Herkesin bir görevi vardı
Herkes bir görevin,kendi görevinin
Kahramanıydı.
Peki benim görevim neydi?
Hiçbir şey olamamak mümkün müydü?
Bir şey olamadan,
Her şey olamaksızın...
Nereye gidiyordum?
İstikametim neydi?
Kimdim?
Kimim?
Kim olacaktım?
Her sorunun ardında bir cevap,
Her cevabın ardında bir soru vardı.
Her soruda bir soru vardı aslında.
Yalnızca sorular vardı...
Uyuyamıyordum...
Ne kadar dirensem de yazmamaya,
Uyuyamıyordum.
Belki de mum ışığını seyretme arzusuydu bu.
Mum ışığında, bir çarşaf altında yazma hevesiydi.
Sen ye aldırmadan yazarken,
Soluksuz kaldığını sanarken,
Işığın alıp verdiğin nefesinle titreyip,
Sayara dökülen saçlarını ifşa etmesiydi...
Ve dilin bu ye yazamıyorum diye diye,
Beyaz mısraları yazamayarak doldurmaktı belkide.
Yazamazken yazmaktı belkide...Moses
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Platonik Satırlar
PoetryBazen insanların seni anladığını sanarsın Kimi zaman bu aptallara bir anlık kanarsın Yaraysan eğer bir gün elbet kanarsın Asla sormazlar sen neden yazarsın
