The deadline came, ngayon na yung screening ng project at hindi ko alam ang nangyari since absent ako. Bukas na lang ako papasok kasi simula na ang Math fair. Pero... handa na ba ako?
Nasa booth na namin ako. Wala si Lorence. Pero may project kami. Nasan na ba siya? Hindi ba dapat nandito na siya?
'If you're a real math genius, answer the problems correctly.' May nakita akong note sa may tabihan.
Binuksan ko yung project namin, may five items yun, at sinimulan ko ng sagutan. Nung tama yung answer ko, may biglang lumabas na word. ANNOYING.
Second ay, OPPOSITE. Third is, COMPETITION. Fourth is, WHITE.
Ang dadali ng four questions.
'And what do these words mean?'
Pero hindi ko masagutan yung last... ano ba to? Na fru-frustrate na ako!
"Need help?"
Napatingala ako. OM. It's Lorence! But not a nerd. Napatulala ako. Ang gwapo nya. Naka contact lenses sya, tapos ang puti and also naka wax yung buhok nya, and ang ganda ng suot nya ngayon. What happened to Lorence?
"No thanks, I can manage." Sagot ko.
"You're lacking of something." Sabi nya.
"Chineck ko naman. Wala naman eh." Sagot ko naman sa kanya.
"Negative sign. Don't forget" Sabi nya.
So nilagay ko. At tama!!! LOVE ang fifth word.
"Kahit negative sign lang yan, hindi mo dapat yan binabalewala kasi malaki ang epekto nyan sa tama." Sabi ni Lorence sa akin.
Naguluhan ako, I looked at him, puzzled. He looks dazzling. I don't know.
"Hi, I'm Lorence Torres."
Nag offer sya ng kamay and smiled. I didn't shake it.
"All this time... you were pretending to be someone you aren't?" tanong niya.
He smiled again.
"I did that to know if someone will be good to a person with negative characteristics."
Ano yun? Trip nya? Shit!
"And now, I already found that someone..." tapos hinawakan nya yung kamay ko.
"She's not what I expected to be. Mataray siya, masungit, maarte, pakitang tao... but she did like this nerd guy."
Ngumiti siya sakin.
"She's my soulmate. Those five words were the five signs. And coincidentally, it happened and it's true. LOVE- and also... I fell in love with her."
Nagulat ako tapos ngumiti siya sakin at nilagay nya ang kamay nya sa pisngi ko.
"I fell in love with you, Lorraine."
Akalain mo yun... May pagtingin pala siya sa akin.
"Nagbibiro kaba Lorence?" tanong ko sa kanya.
Ngumiti na naman siya sa akin.
"Oo Lorraine. Mahal na kita kahit na ganyan ka na halos nasayo na ang lahat nang bad elements na ayaw ko. Mamahalin pa din kita at tatanggapin ko yun para lang mapasaya ka sa piling ko."
Na shock ako dun... Gush! ikaw kaya sabihan nang ganon kung hindi kapa kiligin.
Kring ... Kring ... Kring ...
Tumunog na ang bell para lunch break. Dumiretso na ako sa bahay namin. Napagod na kasi akong maglakad-lakad at sumagot sa mga tanong at tsaka ky Lorence sa sobrang sweet nya ^_^.
Tsss, hindi ako maka paniwala... Totoo ba talaga yon!!!
Hanggang dito sa bahay. Si Lorence pa rin ang iniisip ko.
Yung happy memories, at kasunod ang mga sad memories.
Ang sakit pa rin. Ang sakit lang isipin, na yung taong pinagsisigawan kang mahal ka, eh ikaw pa yung nahihiya sa kanya.
At hanggang sa pagtulog ko?! Matutulog na ako eh! Bakit ikaw pa rin nasa isip ko? Makatulog na nga... Magkita nalang tayo sa panaginip babe. Ay! Este Lorence pala ^.^ I love you <3.
