"Τι στο.."
Αρχισα να του λεω αλλα με διεκοψε."Στ'ορκιζομαι είναι ζωντανή απλά δεν ξέρω η γκόμενα ειναι τρελλη,για τα σιδερα!"
"Το πιστευω αυτο αλλα μπορεις να μου πεις τι σκατα εγινε;Δεν θα την βγαλεις τοσο ευκολα καθαρή!"
"Απλα ασε με να την βαλω μεσα,πριν βγει κανενας απ'εξω δεν το θελουμε αυτο''
Ο ηλιθιος ειχε δικιο το τελευταιο πραγμα που θελω ειναι να καταλαβουν τιποτα οι γείτονες."Περνα μεσα γρήγορα "
Εφνεψε και μπηκε μεσα με την μικρη ακομα στα χερια του...τελικά αυτη η μικρή θα με απασχολήσει για περισσοτερο απο ο τι επρεπε και ας πουμε οτι αν συνεχισει ετσι μετα τα γενεθλια της θα συναντησει τους γονεις της..ισως ακομα αυτο να θελει..
"Ασ'την στον καναπε"
Τον διεταξα αμεσως.
"Πως εγινε;"
Εσφιξε τα ματια του και σκουπισε το γεματο ιδρώτα μέτωπο του."Δεν καταλαβα τιποτε σπουδαιο απλα ηταν στο παραθυρο και απο τη μια στιγμη στην αλλη πήδηξε έτσι απλα"
Η Εμμα;;η κοπελα με τους καλύτερους βαθμούς..η δήθεν εξυπνη δεν μπορεσε να αντιληφθεί οτι από το υψος του δωματίου της μονο σωματικό πόνο θα της προσέφερε αν έπεφτε...οχι αποκλείεται κάτι άλλο συμβαίνει και ξέρω οτι αυτός ο ηλίθιος δεν θα είχε τα κότσια να μου πει ψέμματα.
"Πάρε δρόμο τώρα και θα ξανάρθεις όταν σε ειδοποίησω αν ακούσω οτι έκανες βλακεία θα πας να βρεις τον αδελφό σου,έγινα αντιληπτός;"
Του είπα με νεύρα..το τελευταιο πράγμα που θέλω είναι αυτό το σκουπίδι μες τα πόδια μου.
Emma's P.O.V
Ανοίγω τα ματια μου..που είμαι; κάτι μου θυμίζει αυτό το μέρος αλλά δεν ξέρω τι ακριβως...πιστεύω οτι ηταν σε εναν απο τους εφιάλτες μου...και οχι μονο...θυμάμαι καλύτερα αυτό το μέρος ίσως απο τη μυρωδιά...είναι το σπίτι του.
Γυρίζω γρήγορα το κεφάλι μου και τον κοιτάζω αμέσως τα ματια μου πηγαίνουν στο προσωπο του, πρεπει να είναι πολύ όμορφος για να με δελεάζει σε αυτή τη κατασταση..
"Ντε-ζα-βου"
Λέει με ενα ειρώνικο βλέμμα."Αλήθεια πρεπει να βρω εναν τροπο να σε ξεφορτωθώ καποτε γιατί καταλήγεις να είσαι παντα στον καναπέ μου"
"Π-πως ήρθα εδώ;"τραυλίζω γρήγορα
Εκείνος χαμογελάει..υπάρχει κάτι άρρωστο στο χαμόγελο του και κάτι ελκυστικό
"Δεν είσαι ηλίθια μικρή το αντίθετο μάλιστα..το ξέρω..σε παρακολουθούσα αν θυμάσαι"
Έγνεψα το κεφάλι μου πολλές φορες.
"Γιατί λοιπόν αυτοκτονία χωρίς θάνατο;τι ήθελες;;να το σκάσεις ίσως;;γιατί να πεθάνεις απο εκείνο το υψος είναι αδύνατο"Τι;
"Μιλά μικρή γρήγορα!γιατί πήδηξες;τι ήθελες;"
Το μυαλό μου αρχίζει να συντονίζεται και όλα μπαίνουν στη θέση τους σιγά σιγά..
Αλλά πως ήρθα εδώ;;
"Δ-δεν ήθελα να αυτοκτονήσω ήθελα να σε βρω απλα"
"Για πιο πράγμα;τι με ήθελες;"
Ρωτάει ψυχρά."Να με βοηθήσεις..να δω τους γονεις μου!"
Φαίνεται να είναι κουρασμένος απο τη συνεχή μου δήλωση
Όπως και γω..
"Πως;"
"Δώσε μου αυτό που σε κανει χαρούμενο έστω για λιγες ώρες"
"Υπαρχουν πολλά που θα σε έκαναν χαρούμενο"
"Δώσε μου αυτό που κανει εσένα χαρούμενο"
"Δυο πραγματα μόνο το καταφέρνουν:το σεξ και τα ναρκωτικά"είπε με ενα θλιβερό χαμόγελο
"Ξέρεις τι θέλω"
Του απάντησα τολμηρά."Και εγώ τι θα κερδίσω;"
Λεφτά;;θα του δώσω οσα μου ζητήσει..
"Τι θες;"
Με κοίταξε με ενα πονηρό χαμόγελο...
"Γδύσου"
Ευχαριστωωω Σεφαα.
Ψυφιστε κ σχολιαστε ❤💓
YOU ARE READING
Stay
FanfictionΕθισμός... σκόνη μόνο λίγη μαγική λευκή σκόνη μπορεί να με πάει ψιλά στο Θεό αλλά αυτό θα είναι μόνο για μια στιγμή μετά με πάει κατευθείαν σε αυτόν,στα μάτια του μα αυτός είναι ο διάβολος και εγώ το θύμα του και ζητάω μόνο την μαγική του σκόνη αλλά...