Günler geçiyordu fakat o büyük evde ne Bahar'ın acısı azalıyor, ne de Engin'in Burcuya olan aşkı... Birbirinin hemen hemen aynısı olan günler nasıl geçiyordu da acılar bir türlü dinmek bilmiyordu? O ihtişamlı buz mavisi duvarların ardında ki odalar sadece yankısı büyük aşk sarhoşu kahkahaları barındırmıyordu. İhanet, intikam, sessiz çığlıklar, bir kadının çöküşü, başka bir kadının gökyüzüne yükselişi de aynı yerdeydi. Birbirine bu kadar zıt duygular nasıl oluyor da karışıp gitmiyordu birbirine?
Bahar, küçük adımlarla arabaya doğru yürüdü. Krem tonlarındaki şifon bluzu, siyah kalem eteği ve vazgeçilmezi olan siyah stilettoları her zamanki klasik tarzını yansıtıyordu. Siyah kaşe kabanını ve çantasını arabaya bıraktıktan sonra sürücü koltuğuna yönelmişti ki annesinin sesi ile irkildi.
"Bahar!"
Bahar sisli bakışlarını annesine yöneltti.
"Bu yaptıkları yanlarına kalmayacak merak etme kızım!"
Nevin Hanım'ın gözlerindeki kıvılcım, her yeri yakıp kavuracak yangınların habercisiydi.
Bahar annesinin dediklerine aldırış etmeden sürücü koltuğuna geçti. Gözlerini yoldan ayırmadan annesi ile geçen son bir saati geçirdi aklından.
"Saçmalama anne! Bir kez olsun hayatıma, verdiğim kararlara müdahale etme. Ben ne yapacağımı biliyorum. O evden ayrılmayacağım. Engin'i yalnız bırakmayacağım"
Nevin Hanım alaycı bir gülümseme sergiledikten sonra bağırmaya devam etti:
"Senin aşkından ölüp bittiğin o adam seni aldattı. Çocuk bile yapmış. Tüm bunlar yetmezmiş gibi birde çekinmeden evinize getiriyor kadını. Sen daha uyu!"
Nevin Hanım büyük salonun ortasında deliye dönmüşçesine dolanıp dururken Bahar ise sadece annesinin karşısında oturmuş onun sakinleşmesini bekliyordu.
"Anne bak, ben Engin'e aşığım anladın mı? Her ne pahasına olursa olsun onun yanında olacağım. Engin şu an bir kargaşanın içinde. Sadece bir elin onu çekip kurtarmasını bekliyor. Ben onun yanında olmazsam onu bu çıkmazdan kurtaracak kimse kalmayacak yanında."
"Sen hala ne aşkından bahsediyorsun? Hiç mi gururun yok senin? O evde kocan metresiyle beraber yaşıyor, onun yatağında uyuyor, onunla sevişiyor ve sen buna sessiz kalıyorsun. Gerçekten inanılacak gibi değil!"
Genç kadının gözleri nemlendi, güçlükle ayağa kalktı ve annesinin tam karşısına geçti:
"Anne sus artık! Duymak istemiyorum. Burcu denen kadın senin yüzünden geldi. Adamlarını evine göndermeseydin Enginde o kadını evimize getirmek zorunda kalmazdı."
"Ah benim salak kızım. Ben o adamları göndermesem de eninde sonunda Engin o sürtüğü seninle karşı karşıya bırakacaktı zaten."
"Hayatıma karışma anne!"
Tüm bu olanları unutmak için elini radyoya uzattı. Sanki tüm dünya ona karşıydı. Çalan şarkıyla beraber boğazına bir yumruk yerleşti, yanakları ıslandı. Kalbinin acıdığını hissediyordu.
Yürüyorum hasretin acının üstüne
Sığmıyorum dünyaya dar geliyor
Geceler mi uzadı, bu karanlık ne
Gönlümün bayramları, şenliği söndü
Seni kimler aldı, kimler öpüyor seni
Dudağında dilinde ellerin izi var
Aah...
Seni kimler aldı, kimler öpüyor seni
Dudağında dilinde ellerin izi var
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Metres
General Fiction"İnsan bile insana öğretir olmuş, Yaşayanlar ala bir hayat bulmuş. Hayat denen hırçın kendine yar olmuş , Bir umut ki bu hayat sana kavuşmuş." Her gecenin bir sabahı, her başlangıcın bir sonu vardır. Ya aşk? Aşkında bir sonu var mıdır? Aşkımızda yit...
