Never Forget This

part 21

Hoofdstuk 21

Nialls POV:

Ik zit nu al de hele dag opgesloten in mijn kamer. Ik snap het echt niet. Waarom heb ik altijd pech in de liefde? Echt werkelijk altijd. Over een weekje gaan we weer naar huis, weg van alles, weg van Anna. De rest van deze vakantie gaat echt vreselijk worden, dat weet ik nu al. Ik hoor gebonk op de deur.

“Ni, mag ik binnen komen” hoor ik Madison zeggen. Ik loop naar de deur en maak hem open. Meteen omhelst ze me.

“Ni, geloof me, het helpt niet om je de hele dag op te sluiten in je kamer, je moet gewoon gezellige dingen met ons gaan doen” zegt ze op een lieve toon. Ik kijk haar aan.

“Maddie, dat gaat gewoon echt niet, ik voel me helemaal niet gezellig, ik voel me helemaal niet blij, hoe kan ik dan iets leuks met jullie gaan doen?”

“Nee als je hier heel de dag gaat zitten voel je je zeker niet beter, je moet echt met ons mee gaan. Probeer het vanavond anders? We gaan naar de pub” ik kijk haar met een peinzend hoofd aan, eigenlijk heb ik daar echt helemaal geen zin in.

“Niiii kom op” ik zucht.

“Oke, maar als ik me niet beter ga voelen ga ik naar huis” zeg ik. Madison knikt.

“Afgesproken” zegt ze. Ze pakt me vast en duwt me op bed.

“En nu, gaan wij eens even lekker knuffelen” zegt ze. Ze komt naast me op bed liggen en sluit me in haar armen. Langzaam kom ik een beetje tot rust. Daar is Madison echt de beste in, knuffelen, en dat weet iedereen hier. Harry kan er nooit zo goed tegen als iemand haar weer begint te knuffelen, maar dat is echt zo fijn. Ik snap wel dat Harry haar 100 keer per dag mee neemt naar zijn kamer om te knuffelen. Ze wrijft zachtjes over mijn rug. Naar 10 minuten gaat Madison weer rechtop zitten.

“Aaaahhh” zeur ik. Ze schud haar hoofd.

“Nope, ik voel dat je weer tot rust bent gekomen, haha” ze loopt naar de deur toe.

“Wacht!” roep ik. “Bedankt Maddie”

“Geen dank Ni” zegt ze en ze loopt de kamer uit. Wat hou ik toch van mijn vrienden.

Madison’s POV:

Na het eten loop ik terug naar boven om me klaar te maken. De laatste tijd woon ik echt bij de jongens in het appartement. De helft van mij spullen liggen er, en ik slaap er bijna elke nacht. Aan de ene kant is het wel zielig voor mijn moeder, maar ik vind het heerlijk om in Harry’s armen in slaap te vallen. Ik pak mijn spijkershort en een rood bloesje uit de kast. Ik loop naar de badkamer en kleed me om. Ik borstel mijn haren en spuit er wat moes in. Ik doe nog snel wat mascara op mijn wimpers en loop naar Harry’s kamer. Hij staat bedenkelijk voor zijn kledingkast.

“Wat moet ik aan doen babe?” vraagt hij. Ik loop naar hem toe en meteen pakt hij me bij mijn heupen. Ik pak een zwart bloesje en een zwarte kapotte broek uit de kast.

“Dit” zeg ik en ik geef hem de kleren die ik net uit de kast pakte. Hij pakt het aan en loopt naar de badkamer.

“Ho Ho Mister Styles” zeg ik. “Durf jij je hier niet om te kleden” vraag ik met een grijns op mijn gezicht. Hij komt terug zijn kamer ingelopen en draait zijn deur op slot.

“Jij hebt andere plannen geloof ik?” vraagt hij.

“Nee nee” zeg ik. “Ik dacht alleen, laten we onze relatie wat beter maken” Harry schiet in de lach.

“Sure” zegt hij. Hij komt naar me toegelopen en duwt me op bed.

“Hazzz, niet nuuu” ik probeer weer op te staan maar Harry duwt me terug.

“Aaaah toe, heel even” zegt hij. Ik probeer nog een keer me uit zijn sterkte armen te wringen maar geef het dan op. Hij is echt veel te sterk voor mijn meisjes lijf. Ik sluit mijn armen om hem heen en een kreun ontsnapt uit zijn mond. Waarom vinden ze het toch altijd zo fijn als ik ze knuffel. Iedereen wil altijd geknuffeld worden. Vooral Harry is een echte knuffelaar. Als hij maar even de kans heeft pakt hij me al vast. Ik hou er ook echt wel van. Harry duwt me stevig tegen zich aan. Hij heeft het koud, voel ik. Ik draai me om en pak hem stevig beet.

“Heb je het koud babe?” vraag ik. Hij trekt een pruillipje en knikt.

“Misschien moet je nog wat langer met me knuffelen?” vraagt hij gniffelend. Ik geef hem een kusje op zijn neus.

“We moeten over 10 minuten weg en je hebt je kleding nog niet aan” zeg ik. Hij kijkt me met een bedroefd gezicht aan.

“Pleasee, nog heel even?” vraagt hij. Ik sluit hem nog heel even in mijn armen en sta dan op.

“Kom Hazz, we moeten nu echt opschieten” normaal ben ik altijd veel later klaar als hem, maar nu schiet het niet echt op. Ik geef hem zijn broek en bloes aan en hij trekt zijn vieze kleding uit. Snel schiet hij in zijn broek en doet hij zijn bloes aan. Hij loopt naar de badkamer, kamt snel zijn haar en doet er wat gel in. We lopen samen naar beneden. Iedereen staat al klaar in de woonkamer, behalve Niall. Ik ren naar boven en duw zijn deur open. Hij ligt midden op zijn bed, naar het plafond te staren.

“Niall, je zei dat je mee zou gaan” hij gaat rechtop in zijn bed zitten.

“Ik kan het gewoon niet Madison, ik voel me gewoon niet goed” zegt hij. Ik trek hem omhoog en pak kleding uit zijn kast.

“Kom, jij gaat gewoon met ons mee” zeg ik streng. Met tegenzin staat hij op en pakt de kleding die ik uit de kast pakte op. Hij trekt hem langzaam aan en doet wat gel in zijn haar.

“Oke, we gaan er een leuke avond van maken Ni, ik zal bij je blijven, I promise” hij loopt achter me aan de trap af. Iedereen in de woonkamer kijkt Niall aan.

“Fijn dat je mee gaat maat” zeggen ze. Een lach verschijnt op zijn gezicht. Gelukkig, misschien word het vanavond dan toch nog een beetje leuk!

~~~~~~~~~

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX