THE Badboy And Just Some Girl...

Hoofdstuk 1

Wow.

Dat is het eerste woord wat in me opkomt als ik het huis zie.

Wow.

Dit is geen huis, dit is een villa.

'Hoe hebben we dit ooit kunnen betalen papa?' Ik draai me om maar zie dan dat mijn ouders ook naar het huis aan het staren zijn. Verbetering: naar deze VILLA aan het staren zijn.

'Haaallloooooo, aarde aan papa en mama!' Het lijkt alsof mijn vader uit een shock wakker wordt. 'Ik wist dat er een aardig huis bij mijn nieuwe werk zat. Maar dít...'

Dan stapt Luke uit de auto. Zijn ogen worden groot en zijn mond valt open. 'Wow.'

Dan barst ik in een lachbui uit. Mijn ouders en Luke kijken me raar aan. 'Dat zei ik o-ook in mijn ho-oofd.' Proest ik uit. Ze kijken nog steeds raar. Dan stop ik plotseling met lachen en kijk ze aan. Nou jaaa, denk ik, niemand snapt mijn humor.

'Ik wil naar binnen.' zegt Luke op een kinderachtig toontje. 'Jaaaa! Ik mag als eerste een kamer kiezen!!' 'Niet! Ik!' Mijn moeder loopt naar de deur en steekt de sleutel in het slot. Luke en ik vliegen langs haar heen naar binnen zodra de deur open is. Ik hoor mijn moeder nog iets mompelen wat lijkt op. 'En dat moeten twee zestienjarige voorstellen.'

Ik ren zonder om me heen te kijken naar de trap en vlieg omhoog. Ik kom terecht in een gang met 5 deuren. Ik vlieg de eerste kamer in. Badkamer. Terug naar de gang. Volgende deur. Raak! Slaapkamer. Ik kijk om me heen. Mmmm... Nogal klein. Volgende! Derde deur. Best mooie slaapkamer. Nah, volgende. Badkamer. Ik kom aan bij de laatste deur en open hem. Wauw. Een mooie slaapkamer met een aparte hoek en nog twee extra deuren. Ik kom bij de eerste deur. De badkamer waar ik net was, klein maar erg mooi. Alles erop en eraan. Douche, toiletpot, dubbele wastafel, en nog een deur. Een deur! Ik open hem en kom uit op een iets kleinere slaapkamer dan die van mij. Luke staat erin en roept: 'Deze is van mij!!!' 'Okay, is goed hoor. Rustig...' Raar kind is het toch. Maar dat betekent...

NEEEEEE!!!!!

Ik roep keihard naar Luke: 'Ik deel geen badkamer met jou!!' 'Jammer dat het moet hé!' antwoord hij met een grijns. Dan besef ik me dat er sloten op de deuren zitten en dat ik dus gewoon rustig vijf minuten voordat hij opstaat de deur op slot kan draaien. Met die gedachten loop ik terug naar "mijn kamer". Als ik binnen loop herinner ik me dat ik nog niet achter de andere deur heb gekeken. Ik loop ernaar toe en open de deur. 

Als ik de inhoud zie hoor ik een gil. Een seconde later besef ik dat ik het ben. Luke kom de kamer in gestormd. 'Alles goed Mia?' 'I-inloopk-kast.' Is het enige wat ik stotterend uit kan brengen. 'OoEmGieee!' hoor ik Luke zeggen met zijn kinderachtige stemmetje. 'Ughh ga weg Luke!' 'Jaja...' mompelt hij terwijl hij de kamer uitloopt. 

Ik begin meteen met kijken hoe ik het wil neerzetten. De muren zijn al wit met zwarte strepen. Volgens mij hadden mijn ouders al bedacht dat ik hier wilde. Mijn witte tweepersoonsbed in het midden. Witte dekens en kussens met zwarte bloemen. Zwart houten nachtkastjes met lampjes en aan één kant een witte wekker. Op het nachtkastje met het lampje zet ik een fotolijstje met een foto van mij, Lotte en Emily, mijn twee beste vriendinnen, op het schoolfeest vorig jaar. In de extra hoek komt mijn bureau. In de badkamer leg ik ook al mijn spullen neer. Ik ben bezig tot ik mama hoor roepen dat we gaan eten. Beneden is alles ook al ingericht. 

Nadat we klaar zijn met eten ga ik weer naar boven en leg alle kleren in de kast. Klaar. Ik kan wel leven met dit huis denk ik. Nadat ik klaar ben maak ik me klaar om te slapen. Als ik onder de dekens stap is het enige waar ik aan denkt:

Morgen is mijn eerste dag op de nieuwe school.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dat was alweer het eerste hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Dit is trouwens mijn eerste verhaal dus nog echt niet goed.  Ik wil trouwens het volgende deel geen hoofdstuk maken maar een uitleg van Mia's personage. Leuk?

Doegg xx Annee1404