Ano nanaman ako dito. Et'tsepwera?!

What the hell!!!! Sigaw ko.

Naku Mam! Sorry po. Hindi ko po sinasadya. Hindi niyo po ata ako nakita na papalapit kaya---

My God! Nakita mo na nga akong papalapit eh hindi pa ikaw ang umiwas! Are you stupid!

Hindi ko po nagawa because of these boxes mam.

I look around and then i noticed na andaming naka-kalat na papeles at boxes. I saw some of my employees are helping him and some just staring at us para maki usisa.

Lame excuse! Your fired!! I dont wanna see your face here anymore! Got that!! And kayo! Turo ko sa mga tsismoso at tsismosang empleyado Go get your asses here and back to your work!

Ang init naman ng ulo ni mam.- employee 1

Oo nga. Balita ko, babalik yung tatay nila.- employee 2

GO!!! Sigaw ko ulit. May guts pa silang mag tsismisan.

Papasok na sana ako ng elevator ng biglang...

Pasensya na po kayo mam. Nagmamakaawa ako sainyo. Ibalik niyo po ako. Hindi kona po uulitin ang ginawa ko. May pamilya po akong papakainin. Mahirap po maghanap ng trabaho.

Hinarap ko siya at nakita kong nakaluhod siya sa harapan ko.

Sorry?! Magagawa ba niyang ibalik yan ang lahat ng mga bagay na hindi masasakit!! Sige nga! Patunayan mo!! I was exhausted at that moment kaya hindi ko namalayang may luhang kumawala na pala sa mata ko. Pinahid ko agad at tinalikuran ko siya.

Dali-dali akong pumasok sa private elavator ko at dun ko nakita ang mapupula kong mata. God! I look like a mess. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Parang galing sa habulan na hindi ko maintindihan. This is my first time na ganun magalit sa harap ng empleyado ko. Ng bumukas ang elevator, agad akong nagtungo sa office at pabagsak kong sinara ang pinto.

Aaaaaahhhhh! I hate you!!! I hate all of you!!! Pinagtatapon ko ang vase o anumang babasaging bagay na nakikita ko sa office. Wala akong paki'alam sa paligid ko. Wala din namang nagmamahal sakin.

You... never ...failed ...to ...hurt me!!! Iyak lang ako ng iyak. Lahat ng gamit sa office ko basag. Tumingin ako sa side ng desk ko, nakita ko yung picture namin tatlo nung nung bata pa ako na nadamay din. Nagkaroon siya ng crack sa gilid ng ulo ni daddy. It was me in the middle and my parents in my both side. Hinang hina ako. Wala akong makakapitan. Humiga akong umiiyak, yakap yakap ang picture frame namin tatlo. I look like hopeless.

Bes, your next appointment is-- Oh my god! Somebody, call an ambulance!

Tinignan ko lang siyang natatrantang lumapit sakin. I am numb. Walang pakiramdam.

What happened to you! What happened to your office! God, Alis!

Why life is so unfair ha? I did everything! As in everything! He never appreciate it. Never. Pabulong nalang ang boses na tangi kong nagawa. But i know, narinig niya yun. I wish mom never leave. At dun na kumawala ang iyak ko. Hagulhol, yun na ang ginawa ko. Lumapit si Alen sakin at niyakap akong nakahiga. Hinila niya ako patayo at inangkla papunta sa sofa.

Your asking me why life is so unfair? Tumingin ako sakanya. It's because, you'll never be a strong woman if you never feel how to get hurt. Hindi ka mabubuhay kung hindi mo mararamdaman kung pano masaktan. Part yan ng buhay natin. Sometimes your up and sometimes your down. Alis, you've done enough. Hindi man ma'appreciate ng tatay mo, well nandito kaming BITCH PERFECT na bestfriends mo. Natawa ako ng nabanggit niya ang pangalan ng grupo namin.

Hindi kana maganda pag umiiyak ka! Tignan mo. Your mascara is at mess. Your eyeliner. God you look like you've been in a war na nanalo pero wasak naman ang itsura.

Aray! Ang sakit mo naman magsalita. Pabiro kong sabi.

Tsk! As if totoo naman. Syempre, just wanna make you smile. Dito ka lang, kukuha ako ng tubig mo.

I just nod my head as a sign of a yes. Afte a minute, bumalik na ulit siya.

Oh eto. Abot niya sakin ng glass of water. I smile to her.

Thanks bes ah. Paki-ayos nalang ang gamit ko, lilipat tayo sa ibang office.

Mukang nagulat siya sa sinabi ko.

Bakit naman? Pwede namang ito parin ang gamitin mo, papaayos lang natin tong mga nabasag mo oh.

I let out a fake smile. It's not like that. My dad is coming back for a month. He wants mo to become the COO for a month and he will be the CEO for a month. Inem'phasize ko talaga yung word na FOR A MONTH. Dapat siguraduhin niya lang talaga.

Why so sudden? She ask.

My sister is back. I let out a sigh. Isn't it good? I ask sarcastically.My life will be a hell again. Ang saya ko na nga without her, and then woooosh! In just snap, eto nanaman. My father really love her.

That's explain why your office is at mess. Thats not a question but an statement.

She'll be having her training here as the head of budget and finance.

Kaya pala.

I look at her immediately as she said those words.

Kaya pala ano?

Kaya pala, nagbubulung bulungan sa baba kanina na may bagong boss daw sa budget and finance. Tapos yung mga papers niya inaayos na dun sa magiging office niya.

Kumunot ang noo ko. So napaghandaan na pala ni daddy yun. Well then, good for her. Reading ready na pala.

I think i'll be seeing a good cat fight.

What? I didn't hear exactly what she said kasi pabulong lang ang pagkakasabi niya.

Wala. So, sige na, aayusin ko na tong mga gamit mo. Hayy! Pahihirapan mo pa ako. Kaloka ka! Di sana tinawag mo akong i'wreck tong office mo sabay kanta ng:

I came in like a wrecking ball!

I never had so bad in love!

God stop! Your making a noise pollution.

Edi ikaw na! The bes ka eh. Lumuhod pa sya harap ko at nag bow na tila nagbibigay pugay sa isang reyna.

After that, we laughed together like there's no tomorrow. Kung wala siguro tong madaldal na to, wala hindi ko na alam. Thank God i have my Bitch Perfect bestfriends.

___________________________

Dont forget to vote and comment po :)