Camellia - Kan ve Kalp

Kesit ⚜

Multimedia : Slash - Anastasia (ehehe diğer bölümde de aynısını dinleyeceğiz diye feels geçiriyorum ajaujdd)

Karanlık sokaklar

Saklaması gereken sırlara her geçen gün bir yenisi daha ekleniyordu. Hayatı bile koskoca bir sır değil miydi? Yetmiyormuş gibi, her gün yükü artıyordu.

Saklamaya ihtiyaç duymadığı tek sır, boğazını yakan açlığın sebebi olan canavarlığıydı. Kendini her yönden canavar olarak görmeye devam ediyordu. Üstelik, Daphne'yi düşünürken, kendini romantik film kahramanlarının yapacağı gibi tertemiz hissetmiyordu. Aksine, onun temizliği ile kendini daha da kirli hissediyordu. Yapabileceği bir şey var mıydı? Yoktu.

Bulunduğu soktaktan hızlı bir adımla sola döndü. Bu kez, harabe binaların değil şehrin en göz kamaştırıcı gökdelenlerinin olduğu bir muhitteydi. Lüksü sevmesine rağmen, avlanacağı zaman her zaman izbe ve karanlık yerleri tercih eder ve asilliğinden biraz ödün verirdi. Bununla eğleniyordu fakat, bu geceki avı değişik olacaktı. Semt değişikliğinin sebebi buydu. Bu geceki avı bir kadındı.

Bir kadın avlamak sıradışı bir şey değildi. Bunu genelde yapar ve ihtiyaçlarını görürdü. Bu sefer, siyahın tek tonu olan gözleri öfkeyle doluydu ve hafif uzun saçları üzerindeki yağmur damlalarına aldıramayacak kadar karışıktı. Bu öfkenin sebebi, avlayacağı kadın cinsiydi.

Bir katile ait olan ellerinin arasında, bu cinsin çığlıklarını duymak istiyordu. Her bir hücresini yalvarta yalvarta acıtmak, yalvararak kendini küçük düşürmüş bir kadını dinlemek istemeyeceği için ise; dilini kopartmak istiyordu.

Hızlı adımlarla önündeki fazla ışıklı otelin lobisine adımlarını attı. Aklına kazıdığı oda numarasına ulaşmak için, kirli siyah botlarını kırmızı merdivenlere yöneltti.

Yerdeki kırmızı renk, birazdan siyah kıyafetlerinin üzerine leke olması muhtemel olan kanı ona hatırlattı ve sırıtmasına sebep oldu. Her şeye rağmen, kanı inanılmaz derecede seviyordu. Sonuçta kan onun özelliği ve zayıf noktasıydı.

Zihnine kazıdığı, 1023 numaralı odanın kapısının önünde sakince durdu. İçinde biriktirdiği öfkeye inat, vücudu sakinliğini koruyordu. Yumruk şeklini alan elini yavaşça kaldırdı ve önünde duran krem kapıya üç kere orta sertlikte vurdu. Ardından kadife sesiyle ekledi.

"Jessie, sevgilim?"

Lestat'in kadife sesini duyan Jessie, ışıktan bile hızlı bir şekilde krem kapının anahtarını çevirerek kilidi ve ardından kapıyı ardına kadar açarak Lestat'i içeri buyur etti.

Donuk mavi gözlerini çok sevdiği ve yıllardır özlemini duyduğu siyah gözlere kilitledi. Lestat'e hayran olmamak gibi bir şeyin mümkün olup olmadığını sorguladı içinden. Sahi, bu adama kendini kaptırmamak bir varlığın elinde miydi?

Seksi olduğunu düşündüğü hareketlerle yaklaştı Lestat'e. O'nu etkilemek istiyordu. Narin elini Lestat'in göğsüne koydu ve parmaklarını hafifçe oynattı. Sesinden adeta neşe fışkırıyordu.

"Doğru olanı yaptın. Bana ait olduğunu kabullenmekle ve o ölümlüyü öldürüp hayatımızdan çıkarmakla doğru olanı yaptın."

Lestat istemsiz bir kahkahayı koyverdi dudaklarından. Gülerken öylesine muhteşem görünüyordu ki, "Mümkün olsa, kalp krizi geçiriyor olurdum." Diye düşündü Jessie.

Fakat Lestat Jessie'nin umutsuzluğuna ve aptallığına böylesine içtence gülüyordu. Jessie'nin elini hızlıca göğsünden çekerek, boştaki elini onun boğazına içine parmaklarını sokarcasına doladı ve hızlıca Jessie'yi duvara yapıştırdı. Çarpmanın etkisiyle duvar çatladı.

Biçimli dudaklarını Jessie'nin şaşkın suratına, ardından da sol kulağına yaklaştırdı ve buz gibi sesiyle fısıldadı.

"Ben sana ait değilim ve üstelik oyuncağıyla oynamaktan sıkılan bir çocuk gibiyim. O yüzden, bu gece oyuncağımı paramparça edeceğim."

Parmaklarını biraz daha sapladı Jessie'nin çoktan kanamaya başlamış boynuna ve devam etti,

"Ben O'na bakarken bile çocuklaşıyorum, sense onu öldürebileceğimi sanacak kadar aptallaşıyorsun. Son verip varlığını umursamayacağım tek hayat seninki.Ona da hayat denirse..."

Ardından diğer elini hızlıca Jessie'nin göğüs kafesinin içerisine soktu ve ıslak kalbini avcunun arasına alarak hafifçe ezdi.

"Hoşçakal, ölümsüz."

--------

Eheheh yine bir kesit ve yine bir ben. Bu sefer Lestat'ciğim bazı sorunlar yaratıyor ve bazı sorunları da çözüyor. Tabii siz bunları bölümde okuyacaksınız fakat biraz hatırlatma olsun, biraz da Lest'i unutmayın diyerek böyle bir kesiti daha paylaşmaya karar verdim. YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. Umarım diğer bölümü az da olsa merak ettirebilmişimdir. Sizi seviyorum. Teşekkür ederim!