Εμεινα εκει για ωρες μπορει και μερες να σκέφτομαι να λογια του...οι ανθρωποι εδω περα δεν με πιεζουν πια να φαω εχουν απο δεχτει οτι δεν μπορω...βρισκουν καλητερο τροπο πλεον να τρεφομαι απο ενεσεις...βλεπω παντου σύριγγες για το καλο μου αλλα η βελονα για αυτο που χρειαζομαι δεν ειναι σε κανενα ιατρειο,σε καμια κλινικη...ειναι στο μικρο βρωμικο σαλονι του Χαρρυ πεταμενη στη γωνια...σχεδον τρομαζω να σκεφτω σε τι σημειο εχω φτασει...αν ειναι δυνατον...εγω να θελω να κανω κατι τετοιο στον εαυτο μου...λοιπον...κιομως ειναι θα μπορουσε να τρυπισει απαλα το δερμα μου και να μπει σιγα σιγα στον οργανισμο μου εγω θα χανω τις αισθησεις μου...αυτο μου φαινεται το πιο ευκολο κομματι απο ολα δεδομενου οτι δεν νιωθω πλεον και ειδικα οταν η βελονα θα σπρωχνετε μεσα στις φλεβες μου και θα απλωνεται στο υγρο τοτε θα αρχισουν τα μαγικα...! θα κλεισω τα ματια μου ισως και θα λιποθημισω και μολις γινει αυτο...θα ειναι εκει και θα με κοιτανε μπορει και να μου πουν οτι χρειαζομαι εστω για μια φορα και μετα ολα θα ειναι σε μια σειρα στη ζωη μου και παλι θα ξερω τι να κανω θα μπορω να αισθανομαι και παλι σχεδον χαμογελαω στην ιδεα θα ειναι ομορφα στην αγγαλια τους το νιωθω η παραλληση θα γινει η καλη μου φιλη και θα με βοηθησει να βγω απο το λιθαργο και τη μιζερια που με εχουν πλακωσει...μετα θα με φιλησουν και θα με κοιταξουν στα ματια με .....αγαπη θα ειμαι χαρουμενη εκει το ξερω και στο τελος λιγο πριν ξαναρθω στην επιφανεια θα μου το πουν θα μου πουν οτι με αγαπανε και ισως να τους το πω και γω έτσι θα ειμαστε να πλασματικη οικογενεια μικρης διαρκειας δεν ζηταω λιγοτερα και δεν προκεται κιολας .Με το να καθομαι εδω περα ομως απραγη δεν με παει στους γονεις μου πιο γρηγορα προσπαθω να κανω ενα βημα να σηκωθω αποφασισμενη πλεον για το τι θελω σηκωνω το σωμα μου με δυσκολια καθως μια εντωνη μυρωδια καταβαλει τις αισθησεις μου πριν προλαβω να σηκωθω η πορτα ανοιγει και η υπηρετρια μπαινει μεσα με μια πετσετα στα χερια και με πλησιαζει..
-Καλησπερα δεσποινης Έμμα...ξερετε σκεφτηκα οτι θα μπορουσα να σας βοηθησω να πληθειτε
φαινεται φοβισμενη...για πιο πραγμα;;νομιζει οτι θα ουρλιαξω;;δεν την αδικω ομως
απλα κουναω καταφατηκα το κεφαλι μου και εκεινη χωρις να χασει στιγμη ερχετε διπλα μου και περνει το χερι της στο δικο μου και με τραβαει νιωθω τοσο περιεργα που στεκομαι στα ποδια μου μετα απο τοσες μερες στο κρεβατι
-Ποσο ημουν στο κρεβατι;
ρωταω ψιθηριστα εκεινη γυριζει αμεσως στο κεφαλι της και με κοιταει με εκπληξη που της μιλησα ισως..
