Stay

Η δόση

Είχε έρθει ή ώρα..
Προχώρησα προς την μεριά του ..τέλος ..εφτασα στο τέλος.
Εκεί που τοσο καιρό ήθελα να φτάσω..
Το μεγάλο του χέρι άρπαξε το μικρότερο δικό μου με δύναμη και με έφερε μπροστά του.
Τα χέρια του έφτασαν στη μικρή συσκευασία και την άνοιξαν με βιασύνη βγάζοντας από μέσα τη βελόνα ...δεν υπάρχει γυρισμός, εγώ το επελεξα.
"Κοιτά με στα μάτια "
Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα , φαινόταν τόσο όμορφος,καταστρεπτικά όμορφος .
Το κρύο του χέρι πήγε λίγο πιο πανω απο την παλάμη μου..ακούμπησε τους παλμούς μου και έκλεισε τα μάτια του,δεν είχα πάρει τα μάτια μου από τα δικά του.

Μετά την ένιωσα ...κρύα και ανελέητη πάνω στο καυτό μου δέρμα να το τρυπάει και να το μολύνει με το όμορφο δηλητήριο της ,να με γεμίζει με την τοξικότητα της,να με πονάει με την δύναμη της και τέλος να τους βλέπω..με κοιτάνε ..μου χαμογελανε ή μαμά μου ειναι εκεί την βλέπω ..με χαιρετάει ..τόσο όμορφη..και γω να κάθομαι μαζί τους..ο μπαμπας μου δίπλα μας..να μου παίρνει τις τούφες από το πρόσωπο και τα μάτια μου να δακρύζουν.
"Μαμά " ανεπνευσα γρήγορα.
"Εμμα,γιατι με χρειάζεσαι;"
Μου λέει και με κοιτάει κατάματα.
Τι;
Ο μπαμπας μου επεμβενει "Ποτέ δεν το έκανες και ποτέ να μην το κανεις"
Μετά χάνονται όλα ,σαν να τους πήρε ο αέρας και γω να νιώθω ότι πεφτω ..και μετα τίποτα..τώρα που είμαι;
Σε μία μεγάλη αίθουσα.. στην αίθουσα που αποφητησα ..την ίδια μέρα στον ίδιο χώρο
"Όχι! Πάρτε με από εδώ!"
Γιατί δεν με ακούει κανεις; Που είναι οι υπόλοιποι; Βλέπω τη μαμα μου πάλι...
"Φύγε Εμμα , φύγε!"
Ο πατέρας μου με κοιτάει
"Κανε αυτό που σου λέει η μητέρα σου Εμμα πριν να είναι πολύ αργά"
Και πάλι πεφτω σε ατέλειωτες μαύρες τρύπες και μετά τιποτα τι κενό μόνο ,τι κάνω;
Αισθάνομαι..ωραία , χαρούμενη μετα απο.. καιρό.
Δεν νιώθω πια τον πόνο στα κόκαλα μου,η σάρκα μου δεν μουδιάζει ..ή ζωή δεν με έχει βγάλει έξω από το παιχνίδι πάλι..το αίμα μου ρέει.
Το αγαπημένο μου μέρος :ή φρίκη του πονεμενου.

Ώρες αργότερα

Ξυπναω..ήρεμα χωρίς φωνές και ανατριχηλες .. επιτέλους.
Είμαι σπίτι μου και ή οικιακή βοηθός διπλα μου..πως ήρθα εδώ;
"Ήρθε ή ώρα δεσποινις,σηκωθειτε "
"Που θα πας;"
"Στο σπίτι μου δεσποινης,ειχατε έρθει και παλιότερα..θυμάστε
"Ναι" χαμογελασα στην ανάμνηση..οι μοναδικές στιγμές στη ζωή μου που κάποιος μου είχε συμπεριφερθεί σωστά θα ήταν στο σπίτι της κύριας Ντιμ .
"Που θα πάτε;"
"Ε-εγωω δεν ξέρω "
"Θέλετε να έρθετε μαζί μου;"
Σε.λιγο θα έρθει ο νέος ιδιοκτήτης..δεν πιστεύω να θέλετε να τον δειτε"
"Πως βρέθηκα εδώ;"το μυαλό μου πέταξε την ερώτηση γρήγορα πριν σκεφτώ.
"Τι εννοειτε;εδώ εισασταν όλη την ώρα"
Δεν πρέπει να κατάλαβε καν ότι ελειψα .
Καλύτερα.
"Φευγουμε δεσποινίς"
Την ακολούθησα .

Γειαααα
Είναι αδιόρθωτη το ξέρω βάζω σπάνια αλλαα δεν υπάρχουν πολλοι αναγνώστες και δεν υπάρχει και μεγάλο κίνητρο..αραα κάντε κάτι βρε σεις
Votes and Comments
Sefaa💚💚