Stay

Τον βρηκα

Ετσι περασαν οι ωρες και οι μερες,εγω καθησμενη στο κρεβατι να ονειρευομαι οταν κοιμαμαι και να βλεπω τον εφιαλτη που ζω οταν ξυπναω,με ανθρωπους που εχουν ψυχη ασπρη και θελησαν αν δωσουν λιγο χρωμα στη δικια μου τη μαυρη μα κανεις τους δεν μπορεσε "Ειναι ακομα νωρις,ισως σε καποιες εβδομαδες να σταματησει να φωναζει οταν την αγγιζει καποιος"ελεγαν οι ψυχολογοι μα εγω δεν τους εδινα σημασια.Απο μεσα μου δεν σταματησα να σκευτομαι εκεινον,αυτος ειναι ο μονος που μπορει να ξερει και..οτιδηποτε και εγω καθομαι εδω και δεν κουνιεμαι αλλα ξερω οτι θα τον βρω και οσο το συντομοτερο τοσο το καλητερο .

Σηκωθηκα γρηγορα ορθια και εβαλα οτι βρηκα μπροστα μου νομιζω οτι ηταν ασπρο ή μπορει και μαυρο δεν ξερω αυτα τα δυο δεν τα ξεχωριζεις ευκολα ειδικα με τις ψυχες των ζωντανων,ποσο ευκολα μπορει αραγε μια ασπρη ψυχη να μαυρισει και μια μαυρη να βρει το φως της;

"Μα που πατε;" "Ειναι νωρις ακομα μετα την εμπειρια σας δεν μπορειτε να βγειτε εξω" "Θα παθετε τιποτα καλητερα να ξαπλωσετε"

"Δεν θα παω μακρια,θελω απλα λιγο αερα τιποτα αλλο "τους ειπα

Φανηκαν δυσπιστοι αλλα ποιος θα μπορουσε να μου παει κοντρα μετα την "εμπειρια" μου; Ολοι με κοιτουσαν λες και ειμαι κατι ευθραυστο παλι αλλα εγω δεν τους ξανακοιταζα για δευτερη φορα στα ματια τοτε θα με επειθαν οτι η ζωη μου τελειωσε...αλλα εγω ζουσα στον δικο μου κοσμο και στα ονειρα μου δεν χωραει το τελος μονο η διαρκεια.

Μπηκα γρηγορα μεσα στο αμαξι..ειπα στον οδηγο οτι θα το οδηγησω μονη μου και με ενα συνοφριωμα στο προσωπο του βγηκε εξω ψιθυριζοντας ενα απλο "μαλιστα".Αγγιξα το τιμονι μα δεν τα ενιωθα κρυο..περιεργο.το αμαξι ειναι κλειστο για μερες αλλα εδω δεν καταλαβενω οτι ουρλιαζω οταν με ακουμπανε ή οταν λιγες μερες μετα την αποφητηση μου τις ενεσεις που μου καναν και εκλεινα τα ματια αλλα δεν κοιμωμουν το εκανα για να μην με κοιτανε αλλο..

Και τωρα τι;;Που παω;;Στο δικηγορο,αυτος μπορει και να ξερει ισως παλι το ονομα του..αν τον ψαξω απο εκει;Ισως αν κλεισω τα ματια μου μεσα στις φωνες μου να θυμηθω και το ονομα του...

Ειδα το γραφειο του δικηγορου, που λεει ο λογος πιο πολυ σαν εταιρια φαινεται παρα με οτιδηποτε αλλο.Βγηκα γρηγορα κανονιζοντας να εχω μονο ενα πραγμα στο κεφαλι μου το ονομα του "Χαρολντ Εντουαρτ Σταιλς Χαρολντ Εντουαρτ Σταιλς Χαρολντ Εντουαρτ Σταιλς Χαρολντ Εντουαρτ Σταιλς Χαρολντ Εντουαρτ Σταιλς '' ελεγα ξανα και ξανα απο μεσα μου μεχρι που εφτασα στην πορτα..μερικοι υπαλληλοι που ειχα ξαναδει ..νομιζω τουλαχιστον..γουρλωσαν τα ματια τους και ψιθηρισαν κατι μεταξυ τους αλλα εγω συνεχισα να κοιταω ευθεια μεχρι που ειδα αλλη μια πορτα αλλα αυτη τη φορα απ'εξω ελεγε "Καρολ Σαουντεκ"το ονομα του δικηγορου