-14 μερες δεσποινης
ξεροκαταπινει και κοιταζει παλι ευθεια καθως ανοιγει την πορτα του δωματιο μου και τοτε ξαναβλεπω του μεγαλους διαδρομους,τους πινακες στους τοιχους ,τους πολυελεους και τα ασιμικα το σπιτι αυτο ηταν γεματο υπηρέτες και τωρα απλα δεν υπαρχει κανεις
-που ειναι οι αλλοι υπηρετες;
τη ρωτησα και εκεινη απαντησε ξεροβηχοντας
-ξερετε κυρια ειμαι η μονη που εμεινε οι αλλοι εφυγαν αφου το σπιτι θα περασει σε αλλο κατοχο σε λιγες μερες ετσι δεν ειχαν αλλη δουλεια εδω περα
-και εγω γιατι το ακουω τωρα;
-μα σας το ειπα κυρια καθε υπηρετης περασε απο το δωματιο σας να σας αποχερετησει αλλα εσεις μπορει να μην τον προσεξατε δεν πειραζει ομως γιατι ...γιατι μπορει να τους ξαναδειτε στο μελλον ποτε δεν ξερετε τι γινετε
συνεχισε να μιλαει σαν σαν πιστευει οτι ενδιαφερομαι για τους υπηρετες δεν γινοταν ομως να τη σταματησω δεν μπορουσα να ξαναμιλησω ο λαιμος μου εκαιγε και τα ματια μου ετσουζαν τουλαχιστον μπορω να καταλαβω τωρα πια οταν κλαιω ή ουρλιαζω
με εβαλε μεσα στο μπανιο και αρχισε να μου βγαζει τα ρουχα κανοντας μου νοημα για το ποτε να σηκωσω τα χερια μου και ποτε να κανω ενα βημα πισω ετσι εμεινα με τα εσωρουχα
-αδυνατισατε πολυ δεσποινης μηπως θα θελατε μετα κατι να φατε;
κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου εκεινη εσμιξε τα φρυδια της και εκλεισε το στομα της εφερε απαλα τα χερια της στην πλατη μου και μου ξεκουμπωσε το σουτιεν αφηνοντας το κατω επειτα με βοηθησε να βγαλω ακομα και το εσωρουχο μου μου φαινοταν αστειο το γεγονος οτι ακομα και για αυτο χρειαζομουν βοηθεια ενω οταν ειχα παει σπίτι του ειχα τρεξει γρηγορα και σκέφτομαι οτι θα εμοιαζα με τρελλη λοιπον ποια ειναι η διαφορα του φαινεσθαι και του ειναι; εφερε τα κουρασμενα χερια της στα μαλια μου και αφερεσε το κοκαλακι που πλεον δεν συγκρατουσε τιποτα αφησε τα μακρια κοκκινα μαλλια μου να πεσουν στη πλατη μου και με πηρε απο το χερι βοηθοντας με να μπω στη μπανιερα και Θεε μου εχω πολυ καιρο να νιωσω κατι διαφορετικο στο σωμα μου και αυτο παραηταν διαφορετικο για εμενα .Το καυτο νερο συνεχισε να με χτυπάει και και η γυναίκα άρχισε να με πλενει σχολαστικά και καλά κάνοντας τους αφρούς να πλημμυρίζουν τη μπανιερα έπειτα με εβγαλε εξω και με σκουπισε.Μου στεγνώσε τα μαλλιά και μου άλλαξε ρούχα ανυσηχοντας ότι δεν μου κάνει τιποτα πια...όλα μου κατάληψη είναι μεγάλα είπε θαυμασα το ποσό νοιάζεται χωρίς λόγο όμως
Με έβαλε να ξαπλωσω και με καληνυχτισε αλλά εγώ είχα αλλά σχεδιαΓειααα λοιπόν ναι το ξερω απαίσιο κεφάλαιο αλλά βιαζομουν παλι μωεεε λοιπόν είναι εντελώς αδιάφορο και χαζο αλλά θα βοηθήσει για το μέλλον το οποίο πιστεύω ότι θα σας φανει πολύ ωραιό γτ έχει πολύ ζουμί η υπόθεση θα ηθελα αν μπορείτε να ψυφισετε και να σδολιασεετε γτ στ αλήθεια σημαίνει πολλά για εμένα αυτή ή ιστορία και ας σας φαινεται τρ ηλίθια θα γίνει καλύτερη πιστέψτε με
Τεσπα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που αφιερωσατε έστω και λίγο χρόνο για το σταυ
Σεφα <3

YOU ARE READING
Stay
FanfictionΕθισμός... σκόνη μόνο λίγη μαγική λευκή σκόνη μπορεί να με πάει ψιλά στο Θεό αλλά αυτό θα είναι μόνο για μια στιγμή μετά με πάει κατευθείαν σε αυτόν,στα μάτια του μα αυτός είναι ο διάβολος και εγώ το θύμα του και ζητάω μόνο την μαγική του σκόνη αλλά...