Never Forget This

part 17

Hoofdstuk 17

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jane’s POV:

De hele dag zegt Louis al, “Dit word echt een geweldig dag Jane” maar ik snap niet waarom. Hij wilt het maar niet zeggen. Elke keer vraag ik weer waarom, maar hij houd het geheim. Hij maakt me iedere seconde nieuwsgieriger. We zitten nu aan tafel in een restaurantje te eten, maar ik krijg geen hap door mijn keel. Madison weet er ook meer van. Zei vertelde me ook de hele dag dat ik het helemaal super ging vinden en dat ze dat heel zeker weet. Ik zou me echt niks kunnen bedenken wat we gaan doen.

“Moet je niet eten Jane?” vraagt Louis met een bigsmile op zijn gezicht. Waarom is hij toch zo blij!?

“Ik krijg geen hap door mijn keel” antwoord ik. Hij kijkt me met een nog grotere smile aan.

“Eet nou maar, zometeen kan hem niet meer” zegt hij ondeugend. Ik kijk hem stug aan. Hij houd er maar niet over op. Ik word er gek van. Ik prik met mijn vork in een garnaal op mijn bord en breng hem naar mijn mond. Ik moet toch maar wat eten, want straks kan ik echt niks eten.

~~~~~~~~

“Laten we gaan” zegt Louis. Ik loop hem achterna.

“Graag” antwoord ik.

“Dit word echt geweldig Jane” zegt hij weer.

“JAAHAA, nu weet ik het wel” zeg ik. Hij schiet in de lach.

“Waar lopen we heen?” vraag ik hem. Hij kijkt achterom.

“Loop nu maar gewoon met me mee” met mijn armen over elkaar loop ik verder. Op een gegeven moment komen we bij een groot strand aan. Er is niemand, alleen Louis en ik. In de verte zie ik een bootje of zoiets liggen. Louis sprint erheen. Varen? Is dat het nou? Was dat nou hetgene wat ik zo geweldig ging vinden? Ik loop langzaam richting het bootje.

“Kom” Louis klopt op de plek naast hem in het bootje. Ik ga naast hem zitten. Hij geeft me een roeistok aan.

“Op 3 moet je peddelen” beveelt hij. Ik knik en kijk naar mijn armen. Nee spieren heb ik niet.

“1, 2, 3”  zegt hij. Ik begin als een gek te peddelen en we schieten met ons bootje naar links.

“Wat doe je nou?” vraagt hij en hij ligt helemaal dubbel. Ik kijk hem verward aan.

“Jij zegt dat ik op 3 moet peddelen, dat doe ik, en vervolgens vraag je me wat ik doe?” zeg ik verbaasd tegen hem.

“Ja, maar je moet maar een keer peddelen babe” lacht hij weer. O natuurlijk, dat is logisch.

“We proberen het opnieuw, 1, 2 ,3” nu peddel ik een keer.

“Goedzo, nu doen we het op een goed tempo, en gewoon elke keer op 3 peddelen” en zo roeien we door de zee. Na ongeveer 20 minuten zie ik in de verte overal lichtjes.

“Gaan we daarheen?” vraag ik aan Louis en ik wijs naar de lichtjes.

“Misschien” zegt hij nogsteeds lachend. Ik kan echt niet tegen verrassingen. Vreselijk is dat. Ik ga achterover hangen in ons bootje. Louis had mijn peddel overgepakt. Mijn spieren waren niet actief genoeg voor deze lange route.

“We zijn er” roept Louis opeens. Meteen schiet ik omhoog. Voor ons ligt een eilandje, met in alle bomen allemaal kleine lampjes. Er is helemaal niemand te bekennen.

“Heb jij dit voor mij gedaan?” vraag ik verbaasd. Hij knikt en ik vlieg hem om de hals.

“Dat is zo lief!” zeg ik. Hij tikt op zijn rug.

“Kom” zegt hij. Ik spring op zijn rug en hij loopt richting het midden van het eilandje. Ik kijk over zijn schouder mee. Hij duwt alle planten weg. We lopen een grote berg op. Ik hang een beetje lui over zijn schouder als er achter de berg opeens een groot roze hart van rozenblaadjes verschijnt. Ik kijk Louis aan.

“Is dit allemaal voor mij?” vraag ik weer. Hij rent de berg af en laat me vallen in de rozenblaadjes.

“Ja dit is allemaal voor jou Jane, wil je dan nu officieel mijn meisje zijn?” vraagt hij met rode wangentjes. Dit was echt te schattig voor woorden. Ik knik hevig. Hij komt naast me liggen en samen kijken we naar de sterren in de hemel.

“Ik houd van je Jane” zegt hij.

“Ik ook van jou Lou” zeg ik. Hij komt boven me hangen en geeft me een kus op mijn mond. Opeens staat hij op en loopt hij naar een boom. Hij pakt iets van de grond en komt weer naar me toe gelopen.

“Ik heb nog iets voor je” zegt hij en hij laat een doosje aan me zien. Hij maakt een gebaar dat ik op moet staan en ik loop naar hem toe.

“Jane, je bent echt het allerleukste, mooiste, liefste, geweldigste meisje op de hele wereld, en ik hoop dat je mijn cadeautje mooi vind” zegt hij en hij duwt het doosje in mijn handen. Ik haal het dekseltje van het doosje af en zie een hartjeskettinkje liggen. Ik draai het om en mijn mond valt open. ‘I'll love you forever’ staan er op het hartje. Ik vlieg hem om de hals. Alweer. Dat moet ik eens wat minder gaan doen.

“Dit is echt het mooiste wat ik ooit heb gekregen”  zeg ik nogsteeds verbaasd. Hij pakt het kettinkje uit het doosje en doet het om mijn hals. Op dat moment komen opeens alle andere over de berg heen stormen.

“ZE HEEFT DUS JA GEZEGD?” schreeuwt Niall blij. Allebei knikken we. Liam gooit 5 tentenzakken op de grond.

“SLEEPOVER OP EEN ONBEWOOND EILAND” schreeuwt Madison. Meteen begin ik met het opzetten van de tent. Louis had gelijk, dit was een geweldige dag.

~~~~~~~~~~~~~'

Sophie is een vriendin van mij die nu op vakantie in Frankrijk is? Geloof ik en ze verveelt zich nogal. Dus ze vraagt me 65 keer op een dag wanneer ik weer upload, dus Soof, hier is hij! Nog veel plezier daar he! Ennuh, niet in een sauna stappen daar he, daar heb jij slechte ervaringen mee. 

XXXXXXXXXXXXXX