THE Badboy And Just Some Girl...

Hoofdstuk 3

Wanneer Luke en ik de school in lopen heb ik een gevoel. Je weet wel dat ze altijd in van die films en boeken zeggen 'Ik voel de ogen in mijn rug branden.' En dat je dan altijd hebt van. 'Hoe kun je in vredesnaam voelen dat er iemand naar je kijkt?!' Nou nu begrijp ik het gevoel. Dus; Je kunt het wel degelijk voelen als iemand naar je kijkt.

'Luke?' 

'Ja Mia?'

'Ik denk dat er mensen naar ons kijken...'

Hij draait zich half om zodat hij me aan kan kijken. 'Goh Mia, zou je denken.' 

'Nou eigenlijk wel want anders zou ik het niet zeggen.'

Na een paar seconden stil te hebben gestaan en elkaar woordeloos aan te kijken schieten we beiden in de lach. Nadat we bijna zijn uitgelachen zegt Luke: 'Mia ik denk dat je nu echt de slimste persoon die ik ken.' 'Weet ik. Dat was ik al.' Weer schieten we beiden in de lach en nu beginnen mensen ons raar aan te kijken, niet dat ze dat nog niet deden. Ik bedoel we praten gewoon Nederlands met elkaar. Nog steeds lachend trek ik Luke aan zijn arm mee.

Als we naar binnen lopen ziet het er voor mij uit als een typische middelbare school uit Amerika. Je weet wel zo een als ze in films laten zien. Overal poster met mededelingen, lockers en veel mensen. En met veel mensen bedoel ik ook echt veel mensen. Als we door de gang lopen zie ik veel mensen naar ons kijken. Ik bedoel we zijn nieuw. En het is niet dat Luke en ik zoveel op elkaar lijken. Nou ja, het is wat je niet veel noemt maar we hebben nog steeds een ander geslacht. Dezelfde kleur krullend haar, dezelfde ogen, dezelfde neus, dezelfde oren, die bij ons beide te klein zijn voor ons hoofd. Alleen heeft hij laat maar zeggen een jongenslichaam. Dussss......

Als we bijna aan het einde van de gang zijn zie ik daar een soort raar hokje met "Reception" erop. Als we erheen lopen zie ik een oude vrouw zitten. Ze ziet er verveeld uit en kijkt ons aan. Als ik merk dat Luke niets gaat zeggen vraag ik: 'Heeft u misschien onze roosters? Ik ben Mia Green en dit is mijn broer Luke.' Als ze me vragend blijft aankijken geef ik als verklaring: 'Uhh, we zijn nieuw op deze school.' Dan staat ze op en loopt naar achter haar, door een deur die ik nog niet eerder had opgemerkt. Na een minuut of vijf komt ze eindelijk terug. 'Hier zijn jullie roosters, er zit een plattegrond van de school, een papier van je locker en je huidige lockercombinatie in. Ook zitten er wijzegings-instructies bij. Veel plezier op jullie eerste dag hier.' Ze kijkt erbij alsof ze tien keer liever ergens anders was geweest en het alleen zegt om haar baan te houden. Daarom schenk ik haar een vriendelijke glimlach en por Luke in zijn zij. Na me een boze blik te hebben gegeven glimlacht hij moeizaam naar de vrouw en zegt: 'Heel erg bedankt, nog een fijne dag verder.' 

We lopen met een ingehouden lach zo snel mogelijk de gang door. Als we buiten gehoorafstand zijn proesten we het uit. 'Wat een stuk chagrijn zeg!' Luke komt bijna niet uit zijn woorden door de lach. Nadat we eindelijk zijn gestopt met lachen vergelijken we onze roosters. Ik heb eerste uur geschiedenis in n104. Als ik bij Luke op zijn rooster kijk zie ik dat we tot de pauze alle lessen samen hebben. Daarna niet meer. 'Nou op naar geschiedenis dan maar Luke!' 'Nope Mia, eerst boeken droppen in onze lockers.' Ik moet lachen om zijn taal. Hij gebruikt nooit normale woorden. 'Ohh ja, Let's go.'

Als we naar onze locker lopen zie ik allemaal groepen lopen. Ik zie 'de Nerds', van die meiden die vinden dat ze van alles zijn en veel te strakke en korte kleding dragen, ik zie sporters en daaromheen de cheerleaders. Niceee, bij welke hoor ik. Ik zie Luke ook om zich heen kijken. 'Veel groepen hé?' 'Jep, waar zouden wij bij horen denk je?' 'No idea...'

Als ik bij mijn locker ben verander ik de combinatie meteen en stop er mijn overige boeken in. Dan komt Luke aanlopen. 'Kom op Mia, ik denk dat we al laat zijn.' Hij heeft gelijk. Ik zie bijna niemand meer in de gangen. Alleen nog een enkeling die zich naar zijn les haast om op tijd te komen. 'Als ik de plattegrond bekijk denk ik dat we  naar de 3e verdieping moeten.' Luke verstoort mijn gedachten ruw. 'Mia?!' 'Ja ja, laten we gaan.' Snel haasten we ons de trap op. Als we er volgens de plattegrond bijna zijn verbreekt Luke de stilte.

'Mia? Ben jij zenuwachtig.'

Nee, Ik ben doodsbang.

'Uhh, nee hoor.' lieg ik.

Luke ziet het en zegt 'Mia, ik ken je beter dan jij jezelf. Nu eerlijk graag.'

Ughh, die jongen weet ook altijd wanneer ik niet de waarheid spreek.

'Oké, ik ben doodsbang...' mompel ik zachtjes tegen mijn zin in. 

'Ik ook hoor.' Opgelucht zucht ik duidelijk hoorbaar. Gelukkig ben ik niet de enige. 

Als Luke op de deur klopt en hem open doet kijkt een hele klas ons nieuwsgierig aan. 

'Hallo, zijn jullie toevallig de nieuwe kinderen?' vraagt de leraar.

'Ja, ik ben Mia en dit is mijn broer Luke.' 

'Welkom in mijn klas. Ik ben meneer Larens, jullie nieuwe geschiedenis leraar.' Zoek maar een lege plek. Ik kijk Luke aan en knik. Hij loopt naar een lege plek naast een jongen. Ik ga naar een tafel helemaal achterin waar al een meisje zit. Ze ziet er lief uit. Heel licht bruin haar, groene ogen en sproetjes op haar neus. Als ik zit zegt ze: 'Hallo Mia, ik ben Amanda. Maar ik haat die naam dus noemt iedereen me Mandy. Aangenaam.' 'Heej Mandy, ook leuk om jou te ontmoeten.' Voordat ik op de uitleg van meneer Larens let schenk ik haar een vriendelijke glimlach. Ze lacht terug. Ziet eruit als een aardig meisje. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heejj People,

Best een lang hoofdstuk al zeg ik het zelf.  precies 1100 woorden!

Nog bedankt voor het lezen van dit boek. Zelf vindt ik hem namelijk niet zo heel goed. Maar ik ben dan ook de auteur. 

Ik ga trouwens nog niet regelmatig nieuwe hoofdstukken publiceren. Ik doe het gewoon als ik er zin in heb. Ik ga pas regelmatig uploaden als ik meer lezers heb. Dus tot die tijd soms een keer per week of soms 8 keer in een week. Wel ga ik proberen minimaal één keer per week een nieuw hoofdstuk online te zetten. Dus tot die tijd gewoon afwachten.

Doegggg<3

xxAnnee1404