Chapter 16- A break from pain.

156 4 1
                                    

AKIRA'S POV

"Opo Mama. Yes po. Ako na po ang bahala sa sarili ko. Leave this all to me. I can." 

"Okay hija, take care. We love you, always."

*Calling all passengers with the flight number JC143, please proceed to the boarding area now.*

*Calling all passengers with the flight number JC143, please proceed to the boarding area now.*

"Ma, I have to go. Bye, i love you, too. Be back soon." 

I hung up the phone. 

An hour from now, I'll be off to Thailand.

Hindi nila alam lahat na dun ang punta ko bukod kay Kevin. Best buds kami kase! Malapit lang ang Japan sa Pilpinas. Hindi pwede. Kailangan kong lumayo. Mag s-stop over lang ako sa Japan. 

In fact, may business at bahay kami dun. Rich kid ang lola mo hahahahaha 

I really really need this break. Masyado na akong stressed sa Pilipinas.

Akala ko pa naman mas bubuti kalagayan ko dun. I got my hopes up.

Kaya ngayon, I'm devastated and disappointed. 

Aalis ako ng Pilipinas ng hindi nagpapa-alam kay Vince. Para san pa? Wala naman akong halaga sakanya. All this time.. *sigh

I'm going to find myself, to become better and to.. let go and move on of the hurt. 

...

Wooooooooow ang gandaaaaa dito sa Thailand!

First time ko dito kahit may bahay at business kami. Hahahaha

Sana kasama ko yung kumag na si Kevin! Sayang naman! Hahahaha

Nasa beach ako. Mag-isa. Pero okay lang. Ito gusto ko eh. 

Dito na muna ako. Baka dito na rin ako mag-aral or what. Bahala na. 

Ang linaw ng dagaaaat. Grabe paradise. Sana dito na lang ako nakatira. Hahahaha

I was enjoying the view and all ng biglang may nag flash na camera?

I turned to someone somewhat beside me..

Si.. Si.. Si..

"Kevin!!!! Graaaaabe bat ka nandito!" 

Sa sobrang saya ko, niyakap ko sya.

He hugged me back.

"Syempre na-miss ko bestfriend ko."

...

KEVIN'S POV

I was walking along the shore ng beach na sinabi ni Akira na pupuntahan nya dito sa Thailand..

Yup, sumunod ako. Nkaka-gago kase si Vince. Hindi ko masikmura na walang tigil ang pag-iyak ni Akira the last 2 days bago sya umalis ng Pilipinas. 

Nasasaktan ako kapag nakikita ko syang nasasaktan. Ang contagious eh. Nakakahawa yung pain and sadness nya.

 Hirap na hirap sya. Mahal na mahal nya na siguro si Vince. Kaya sobra nlang yung saya ko nung sinabi nyang aalis sya para magbakasyon. Hindi ko lang pinahalata. 

I love her. More than a bestfriend. Pero shit, hindi ko kayang aminin. Hindi ko kayang sabihin. Hindi pa ito yung tamang oras para dun. She's still on the process of moving on.

Between our jokes and laughs, our stupid nonsense conversations, I fell for her. I fell for my bestfriend. Hindi nyo nahalata di'ba? It's just that.. I want to save our friendship. Paano na lang kapag sinabi ko ng bigla na mahal ko sya?

Hindi ko ata kayang mawala yun. Yung pinagsamahan namin. I won't let this feelings of mine ruin our friendship. No. Never.

Ay shet! Si Akira ba yun? Ang ganda talaga nya. Mala-anghel. 

Kinuha ko yung camera ko at lumapit sakanya. Sa may tabi nya pero hindi pa rin nya ako nakita. Hahahaha batang to oo.

1.. 2.. 3.. Flash! 

"Kevin!!!! Graaaaabe bat ka nandito!" 

She hugged me. Nabigla ako. Pero kailangan kong controlin yung impulses ko.

Shit. She looks so perfect. So fragile.

Vince, why did you let her go? Why did you let her slip off your hands?

Because if I were you, I will never let her go.

--------------------------------------------

Author's: Akira on the side! :D

String of Fate.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon