Never Forget This

part 26

Hoofdstuk 26

Madison’s POV:

Nog 5 dagen en dan ga ik weg. Het voelt alsof ik Harry heel erg moet gaan missen maar in werkelijkheid zie ik hem na 2 dagen in London weer. Harry gaat 1 dag later als mij weg uit Florida. Ik ben zo blij dat ze allemaal in London wonen, ik zou het echt niet aankunnen als ze zo ver weg wonen, net als met dat programma ‘all you need is love’. Vreselijk. Ik weet eigenlijk niet eens waar Jane woont. Wat slecht, ik heb de laatste paar dagen helemaal niks meer met haar gedaan. Ik was altijd bij Harry en zij bij Louis. Laat ik haar eens bellen.

“Met Jane”

“Hey Jane, wat dacht je van een dagje strand vandaag?” vraag ik haar. Ik heb vannacht voor het eerst in een week tijd weer in mijn eigen appartement geslapen en zie mijn moeder in de keuken ontbijt maken.

“Goed idee!” hoor ik haar enthousiast zeggen.

“2 uur lobby?” vraag ik.

“Is goed, zie ik je dan” zegt ze en ik verbreek de verbinding. Het was fijn om weer eens in mijn eigen appartement te slapen, maar ik miste Harry’s sterke armen om me heen wel heel erg vannacht. Ik stap uit mijn bed en trek mijn sloffen aan. Ik loop naar de keuken en als mijn moeder me ziet glimlacht ze.

“Ik vind het fijn je weer eens hier te zien” zegt ze. Ik knik en loop door naar het balkon.

“Eindelijk” hoor ik een stem zeggen. Ik kijk naar links en zie Harry op het balkon staan. Ik schiet in de lach.

“Stond je hier serieus op mij te wachten?” vraag ik. Hij knikt.

“Ik miste je vannacht” zegt hij. Hij trekt een pruillipje.

“Ik jou ook lieverd” zeg ik.

“Slaap je vannacht weer wel bij me?” vraagt hij. Ik doe net alsof ik daar heel diep over na moet denken en hoor Harry lachen.

“Dan niet” zegt hij. Nu ben ik degene die hem zielig aankijkt.

“Als je zo lang na moet denken hoeft het van mij niet meer hoor Madison” zegt hij. Hij probeert heel boos te kijken maar dat wil hem niet echt lukken. Ik wil hem een stomp geven maar hij springt naar achter. Jammer genoeg staat er een muur tussen ons in anders had ik hem nu achterna gerent.

“Madison, ontbijt” hoor ik mijn moeder zeggen.

“Ik kom eraan” zeg ik en ik loop naar de muur toe zodat ik eromheen kan kijken.

“BOE” Harry stond klaar om me te laten schrikken en het is hem goed gelukt. Ik spring een halve meter in de lucht en ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. Mij laten schrikken, ja dat is erg gemakkelijk. Hij pakt bij wangen vast.

“Sorry schatje, ik wist niet dat je zo hard zou schrikken” hij kijkt bezorgd.

“Maakt niks uit babe” zeg ik. Zijn gezicht klaart op en hij geeft me een kus.

“Ik moet gaan ontbijten Harry, see ya tonight” ik loop ons appartement binnen en zie mijn moeder al aan tafel zitten. Ik schuif aan en smeer een boterham op.

~

“Ik ga naar het strand met Jane mam” ik zie dat ze verbaasd is dat ze niet de naam van Harry hoort maar ze zegt er niks van. Ik pak mijn tas die ik net heb klaargemaakt en loop naar de deur.

“Tot straks” roep ik en ik loop de deur uit.

Jane staat al klaar in de lobby en ik geef haar een knuffel.

“Dit is echt te lang geleden” zeggen we allebei tegelijk. We schieten in de lach. Samen lopen we de lobby uit, opzoek naar een taxi. Jane houdt een taxi aan en naar 10 minuutjes komen we bij het strand aan.

“Het is rustig vandaag” zeg ik tot mijn verbazing. Ik zie Jane ook rondkijken. Normaal is het bomvol hier.

“Wie het eerst op het strand is” gilt ze en ze begint te rennen. Ik ren haar achterna en struikel bijna over  al het gras. Jane is als eerst beneden en ze springt op en neer. Ik pak mijn handdoek en spreidt hem neer op het warme zand.

“Wie het eerst op zijn handdoek ligt” gil ik nu en ik plof op mijn handdoek neer. Jane had haar handdoek nog niet neergelegd dus ze maakte al geen kans om te winnen.

“Oneerlijk” zegt ze. Ik trek mijn kleren uit en mijn roze bikini komt tevoorschijn. Dit is een van mijn lievelingsbikini’s. Hij is lichtroze van kleur en er hangen van die flapjes overheen. Ik doe mijn haar in een staart en sprint naar de zee. Jane volgt me. Eindelijk een middagje zonder vriendjes.

Niall’s POV:

Ik ben zo nerveus voor morgen. Morgen ga ik Anna vragen. Of het te vroeg is weet ik niet zeker, maar het voelt goed. Ik heb vandaag gebeld met George, hij komt morgen met een limousine hierheen. Ik heb hem verteld over mijn plan en hij vond het ook een leuk  plan. Nu moet ik er alleen nog voor zorgen dat Anna morgenavond naar me toe komt. Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje af en stuur haar een smsje.

Lieve Anna,

Ik nodig je uit om morgenavond met mij op ‘date’ te gaan. Ik hoop dat je nog geen andere plannen had, want ik heb (alweer) een verassing voor je. Ik beloof je dat het deze keer leuker is.

Xx Niall.

Ik druk op verzenden en wacht met trillende handen op een antwoord. Na 1 minuut begint mijn mobiel te trillen. Snel open ik haar berichtje.

Lieve Niall,

Ik zou het geweldig vinden om morgenavond met jou op ‘date’ te gaan. Ik ben benieuwd wat me nu weer te wachten staat. Hoe laat bij jou?

X A.

Ik begin meteen te glimlachen als ik haar berichtje lees. Ze kan. Om half 8 komt George, dus moet ze hier vroeger zijn, anders weet ze het al. Ik sms haar terug.

7uur?

X

Meteen voel ik mijn mobiel weer trillen.

See ya tomorrow!

Xx

Ik grinnik bij het idee dat ze morgenavond mijn vriendinnetje is. Als ze mijn meisje wilt zijn dan. Eindelijk ben ik dan niet meer de enige single van onze vriendengroep.

~~~~~~

XXXXXX