Nagulat at sabay ngiti ng pagkatamis-tamis ng nakita niya akong nakaupo sa sofa. Hindi ko alam kung bakit napangiti din ako. Tumayo ako at lumakad siya papalapit sakin. Kahit na never ko pa ginawa sa Daddy ko to, gagawin ko sakanya dahil may respeto ako yun ay ang pag mamano.
Magandang gabi po. Bati ko sakanya.
Kay gandang bata. Upo ka muna. Alok niya sakin na agad ko namang tinangap. Nagpakuha siya kay Joseph ng maiinom at saka ako dinaluhan umupo. Tahimik lang akong nakayuko habang ang dalawa kong kamay ay nakapatong saking kandungan. Dapat kanina pa ako uuwi pero parang ayaw ko pa. This is my first time na gumawa ng pagtulong sa kakakilala ko palang. Pero kasi, ang gaan ng loob ko sa bata. Nagulat naman ako ng biglang nagsalita ang lola ni Josep.
Iha okay ka lang ba? Tumango naman ako bilang sagot sakanya. Maraming maramimg salamat pala sa gamot na binili mo para sakin at sa pagkain. Hindi ko alam kung pano babayaran to. Tatanawin kong utang na loob to sayo.
Nakikita ko sa mga mata niya na sincere siya sa pagpapasalamat kaya bigla ko nalang siyang nayakap. Nagulat ako nung una pero ako narin ang unang kumalas. Diba nga kasi "wala akong puso" sabi ng mga empleyado ko.
Wala po yun. Masaya po ako na kahit sa konting paraan manlang nakatulong ako sainyo.
Alam mo, ngayon lang may tumulong samin ng apo ko ng ganito. Nakikita ko sayo, mabait kang bata.
Naku lola! Kung alam niyo lang ang tingin sakin ng ibang tao. Ngumiti nalang ako sakanya ng tipid.
Napaka'swerte ng magulang mo at nagkraoon sila ng anak na tulad mo.
And with that words I suddenly stiffend. Masaya, siguro noon. Lintik, may gustong luha na nagbabahid na lumabas pero pinigilan ko. Hindi. Kahit ngayon lang di ako iiyak. Kagagaling ko nga lang sa matinding drama sa office ko kanina iiyak nanaman ako. Hindi nalang ako umiimik sakto namang dumating si Joseph na dala ang aming inumin. Umupo siya sa gitna namin ng lola niya.
Alam mo lola si miss--
Allison, joseph. O Alis nalang. Hindi ko papa pala nasasabi sakanya ang pangalan ko.
Miss Alis. Pag uulit niya. Yun nga lola. Ay oo pala. Miss Alis lola Cyntia ko po. Lola Cynthia si Miss Alis po. Pakilala niya samin. Ang bibo ng batang to. Sayang naman ang talino at pagka bibo niya kung hindi magagamit. Kaya napaisip ako.
Uhm Joseph diba sabi mo huminto ka sa pag-aaral?
Nalungkot naman siya agad at tumango.
Iha, nakikita mo naman na salat kami sa buhay. Nagbebenta lang siya ng sampaguita at ako kung minsan gumagawa ng basahan. Wala kaming sapat na pera pang pa'aral at baon niya. O dikaya gamit pang iskwela. Sabi ng lola niya na hinihugod ang likod ni Joseph.
Hinawakan ko naman ang kamay ng lola ni Joseph na nakapatong sa likod niya at sabay sabing. Sa susunod na pasukan po, mag-aaral na siya.
Gulat ang muka ng mag-lolang napatingin sakin. Alam kong masyadong mabilis ang pagtulong ko sakanila ng sobra pero kung titignan ko naman talagang walang wala sila. Magkano lang naman ang konting bagay o pera na maitutulong ko sa mag-lola diba. Hayaan mo na ung mga taong mapang husga. Hindi sila mahalaga.
Opo mag-aaral na siya. Tinignan ko naman si Joseph na maluha-luha na. Sa susunod na pasukan, mag-aaral kana ha. Ako ng bahala sa gamit mo o projects o bayaran sa iskwelaham pag papasok kana. Alam kong matalino ka. Gamitin mo yun ha. Wag mong sayangin.
Hindi magka maliw ang saya sa mga muka nila mag lola.
Naku Miss Alis sabi niya na nagpupunas ng luha sa mata. Hindi niyo po alam kung gaano niyo kami napasaya. Salamat, salamat po talaga.
Wala yun sabi ko. Tawagin mo nalang akong ate. Pagksabi ko ng salitang ATE, nagmistulang nag echo ito sa isip ko. Naalala ko nanaman siya. Yung kapatid ko. Yung huling beses niya akong tinawag na ATE. Yun yung nadapa siya. Tapos ako tutulungan ko sana pero ako nanamam yung napasama. Sh*t lang. Kahit isang beses please, mawala ka muna sa isip ko.
Saka lang ako nagising sa aking imahinasyon ng biglang tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko sa ID caller nakita kong si Alen. Yung secretary/bestfriend ko. Nangunot naman bigla ang noo ko. Bakit kaya? Nagpa-alam ako sa maglola na lumabas para sagutin ang tawag.
Hello?
(Bes nasan kaba?) She sound so worried and scared?
Bakit? Actually I'm heading home. Pagsisinungaling ko. Alam ko namang hahaba ang usapan namin pag sinabi kong nasa isang lugar ako at tumulomg ng batang kakakilala ko lang.
(Your father just called and gosh!! He sound so angry. Bakit wala kapa daw. Anong oras na daw. Akala niya nag bar nanaman daw tayo)
Psst! Now my father is being this so called concern-father. Nagpakawala nalang ako ng malalim na hininga dahil sigurado akong hinihintay niya na ako sa bahay at tatalakan without hearing my side.
No worries. Pauwi nako. Thanks anyway.
Narinig ko namang humikab siya sa kabilang linya. Alam kong inaantok na siya. At ako din kaya nagpa-alam na kami sa isat-isa at binaba ang tawag. I'm about to enter Joseph's house when I saw a figure of man standing infront of me. And there he was looking intently into my eyes with anger written on his handsome face. What the hell he's doing here? I was shock and stunned.
Fra-francisco?
---
BINABASA MO ANG
The Good Girls
Любовные романыInsecurity at Jelousy ang dahilan kung bakit hanggang ngayon, galit siya sakanyang kapatid na walang ginawa kundi ang mahalin, intindihin at maging isang mabait sakanya. Pero hindi niya ito pinansin, bagkus pagkauwi ng kanyang kapatid sa pilipinas f...
