THE Badboy And Just Some Girl...

Hoofdstuk 2

PIEP. PIEP. PIEP. PIEP. PIEP.

Gapend zet ik mijn wekker uit. Ik blijf nog eventjes liggen. Het is toch maar 5 minuutjes fietsen naar scho- Kut. Ik woon niet meer in Nederland. Ik ben nu in Amerika. Snel gooi ik de dekens van me af en ren naar de badkamer. Daar draai ik de deur op slot naar de kamer van Luke. Ik loop terug naar mijn kamer om mijn spullen te pakken.

Een kwartiertje later loop in naar mijn kast. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik een inloopkast heb! Daar kies ik snel mijn kleding uit. Uiteindelijk ga ik voor een zwart shortje, en een licht roze hemdje met de zwarte tekst, Not a morning person. Als ik ik de badkamer in loop om mijn haar en make-up te doen staat Luke voor de spiegel gel in te doen. 'Goedemorgen zusje!' Ik schud mijn hoofd en kijk hem met grote ogen aan en zeg zogenaamd verbaasd: 'Zo, er is hier iemand vrolijk!' 'Ik heb er gewoon zin in hoor!' 'Dat zie ik...' zeg ik verwonderd maar dan zeg ik ook: 'Ik eigenlijk ook wel... Raar is dat.'

Als ik mijn haar heb door geborsteld besluit ik het los te laten hangen. Mijn make-up bestaat uit een klein beetje high-lighter, een dun streepje eyeliner en om het af te maken... Mascara! Dat is echt een wondermiddel. Mijn ogen lijken er een heel stuk groter door.

Als ik naar beneden loop zie in mijn moeder in de keuken staan. 'Goedemorgen schat.' begroet ze me. Ze ziet er jong uit. Ik weet niet wat er is maar de laatste maanden in Nederland zag ze er zo vermoeid uit. Amerika brengt voor haar veel goede dingen. Minder zorgen. Allemaal van dat soort dingen.

'Morgen mam.' Ik loop naar de koelkast en maak een ontbijt. Net als ik begin met eten komt mijn vader binnen. 'Over twintig minuten vertrekken we. Het is ongeveer een half uur rijden.' Yess, ik hoef niet op de fiets. In mijn hoofd maak ik een vreugdedansje terwijl ik naar mijn vader knik.

Als ik klaar ben zet ik mijn afwas weg en loop naar boven. Daar bots ik bijna tegen Luke op. 'Kijk uit! Ik ben te laat!' Is het enige wat hij in het voorbijgaan schreeuwt. Van zijn vrolijkheid is zo te zien niks meer over. 'Raar kind...' mompel ik in mezelf. Als ik boven ben poets ik mijn tanden en pak een tas. Daar stop ik alle noodzakelijke spullen in. Boeken en pennen, make-up voor noodgevallen, spullen zoals haarborstel etc. En natuurlijk: Mijn telefoon. Mijn eigen iPhone 5c. Alles zelf gekocht en gespaard. Als ik dan eindelijk klaar ben en ook mijn geliefde afgetrapte zwarte All Stars aanheb, stap  ik bij mijn vader in de auto.

Op weg naar mijn eerste schooldag.

Een half uur later zet mijn vader ons af bij de school. Het is een hoog statig gebouw met alles erop en eraan; sportvelden, een groot plein etc. 'Veel plezier vandaag lieverds.' zegt mijn vader terwijl hij ons één voor één aankijkt. 'Dankjewel pap. Tot vanavond.' Nadat ik dat heb gezegd stap ik uit en loop het plein voor de school samen met Luke op. Hij is de eerste die de stilte verbreekt 'Kom laten we opzoek gaan naar de receptie, of iets in die richting in ieder geval.'

'Jep, Let's go...'

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 2. Het is nog een beetje saai maar volgend hoofdstuk komt er actie.

Doegg xx Annee1404