Lingering

9 0 0
                                    

Mia's POV

I became abnormal for the whole week. I mean, kahit abalang abala kami para Sports Week at mga events na gagawin ng buong student body council, lagi na lang akong natutulala kapag wala na akong maisip na masabi sa mga kasama ko. I know they have noticed this, pero ayokong magsabi sa kanila. Even to Ashley, takot akong magsabi ng nangyari saken nung hapon na yon. I'm afraid to trust someone with my deepest secrets.

Himala naman na di ko na nakita pa si Abraham sa buong linggong yon. And I am thankful for that, dahil na carry out ko ang duties ko as student body pres at ang practice game ko with my volleyball team.

But that luck is running out.

Dahil nakatanggap si nanay ng eviction letter galing sa landlord namen. Ang sabi, ang buong building daw eh binili ng isang mayaman na lalaki at balak na gawing convenient store ang apartment building namen.

Within a month, kailangan naming makahanap ni nanay ng bagong malilipatan at yung malapit lang sana sa Bagwis. Ang mahirap lang ngayon ay yung ipambabayad nameng downpayment sa lilipatan namen. Wala pa yung assistance fund na natatanggap namen galing sa government, next month pa daw ire release. Yun lang yung nakakapitan namen ni nanay sa pang araw2x namen. Isa kasi kami sa mga pamilya dito sa pilipinas na matatawag mong dependent sa gobyerno. Kaya kahit mahirap ang buhay, nakakaraos din dahil sa assistant fund na bigay ng gobyerno every month.

Lalong nagulo ang utak ko dahil sa landlord namen. Magbibigay sya ng notice tapos agad2x papaalisin nya kami. Mabuti naman kaming payer eh. Wala syang nagiging problema samen. Pero siguro eh inofferan siya ng malaking halaga para i sakripisyo nya ang magandang samahan namen.

Opening Salvo ng Sports Week at sobrang masaya ang lahat. Halos puno ng food stalls ang Bagwis. Nag iingayan din ng mga sound system sa paligid dahil sa iba ibang events. Parang isang festival ang nangyayari ngayon. Sana mahawa din ako sa sigla ng paligid.

Pakiramdam ko kasi, magkakasakit ako. Nanunuyo pa yung lalamunan ko. Hai nako! Pagod lang to. Di kasi ako nag almusal sa kamamadali kong umalis sa bahay kanina. Naiwan tuloy si nanay na umayos ng mga gamit namin. Kaya lang kailangan na on time ako dumating sa Bagwis ngayong araw. I'm the president, kailangan na maging role model ako sa ibang studyante.

Whew! Ba't kaya ang init2x? Di naman ata ma araw ngayon pero grabe yung init na nararamdaman ko.

"Pres, are you okey? Namumutla ka ata."

"Ha? Wala Ash. Pagod lang to. Kahapon pa kasi tayong nag aayos sa buong campus tapos gabi na natapos yung practice game namen sa volley. Okey lang ako."

"Are you sure pres? Kasi nakaka alarma yung pagkaputla mo. Mukang magkakasakit ka. You know what, you should get some rest. May laro ka pa mamaya, baka matalo tayo nyan kasi wala ka ng energy."

"Ash, kaya ko to ano_."

"No, Mia. I'm serious. Magpahinga ka muna. You've been moving around since yesterday. Please, kaya na naman namen dito eh. So go, magpahinga ka na sa office."

Napangiti na lang ako kay Ashley. Sometimes I wonder, kung pwede ko bang buksan ang luob ko para sa kanya. Pero nandun palagi sa utak ko ang takot. Na baka pag nalaman nya ang lahat tungkol saken, matulad din sya ni. . .

As I approach our office. May narinig akong kaluskus sa janitor's closet. Lumapit ako ng kaunti, at may narinig akong mga boses sa luob. Bubuksan ko na sana para sitahin sila pero familiar ang boses ng lalaki. My heart beats so fast, akala mo hinabol ako ng 5 aso.

"Babe, come on let's do it here."

"Be patient Tricia, we'll go there."

"Are you sure you're not with that stupid pres ng student body council? Coz, I've seen you with her last time."

my sweet surrenderTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon