Gebroken

Hoofdstuk 8

Tarik

Snel zet ik haar in de kofferbak en bindt haar vast, ik wist dat dit verkeerd was maar het moest. Terwijl ik op de weg zat onderweg naar een verre verre onbekende plaats ik hoorde haar wenen en roepen maar je kon haar nauwelijks horen na een halfuurtje hield ze op. Ze leed veel pijn ze wist niet wat er ging gebeuren de man naast mij had geen goede bedoelingen maar we reden in stilte door. Ze was een vriendin een goeie vriendin ze heeft me veel toevertrouwd haar geheimen veel. Wat zou Sarah van me denken? Haar ben ik kwijt maar ik heb geen keus.

Flashback
' je hebt twee keuzes oftewel geef je die hoer van je vriend oftwel zorg ik ervoor dat het leven van jou en je ouders voor altijd verwoest zijn.' zei Imad terwijl ik aan het rillen was vn de angst. Wie kan anders zijn 'hoer ' zijn? Dus moest ik Loubna wel pakken.

Schuldgevoelens komen naar boven Samir zal het me nooit vergeven.

Loubna

Ze trekken me overal mee ik kan niets zien maar ik voel wel de meest gruwelijke dingen. 'Waar is het geld?' Hoor ik een zware stem zeggen, ik was aan het rillen van de angst ik had helemaal geen geld. 'Welk geld?' Vroeg ik. 'De 9000 euro die je hebt gestolen als je nu niet antwoord waar het is zal je leven voorbij zijn.'
'Ik heb geen geld.' Waren mijn laatstr woorden ze sleurde me mee en bonden me vast aan een paal ik was nog steeds geblinddoekt. Ze mishandelde me en verkrachtte me op de meest wrede manier. Uren aan een stuk dagen aan een stuk. Met het idee dat er een leven in mij zit een dood levn maar daar hebben ze geen besef van.

Sarah

Ik zoek al een week naar Loubna geen spoor te vinden. ik denk dat ik het tegen haar ouders moet zeggen ze maken zich zo een zorgen maat weten nog steeds niet dat ze zwanger is.
Ik was op weg naar haar ouders en vertelde het ik kon niet zien of ze boos, teleurgesteld, bang of gerust waren. Het is allemaal mijn schuld ik moest haar bij mij houden dan zou het nooit gebeurd zijn.

Steeds dezelfde routine, naar de lounge met Samir na school en een paar gram verkopen. Mijn school verwaarloosde ik en ik voelde me er niet goed bij maar ik kon Samir niet zomaar laten vallen hij had me in vertrouwen genomen. Tussen al deze mensen al deze jongens van 16 17 19 20 jaar voel ik me een slet. Uiteraard help ik Samir verkopen maar hij gebruikt me precies als een reclame folder. Na deze week heb ik 10.000 verdient.

Links van mij zat Samir en rechts zat een gespierde grote jongen van 17 schat ik hij had groene ogen en zwart golvend haar. 'Waarom ben je zo stil?' Vroeg hij. 'Ben gewoon een beetje moe.' Zei ik met mijn zachte stem. 'Wat is je naam ?' Hij wou een gesprek beginnen maar daar had ik geen zin in al deze jongens zijn slecht alee ze hebben slechte bedoelingen. 'Sarah' zei ik met tegenzin. ' ik heet Younes als je dat wou weten' en hij legde zijn hand op mijn been. 'Niet doen blijf van me af!' Meteen stond Samir op en zei ' als je haar nog een keer aanraakt zul je zien.'. Hier was ik wel van geschrokken. ' ik ga naar huis' zei ik tegen Samir terwijl ik een traan liet vallen. Hij liep me achterna en we bleven buiten staan hij gaf me een dikke knuffel.
Ik ' ik ben het moe ik voel me zo schuldig wat er met Loubna is gebeurd en in de lounge kijken al die jongens naar me ik vind het niet meer leuk.'
Samir: ' je moet je niet schuldig voelen het is niet jou schuld en ik zal je naar huis brengen dan kan je rusten.'
Toen die woorden uit zijn mond kwamen was mijn hart weer aan het rusten ik voelde me weer op m'n gemak we stapten rustig naar huis en we praten bij.
'je bent toch morgen jarig ? Ik heb een cadeautje voor u.' Zei Samir ' echt??' Antwoorde ik. Hij prutste wat in zn zakken en haalde een doosje naar boven en gaf het aan mij. Ik opende het heel voorzichtig en zag dat het een prachtige zilveren ketting was. 'Ahhww dankje' zei ik. 'Graag gedaan mag ik dan nu een kusje van u?' Vroeg hij heel lief. 'Ale dan omda gij het bent' en ik gaf hem een kus op de wang hij deed de ketting voor me aan en we liepen hand in hand naar huis.

reacties en Tips zijn altijd welkom.
Xx