Savaşı bitiremeden sevemezsin barışı
Yolun sonundasın bırakmalısın yarışı
Gönlüm sever belki ama aklım karışır
Yüzüne bakmaktan ezberimde her karışı
Bitkisel hayattayım yaralarım ağır
Kurtar beni buradan, bari yanına çağır
Hoş sözlerine artık kulaklarım sağır
İşitirsem belki biraz daha bağır
Savaşımız sürerse birbirimize karşın
Uzaklaşırım o vakit senden bir kaç arşın
Gölgesi düşerse aramıza semada arşın
Mesafe kısa aslında uzun senin karışın
Henüz demir aldı gönlümden o son gemi
Demir attığın günü hemen unuttun dimi
Nasıl da kanıp yemişim o attığın yemi
Dönerse o gemi ışığı aydınlatır gecemi
Canımı acıtsa da adı sen olan sıla
Nasıl bir gurbet bu sığmıyor akla
Kalbim sevedursun aklım seni kıla
Nasıl da karıştırdım batını hakla
Parladı gözlerim bakışlarına kandığında
Anlarım yalanı gözlerim kan ağladığında
Yaralarım da kapanmadı hep kanadığından
Yalnızım temelli kendi kalabalığımdan
Artık haber de yok giden o gemilerden
Limanımda yalnızım kayıp şehrimden
Son gemileri de yakıp geçtiğimden
Şimdi de yalnızım şehrimde ebediyyen
Ben sana gidip gelen sallantılı sarkaç
Sığamadım bir türlü şu kalp yuvana
Hızlı gelebilirsen bana gönlünü ver kaç
Dizlerim tutmasa da yine de gelirim sana... Moses
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Platonik Satırlar
PoetryBazen insanların seni anladığını sanarsın Kimi zaman bu aptallara bir anlık kanarsın Yaraysan eğer bir gün elbet kanarsın Asla sormazlar sen neden yazarsın
