Rivaliteit vs Liefde -Voltooid-

Hoofdstuk 36

Maxim pov.
Nadia en ik zitten naast elkaar in het muzieklokaal.
We zijn aan het bespreken welke mensen we gaan boeken voor het feest morgen.
Opeens voel ik haar hand en ik leg het mijne erop.
Ik keek haar aan en zag dat haar hoofd nog maar enkele centimeters van het mijne verwijderd was.
Ik draaide mijn pet naar achteren en ik leunde naar voor en ik plantte mijn lippen op de hare.

Tot mijn verwondering kuste ze terug. Ik was zo blij dat ik wel kon gaan huppelen, maar jongens huppelen niet.

Na een paar seconde trok ze weg.
Ik keek haar aan en ze was heel erg nerveus.

"Ben jij zo iemand die gewoon van het ene meisje naar het andere gaat?" vroeg ze uiteindelijk verlegen.

Ik keek haar oprecht aan en ik stopte een krulletje dat voor haar ogen hingen achter haar oor.
"Zo iemand ben ik helemaal niet en ik snap dat je mij niet heel erg goed kent maar daar kunnen we verandering in brengen en ik hoop dat je eerlijk kunt antwoorden op mijn vraag. Wil je mijn vriendin zijn? "

Ze keek even verrast maar ze herpakte zich snel en ze knikte.
"Heel erg graag zelfs. "

Lucinda pov.
Wow, dit is niet normaal toen ik Federico's hand aanraakte kreeg ik koude rillingen. Dit heb ik zelfs niet gevoeld bij mijn ex van Spanje.
Wat doet hij met mij? Ik kan niet meer stoppen met aan hem te denken en ik krabbel bladeren vol met zijn naam. Ik denk dat ik verliefd ben op Federico en ik kan het niet meer ontkennen. In mezelf dan toch want niemand hoeft het te weten want als hij nu op Fran verliefd is ofzo. Dat kan best want ze is een heel intelligent meisje en ze is ook heel erg lief en aardig en dat ben ik verre van.

Daarom besluit ik vanaf nu om hem te negeren voor zover mogenlijk is en hem te ontwijken als onze handboeien af elkaar zijn.

Dan vergeet ik hem vanzelf, toch?