7 Moments of fame Ft. Nial Horan

~014~

Grinnikt zit ik aan tafel mijn eten op te eten. Harry en Louis zijn zo schattig. Ik zit langs Niall en Perrie. Volgens mij zijn Louis en Harry iets van plan. Ze zitten de hele tijd te smoezen en mijn kant op te kijken.

Maar goed Perrie is aan praten over een of andere jongen. Ook al dwalen haar ogen de hele tijd af naar de andere kant van de tafel. Waar Zayn zit met zijn nieuwe vriendin. Arme Perrie. Zayn blijft haar ook maar aankijken.

Pijnlijk.

Na een half uurtje is iedereen klaar met eten en is de bedoeling dat Harry en Louis de openingsdans gaan doen. Maar Harry en Louis zouden Harry en Louis niet zijn geweest als ze niks handen gedaan.

Hun beginnen met kaartjes uit te delen aan de jongens. Op dat kaartje staat een naam van een meisje en met dat meisje moet je dansen. Als je wilt.

Ik krijg een hartverzakking als Niall naar mij toe komt. Ik had het kunnen weten. Maar goed ik ben de flauwste ook niet en pak zijn hand.

Ik voel Harry en Louis nu gewoon grijnzen.

Gelukkig zijn er andere danskoppeltjes op de dansvloer. Dus we vallen niet op. Al snel heb ik lichtroze wangen. Ik kan Niall niet in de ogen kijken. Ik ben normaal gesproken nooit zo verlegen.

Ongeveer een half uurtje later ben ik al wat losser. Plotseling pakt Niall mijn hand en neemt mij mee naar buiten. "Kom we gaan even een blokje lopen" zegt hij als hij mijn vragende gezicht ziet.

Al snel lopen we over een mooi verlicht pad. Aan het einde van het pad blijft hij staan en mompelt wat in zich zelf. Ik kijk er na en sta er bij.

"Hopen dat ik nu niet ga falen" mompelt hij. Ik kijk hem vragend aan. Waar the fuck heeft hij het over.

"Jasmine wil je mij gelukkig maken en mijn vriendinnetje worden?"
.........

"Waar komt die van vandaan." Ik staar hem verbijsterd aan, terwijl er een aangenaam gevoel in mijn buik komt. Vind hij me leuk? Hij zucht en pakt mijn hand. "Ik ben verliefd op je Jasmine."

Nu knipper ik met mijn ogen. Ben ik aan bet dromen?

"Jij bent verliefd op mij?" vraag ik ongelovig.

Hij laat mijn hand los. "Sorry ik had het niet moeten zeggen."

"Natuurlijk wel maar ik kan het niet geloven." Tot mijn afschuw begin ik te blozen. "Ik bedoel ik vind jou ook leuk op de leuk leuk manier" zeg ik onhandig.

Zijn gezicht klaart op. "Echt?" Ik knik nog steeds wat overdonderd. Hij buigt langzaam zijn hoofd naar me toe. Fack hier had ik niet opgerekent. Ik kan helemaal niet zoenen nog nooit gedaan.

Hij zet zijn lippen teder op die van mij, waar mijn lippen dan weer op reageren. Onze lippen bewegen gelijkmatig op elkaar alsof ze voor elkaar gemkaat zijn. Ik leg mijn handen in zijn nek als hij me zachtjes aan mijn heupen dichter naar hem toetrekt.

Zijn tong likt heel voorzichtig aan mijn onderlip. Ik weet niet meer wat ik doe. Het enige wat ik nog weet is dat dit danm góed voelt. Mijn lichaam neemt de controle geheel over.

Opeens schrikken we allebei op door een harde knal. Vuurwerk.

Hij grinnikt een beetje geïrriteerd, maar kijkt mij aan en glimlacht weer. "Was dit je eerste kus?" Ik draai mijn hoofd blozend weg. "Was het zo slecht dan?" vraag ik onzeker. Hij slaat beide armen om me heen.

"Nee in tegendeel. Je gedraagt je gewoon heel onzeker maar goed mag ik je nu een tweede geven?"

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
"Tijd om elkaar nog beter te leren kennen. Je bedenkt 20 vragen en ik ga ze beantwoorden." Zijn ogen glimmen helemaal bij het idee dat we een spelletje gaan doen. we zitten op een bankje tegenover de rivier.

"Wat is mijn grootste hobby?"

"Makkelijke optreden en zingen natuurlijk. Kusje voor elke die ik goed heb?" Hij kijkt me lachend aan met puppy oogjes. Oh god. Ik buig naar me toe en druk een klein kusje op zijn lippen.

Hij knikt tevreden. "Favoriete liedje?" "Never forget you van Zara Larsson en Drag me down." Hij kijkt me hoopvol aan en tuit zijn lippen. "Eentje vergeten" grinnik ik. Hij opent een oog en kijkt me verontwaardigd aan.

"Welke dan?"

"You and I wist je dat niet?" Hij schudt zijn hoofd. "Volgende vraag" lacht hij. "Euh wat wil je weten?" Hij slaat zijn armen om mij heen. "Wat is je grootste angst?"

"Claustrofobie" zeg ik aarzeld, niet dat hij me dadelijk een mietje vind. "Natuurlijk hoe kan ik dat nou vergeten" zeg hij glimlachend. "Wie wat waar hoe?"

12 mei 2014
"Klaar? Kom dan gaan we terug naar het hotel." Nial, en ik zijn net nog even wat boodschappen gaan doen. Niall had natuurlijk weer honger. Na veel gesjouw zijn we eindelijk bij het hotel.

Ik loop automatisch naar de trap zoals altijd. "Jas we gaan echt niet met de trap. We hadden een paar flessen cola minder mee moeten meenemen." Ik grinnik. "Jij zij dat drie niet genoeg was."

"Jaja het is mijn schuld kom dan gaan we met de lift."

Ik kijk hem met grote ogen aan. Ik haat liften. Stel je voor dat je vast komt te zitten. Daar komt bij dat het daar altijd heel benauwd is. Maar ik wil geen mietje lijken dus ik stap gewoon die lift in.

Het duurt hoogstens vijf minuten maar dat is voor mij al veel te lang. Mijn handen trillen als een gek. Ik word duizelig en de muren lijken dichterbij te komen. Niall legt zijn hand op mijn schouder. "Gaat het wel?" vraaht hij bezorgt. Op dat moment gaat de lift open.

Waardoor ik weer fatsoenlijk adem kan halen. "Alles gaat goed" zeg ik zo opgewekt mogelijk terug.

"En ik maar denken dat je niks gemerkt had" lach ik een beetje zuur. "Ik ben niet helemaal gek." Hij drukt weer een kus op mijn lippen. "Ik denk dat we zo moeten gaan" zeg ik voorzichtig. Hij knikt. "Houden we het geheim of?"

"Ik denk ik het wel. Eerst is kijken hoe het gaat" antwoord ik daar op.

"Ik weet nu al dat het goed gaat komen." Met die woordwn geeft hij mij een kus op mijn neus.