KEVIN'S POV
" GOOOOOOOOOODMORNIINGGGG BEVIN!! "
**BOOM!**
" Ay sorry Kevin! Nagulat ba kita?! Hihihi ^_____^ "
" Hmmm actually hindi Akira! Sinadya kong mhulog sa kama! "
" Sarcastic mo friend ha "
" Kaw kase "
" Breakfast na tayo? Tita cooked for us "
" osige, una kana "
At bigla syang lumabas ng kwarto. Nkalimutan kong sabihin na tumawag Mom nya kagabi.. mamaya nalang pagkakain..
Lumabas ako ng kwarto..
" Goodmorning, Kevin. Eat your breakfast " - Tita
" Nga naman. Wag ka nang mahiya pa :p "
Gv talaga itong si Akira. Kanina pa ako inaasar e.
" Oh thankyou Tita. "
May nakahain na bacon, rice, fried eggs, hotdog at mga fruits. Sarap nga naman ng buhay ko dito..
Tinabihan ko si Akira..
" Akira may tumawag kagabi sayo. Ako ang sumagot.. "
" Sino? "
" Mom mo "
" Ohh anong sinabi nya? "
" Akira, kumain ka ng parang tao ha. Natalsik e. "
" Sorry sorry! Anong sabi nga?! "
" Kinakamusta ka. Di pa pala nya alam na andito din ako "
" Ahh oo. Nagulat un siguro "
" Oo nga. By the way, wala ka bang balak umuwi? "
" Meron naman.. "
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko..
Ano ba to..
" Oh eh kailan? "
" Hmm.. Ngaung friday. "
" What?!!!! "
" Oo bakit? Wednesday lang ngaun. We can enjoy the last of our vacation here :) "
Onga no. Nako papasayahin ko to. Ayaw kong makialam nanaman si vince e.
" So aalis tayo mamaya? "
" Oo. Hmmm para bukas e pahinga nalang tayo "
" Masaya kaba na uuwi tayo? "
" Oo naman "
" Wehhh?? "
" Kevin, kumain nalang tayo "
" Osige "
Halatang iniiwasan nya ang tanong ko..
Ano to? Vince nanaman?
Wag naman sana..
" Kevin, ligo at magbihis kana ha. Mag eexplore uli tayo "
" pano tong pinag kainan? "
" Let me clean that " - Tita
" Is it okay with you Tita? "
" Yes. You two have fun, okay? "
" Thanks tita! " ** hugsss**
Naligo ako sa CR sa room namin tas sya naman e sa CR ng Tita nya.
Sana maging masaya ang araw nato para samin ni Bes..
*** 20 minutes later..
" Kevs, Im ready "
" Sandali lang! "
" Faster! "
Halos minadali ko na sarili ko.
Mukhang nag mamadali itong si Akira e..
** goes out of the room **
" Kevs? "
" Oh bakit? "
" You look.... Ang gwapo mo "
" Ha? Bola bes "
" No. Seriously, you look handsome "
Tas medyo nagbblush pa sya. Grabee Akiraaaa, wag mokong sabihan ng gwapo..
" So lets go? "
" Yes sir! "
Hinila hila nya ako. Kung tutuusin, mas maganda ang naglalakad dito. Kase mas nafefeel mo ung place..
" San tayo ppunta? "
" Kahit san! Oh ayun may souvenir shop! "
Hinila nya uli ako at pumasok ako sa souvenir shop..
Teka, bat ako lang?!
Nagulat ako kase nabitawan pala ako ni Akira.
Tumingin ako sa labas at nakita kong may kaussp syang matanda at may pinapkita sa kanya..
Napapaisip tuloy ako kung ano ba yun.
Namili ako ng mga keychains, shirts at hats. Para may maibigay naman ako kina Mom and Dad.
" Bes! "
" Oh akira! Sino ba ung kausap mo? "
" Ah wala. Yung matanda, may pinakita saking string. Tas hnulaan nya ako "
" Anong sinabi nya? "
" Ahh meron daw.....
Biglang nagslita yung babae sa cashier kaya naputol yung sinsabi ni Akira at di na nya tinuloy.
" Kevin, naniniwala kaba sa mga hula? "
" Minsan oo, bakit? "
" Wala naman.. "
" Uwi na tayo maya ha "
" Yes bes. "
" Nagmamadali ka ba Bes? "
" Di naman.. Gusto ko lang magphinga "
Ano naman kaya nangyare kay Akira?
Biglang tumamlay? Hindi kaya na hipnotized sya?!
Gago Kevin! Masyado kang praning.
" Kevs, uwi na tayo.. "
" Bakit? My problema ba? "
" Wala naman. Mas gusto kong sa bahay nalang.. "
" Katamlay mo pero sige "
Naglakad na kami pabalik ng bahay. Hindi ko maintndhan si Akira.
Prang may iniisip syang malalim..
Itanong ko kaya?
Natanong ko nanaman kanina.. Eh wala naman daw problema.
Hay.. Napapaisip tuloy ako..
At sa sobrang kakaisip ko, ayan tuloy, nasa may bahay na pala kami.
" Ang tahimik naman "
" Kase naman Akira, anong nangyre ba sayo? "
" Kkwento ko sayo mamaya.. "
" Bakit mamaya pa? Ngaun na! "
" Okay wag kang magalit. Its just that.. naalalako si Vince.."
SHET.
Parang nagbreak down ata ako sa sinabi nya. Anong meron kay Vince? *sigh
Bakit sya nanaman? May kinalaman ba dito ung matanda?
Nakaka panlumo..
Ang sakit.
Author's: Hey hey hey! Okay na po ang chapter 21. Sorry kung putol ung una. Hehe. Soo, ano kaya ung sinabi nung old lady? =)
BINABASA MO ANG
String of Fate.
Jugendliteratur"I believe people come into our lives for a reason. Some may leave, some will stay. What's meant to be will always find a way." Just Read. ;)