Stay

Θελω να δω τους γονεις μου

...Αυτος ειναι...νομιζω...ολα εκεινη την μερα ηταν τοσο θολα...αλλα μου φτανειμια στιγμηγια να κοιταξω το πρασινο στα ματια του και τοτε μου ερχονται ολα...αυτος να λεει κατι στον πατερα μου,...να τον κανει να υδρωνει και να τρεμει...τοσο πολυ ωστε να παρει την δυναμη που χρειαστηκε ωστε να σταματησει την ζωη μου πριν καν αρχισει

Τι του ειπε;

Που ξερει τους γονεις μου;

Ποιος ειναι;

Οι ιδιες ερωτησεις ωρες,μερες,εβδομαδες τωρα δεν λενε να με αφησουν σε ησηχια παντα τα ιδια ερωτηματικα κανουν κυκλους μεσα στο μυαλο μου

Ο ψηλος του κορμος ισιωσε,το προσωπο του σκληρηνε,τα χαρακτηριστηκα του αλλιώθηκαν και τα ματια του πηγαν προς τα δικα μου

Με ξερει;Οι σκεψεις μου διακοπτονται οταν ακουω μια βαρια φωνη με προφορα να βγαινει απο τα χειλη του.

"Τι θες;"

με ρωτησε και ειχε στο προσωπο του ενα βλεμμα ειρωνείας και αποριας

"Τους γονεις μου"του απαντησα γρηγορα και νευρικα μετα ειδα στο προσωπο του να εμφανιζετε η διασκεδαση και ο σαρκασμος...

"Και εγω τι να κανω για αυτο;"χαμογελασε ελαφρα και σταυρωσε τα χερια του κανοντας τις φλεβες στα χερια του εμφανη

Το μυαλο μου ξεφευγει...

"Που ξερεις του γονεις μου;"

Ξεφυσηξε και κουνησε το κεφαλι του πρωτου μιλησει και γυρει την πορτα

"Αντιο μικρη..."

Αλλα δεν το αφηνω ετσι πριν προλλαβει να κλεισει εντελως την πορτα εγω την κλοτσαω με δυναμη κανοντας το φτινιαρικο ξυλο απο το οποιο ειναι φτιαγμενη να ραγισει 

"Περιμενε!"του φωναζω 

"Κοιτα μικρη νιωθω καλος σημερα μην με εκνευριζεις και αναγκαστω να σου κανω κατι κακο ''

πηγε να ξανακλεισει την πορτα

"Θελω μονο ενα λεπτο!πες μου μονο απο που ξερεις τους γονεις μου και την κληρονομια της μητερας μου πως την κερδισες και... "με εκοψε

"Σκασε!Δεν χρειαζεται να φωναζεις και σε ακουσει κανενας"ειπε κοιτοντας γυρω του

Δεν τον ακουσα και συνεχισα"Την κληρονομια πως την κερδισες;Που ηξερες τους δικους μου;Απο που-"Μου εκλεισε το στομα με το ενα του χερι και με το αλλο με τραβηξε μεσα στο σπιτι του  

Ηταν σκοτεινα...σκονισμενα απο την στιγμη που μου αφησε το στομα αρχισα να ξεροβηχω απο την σκονη και τα ματια μου να δακρυζουν ...

Κοιταξα γυρω μου...ενα διπλο στρωμα στο πατωμα,κουτια απο τσιγαρα παντου πεταμενα πανω απο χαρτια και εδημεριδες,μπηρες χαρτακια,μια αχρησιμοποιητη κουζινα και μια κλειστη πορτα που υποθετω οτι ειναι ειναι το μπανιοξαφνικα καθως κοιτουσα ενα χερι με τραβηξε προς το μερος του...

"Πως με βρηκες;"με ρωτησε θυμωμενα

του απαντησα"δεν εχει σημασια"

"Πες μου την τυχη μου!απαντησε μου!''

"Δεν μπορω να σου πω...δεν θελω τιποτα αλλο απο εσενα παρα μονο να μου πει τι του ειπες!"

"Ποιανου;"με κοιταει προσεχτικα κανοντας τον ανηξερο

"του πατερα μου!''

"Του νεκρου εννοεις,του νεκρου πατερουλη σου!"

''Μην τον λες ετσι!"

Χαμογελασε ειρωνικα και με ξανακοιταξε στα ματια αρχισε να μιλαει..

"Λοποιν ας πουμε οτι του ειπα κατι...οδυνηρο....και απο οτι φανηκε και αιμοφορο τωρα ευχαριστηθηκες;;δινε του!"

Με πηρε παλι απο το χερι και με τραβηξε προς την   πορτα...ουρλιαξα σε κεινον να με αφησει και χτυπιομουν πανω του μεχρι που με αφησε και γλυστρισα στον τοιχο προς το σκονισμενο πατωμα

"Βουλωσε το!''μου φωναξε

"Θελω να δω τους γονεις μου!"

  Θελω να δω τους γονεις μου ....Θελω να δω τους γονεις μου...Θελω να δω τους γονεις μου...Θελω να δω τους γονεις μου..ελω να δω τους γονεις μου...Θελω να δω τους γονεις μουΘελω να δω τους γονεις μου...Θελω να δω τους γονεις μου         επεζε στο μυαλο μου σαν κασετα ξανα και ξανα...και του το φωναξα πολλες φορες τοτε τον ειδα να με σηκωνει απ οτο πατωμα και ενιωσα τα ποδια μου να τρεμουν μετα ολα εγιναν μαυρα...