"அம்மா! என்ட்ரன்ஸ் எக்ஸாம் ரிசல்ட் வந்துடுச்சி, ரெண்டுத்துலயுமே 96% மேல மார்க் வந்திருக்கும்மா!" குதூகலத்துடன் தாயைக் கட்டிக்கொண்டு சுற்றினாள் வித்யா. மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தாலும் "ஹ்ம்ம்ம்ம்! ஆச்சு அடுத்த குழப்பம் ஆரம்பம்" என்று நினைக்காமல் இருக்க முடியவில்லை சாரதாவால்.
வித்யா அந்த வருடம் உயர் நிலைப் பள்ளிப் படிப்பை முடித்து விட்டு மேற்கொண்டு என்ன படிக்கலாம் என்று மண்டையைப் பிய்த்துக்கொள்ளாத குறையாக ஒரு முடிவுக்கும் வர முடியாமல் தடுமாறிக் கொண்டிருந்தாள். ப்ளஸ் டூவில் சேரும்போதும் இதே போல்தான். 96%-க்கு எந்தப் பிரிவைக் கேட்டாலும் கண்ணை மூடிக்கொண்டு கொடுப்பார்கள்தான். ஆனால் எந்தப் பிரிவு என்று நாம்தானே தீர்மானிக்க வேண்டும். அதில்தான் குழப்பமே. வித்யாவுக்கு கணக்கு மிகவும் நன்றாக வரும். பத்தாம் வகுப்பு பொதுத் தேர்வில் 100% மதிப்பெண் பெற்றிருந்தாள். அதனால் கணக்குப் பிரிவு எடுக்க ஆவலாக இருந்தது. முழு அறிவியல் எடுக்கவும் ஒரு பக்கம் ஆசை. இரண்டு பிரிவிற்குமே சாதகமாக பதில் வந்ததில் முதல் குழப்பம் ஆரம்பம். இதுவா, அதுவா என்று குழம்பி கடைசியில் இரண்டுமே இல்லாமல் கணிப்பொறியுடன், அறிவியல், கணக்கு என்று மூன்றுமே இருந்த முதல் பிரிவில் சேர்ந்தாள். ப்ளஸ்டூ தேர்வு நெருங்கும்போதே தேர்வுக்குப் படிக்கும் கவலையுடன் கல்லூரியில் எந்தப் பிரிவு எடுப்பது என்ற குழப்பம் ஆரம்பித்து விட்டது.
ஆயிற்று, ப்ளஸ்டூ தேர்விலும் 97% எடுத்து விட்டாள். இப்போது மருத்துவமா, பொறியியலா, கணிப்பொறியியலா என்ற தடுமாற்றம். இந்தத் தலைமுறையினருக்கு ஏன் எதை எடுத்தாலும் இந்தத் தடுமாற்றம் என்று ஆச்சரியமாக இருந்தது சாரதாவிற்கு.
வித்யாவிற்கு சென்னை மருத்துவக் கல்லூரியிலும், கோவை PSG பொறியியல் கல்லூரியிலும் சேரச் சொல்லி ஒரே நேரத்தில் அழைப்பு வந்தது. அப்பாவும் மகளும் (இந்த முறை பத்தாவது படிக்கும் வித்யாவின் தம்பியும் கூடச் சேர்ந்து கொண்டான்) ஒரே அலசல்தான். மருத்துவத்திலும், பொறியியலிலும் உள்ள நன்மை தீமைகளைப் பெரிய பட்டியலிட்டு ஆராய்ந்தனர். எந்நேரமும் இதே ஆராய்ச்சிதான். இவர்களின் ஆர்ப்பாட்டம் தாங்காமல் சாரதா "ஏண்டீ வித்யா, நானும் நீ பத்தாவது முடிச்சதுல இருந்து பார்த்துகிட்டிருக்கேன், எப்பப் பார் இதே குழப்பம்தானா? எதுலயுமே ஒரே முறைல ஒழுங்கான முடிவு எடுக்கத் தெரியாதா? நாங்க எல்லாம் எங்க காலத்துல எந்த விஷயத்துலயும் எங்க அம்மா அப்பாவுக்குதான் எல்லாம் தெரியும், அவங்க நம்ப நன்மைக்குதான் சொல்வாங்கன்னு பெரியவங்க சொல்றதை அப்படியே கேட்போம். ஆனா நீங்கள்லாம் அப்படியா? ஏதோ அம்மா அப்பாவுக்கெல்லாம் எதுவுமே தெரியாத மாதிரியும் உங்களுக்குதான் எல்லாமெ தெரியுங்கற மாதிரியும் எதுக்கெடுத்தாலும் விதண்டாவாதம் பேசறீங்க! சரி நீங்களாகவாவது ஒரு நிலையான முடிவுக்கு வர்றீங்களான்னா அதுவும் இல்லை. என் ப்ரெண்ட் கூட சேர்ந்து பாட்டுக் கத்துக்கறேன்னு அதுக்கு கொஞ்ச நாள் போறது அப்புறம் அது போரடிச்சிப் போய் வீணை க்ளாஸ் கொஞ்ச நாள். அப்புறம் அதுவும் சலிச்சிப் போகுது. நீ மட்டுமில்லை உன் தலைமுறை பிள்ளைங்களே இப்படித்தான் இருக்கீங்க. நானும் உன்னோட ப்ரெண்ட்ஸையெல்லாம் பார்த்துகிட்டுத்தானெ இருக்கேன். உங்க வாழ்க்கையில கல்யாணம்கிற முக்கியமான முடிவு எடுக்க இப்படி ரெண்டு மனசா தடுமாறினா அவ்வளவுதான்" என்று அங்கலாய்த்தாள்.
