The Badass Quadruplets

Chapter 8

Ian's POV

*flashback*

12 years ago

"Hi!! Are you alone?" Sabi nung babae na nasa harap ko. Tinignan ko sya saglit tapos nagbasa na ulit ako. Nagbabasa ako kaya di ko sya pinansin. Books first before girls.

"Heyy!!! Are you deaf or something?" Sabi nya. Di ko ulit sya pinansin kahit naiintindihan ko sya. Napaisip naman sya.

" annyeonghaseyo dangsin-eun honja ?" [Hello. Are you alone?] This time napatingin na ko Sa kanya.

"Ne. Waeyo?" [Yes. Why?] Sabi ko. Pagtitripan ko muna to. Haha.

"Psh Koreano naman pala. Sipain ko to e. Di man lang ako ininform nyeta" bulong nya pero rinig ko parin. Fil-Kor ata to.

"sapukin mo na ko kung gusto mo ^___^" sabi ko. Nagulat naman sya nung magtagalog ako. At pinaghahampas nya ko.

"You!!! Ughh. Psh. I hate you. Bat mo ko pinagtripan. Isusumbong kita kay Xander!!!" Sabi nya. Aba sino naman yung Xander na yon ?
" Aray sorry *ah* oy masakit. Sorry na. Aray . tama na!!!" Sigaw ko. Nagulat naman sya at bigla nalang umiyak. Nagulat naman ako kase sabi ng Lolo ko di dapat nagpapaiyak ng babae

"I *sobs* hate *sobs* you. My parents are not shouting at me but you *sobs* Huhuhu. I hate you" sabi nya. Nag isip naman ako ng magpapatahan sa kanya. Umalis muna ako saglit para bumili ng Ice cream. At nagtago muna ako sa likod ng puno sa park para tignan kung anong ginagawa nya.

"Nag punta kaya ako dito sa park para maglaro. Psh how dare he. Pagkatapos nya kong paiyakin iiwan nya nalang ako ? I hate him. Psh" inis na sabi nya habang nagdadabog. .
Lumapit naman ako sa kanya at binigay ko yung Ice Cream na hawak ko.

"Oh. Sorry na di ko naman alam e. Ang kulit mo kase. Friends na tayo." sabi ko at nagliwanag naman yung mukha nya. Simula non lagi na kaming magkasama naamin ko na din sa kanya na gusto ko nga sya pero ayon nareject lang ako. Di naman ako nagalit sa kanya kase ako naman yung may gusto e. Di nya namana ako pinilit. Dahil don mas naging close pa kami hanggang sa

5 years ago

Aalis na kami sa korea at pupunta ng Pilipinas . Humingi ako ng palugid sa parents ko para makapagpaalam sa bestfriend ko. Kay Xindrey. Pumunta ako sa bahay nila. At ang una kong naabutan ay yung papa nya. Oo alam ko na anak sya ng President pero di ko pwedeng ipagsabi yon. Kinausap naman ako ng papa nya.

"Iho Ian. Halika may sasabihin ako sayo saglit." Sabi ng papa nya. Oo mabait si Tito. Sobra ewan ko ba sa ibang tao kung bakit natatakot sa kanya e. Lumapit naman ako sa kanya.

"Bakit po Tito? Oo nga po pala may sasabihin po sana ako sa inyo." Sabi ko.

"Iho salamat dahil mayroong kaibigan si Xindrey hindi lang sina Kim at Kris. Alam kong aalis na kayo dito sa Korea. Naiintindihan naman kita. Siguro pagnakalipas ang limang taon magkikita ulit kayo ni Xindrey sa R.U. wag na wag mo syang ilalapit sa mga stinky things. Alam mo nanaman ang nangyari sa kanya nung accidentally nya na nahawakan yung palaka sa zoo na pinagfieldtripan nyo dati diba? Ipagkakatiwala ko sayo ang anak ko. Maselan yan sa mga bagay bagay. Once na mahilo yan mahihimatay na sya. May chance na di na sya magising kaya please ? Pag nasa Pilipinas na kayo iready mo na yung sarili mo okay?" Sabi naman ni Tito. Medyo naguguluhan pa ko kase 12 years old palang ako non. Pero tumatak sa isip ko yun.

*end of the flashback*

Halos di na ko mapakali sa mga oras na to lalo na habang nakikita kong buong braso na ni Xindrey na kulay dugo. Di ko kayang nakikita syang ganyan. Naturukan na din sya ng gamot . Nandito kami ngayon sa Yeoun Hospital. Yeah sa kanila yan. Nakaconfine na sya dito. Tinawagan ko na din ang mga kambal nya at sabi on the way na daw sila.