İsmini Sen Koy

47 9 2
                                    

Hep bir kadın var sandın şiirlerimde
Bu yüzden giremedin hiç şiirlerime
Ben hep üzüldüm şiirlerime giremediğine
Bu şiirimi de sana yazıyorum sen üzülme diye

Sen üzülme diye döktüm mısraları önüne
Hep sana yazıyorum durmadan ölümüne
Mısralarım da dayanamadı senin hüznüne
Hüznünü silip atarım sığarım her gününe

Seni sevmeye hazırım gel kalbimi sömür
Bu kalbimi sömürmeye yeter mi ki bir ömür
Öyle aşk dolu ki yalnız sevince görünür
Görünenden fazlası var ama sevgine ölünür

Kovalar mısralarım birbirini gelmez sonu
Mısralarımın sahibi görür mü ki onu
Hep öylesine yazıyorum yok şiirimde konu
Birbirine karışmış yanık kalbimin kordonu...Musa Yalçın

Platonik SatırlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin