Chapter 22 -- Medyo gulat

67 2 2
                                    

AKIRA'S POV

Buti nalang at umalis na si Vince

Medyo di ko nakayanan nung magkakasama kami. Nakaka kaba e..

Para bang sasabog ako..

Lalo na nung narinig ko sa kanya na..

"GUSTO KO KASING KATABI SI AKIRA."

Oo sabay sila ni Kevin nagsabi pero.. Iba padin pag si Vince.

Diba syempre. isang malaking himala.

"Tapos na rin ako, pare!"

Nung sinabi nila yan ni Kevin. AWKWARD. Sobrang awkward.

Daig pa nilang nagkukumpitensya..

" Akira, uuwi kana ba? " - Kenji

" Yes Kuya, gusto ko munang magphinga e.. Kaw bes? "

" Baka umuwi narin muna ako.. "

" Ah sige Kevin, sumabay kana samin "

Pumasok na kami ng car at umalis. Npapaisip padin ako sa mga mangyayare.

Good start na talaga.

Sana mapag patuloy ko to.. Sana makaya ko itong ginagawa ko.

Nung una kaming nagkita knina, nakita kong gulat na gulat sya.

Na para bang sinasabi nya na..

" AKIRA SORRY NAGSISISI NA AKO. MAHAL KITA "

Para bang ganun..

PERO MUKHANG HINDI.

Hindi naman talaga ako gusto non. He's just being nice kase nasaktan nya ako nung huli kaming nagkasama..

" Oh Kevin salamat sa time ha. "

" Salamat Kenji. Bes ingat kayo "

" Sige Bes, ingat ka thankyou "

Sinara ko na ang pinto at nagdrive na uli si kuya.

" Sis, okay ka lang ba? "

" Yes Kuya. Why? "

" Mukhang tense na tense ka e. Nagulat ka ba kanina? "

" Malamang Kuya. Unexpected "

" Mahal mo paba sya? "

NATIGILAN AKO DUN..

Natural di naman agad mawawala un e.. Lalo pat masakit parin hanggang ngayun.

" Ha? Kuya ano bang tanong yan? "

" Wala naman.. Sorry Baby sis "

" Lambing lambing din. Oo na kuya "

Di ko namalayan na andito na pala kami..

" Kuya, una nako ha. Papahinga pako "

" Okay sis "

Pumasok nako ng bahay.

Mukhang wala sina Mommy kaya dumiretso nako sa room ko.

Mag iingay na lang ako..

RADIO ON..

I REMEMBER THE DAYS..~~

Aba ano ito.

Kailangang sabayan ang mood ko?

Eh wala. Naalala ko lahat.

Lahat ng nangyare. Ewan ko ba kung bakit..

Hay :(

String of Fate.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon