Life is Complicated ❤

10.5 Early Dawn

                Making you happy is enough for me. I'm glad that I can make you forget your troubles. It makes me feel special even though we’re not together.

ARA’s POV

“Ara, gising!” Niyuyugyog ako ni Kim.

“Hmmm, ba’t ate Kimy?” Grabe inaantok pa ko.

“Samahan mo ko magjogging.” Tiningnan ko yung oras sa phone ko.

“Kim naman eh, 5:00am pa lang oh. Sino gusto mong kasabay natin magjogging, mga maligno?”

“Bilis na. Sabi kasi ni Mela tumataba na ko. >.<”

“Wow ha! Mamaya na lang.” Nagtalukbong na ko ng kumot.

“Ngayon na, maaga kami magkikita mamaya eh.”

“Ayaw.”

“Please, uwian ulit kita ng kahit anong gusto mo! >:)”

Tsk, di ko matiis tong si Kim! Nagsuot na lang ako ng hoodie at jogging pants.

“Hindi ba muna tayo kakain?” sabi ko.

“Wag na. Halika na!”

Pumunta na kami sa may field ng DLSU para dun magjogging. May ilan-ilan na ding tumatakbo, lahat nakahood din. Para tuloy kaming may kulto. XD Medyo madilim pa kaya may ilang ilaw na nakabukas pero nakakatakot pa rin.

After ng 30 minutes, lumiwanag na ang langit. Hays ang sarap tumakbo, ang ganda sa pakiramdam. Tinanggal ko na ang hood ko ng biglang…

“Ara?”

Ang cute na ngiti ni Thomas ang bumungad sa akin.

“Thomas, ang aga mo pala magjogging?!” sabi ko. Medyo di pa ko makapaniwala eh.

“Ara, una na muna ako sa dorm.” sabat ni Kim. “Dyan ka muna, sumakit ang tiyan ko eh.”

“Uy, wag mo kong iwan…”

“Dyan ka nga muna. Sige Thomas, good morning, exercise muna kayo ni Ara. :D” Nakakalokong tumingin sa kin si Kim at bumulong. “Enjoy. ;P”

Kumaripas na ng takbo papaalis si Kim, naupo naman kami ni Thomas sa may bleachers.

“Bakit ang aga niyo ata magjogging ni Kim?” tanong sa akin ni Thomas.

“Ewan ko dun sa babaeng yun. Sinamahan ko lang siya eh, tumataba na daw kasi siya. Ikaw ba’t ang aga mo? Ikaw lang ba mag-isa?”

“No, ayun sina Almond, kuya LA, Kib, Oda, lahat ng guards. Parusa kasi sa amin to.”

“Ahh, oo nga. Teka, anong parusa?”

“We lose yesterday di ba, this is the consequence.” Tumahimik siya saglit at tumingin sa akin. “Hmm, hindi lang pala si Kim ang tumataba , may bilbil ka rin oh. >:P”

“Ang yabang mo ah! Pag ako nagka-abs! Eh ikaw ba may abs?!”

“You want to see? >:)” Oo! >.<

“Wag na!” Baka himatayin pa ko. >.<

“Magsit-ups ka kasi para magkaroon ka rin. :P”

Nagmake face ako sa kanya at humiga para magsimula ng magsit-ups. Napansin niya atang nahihirapan ako kaya hinawakan niya ang tuhod ko, actually parang yakap niya. >.< Tumingin siya sa malayo at naging seryoso.

Habang nagsisit-ups ako, hindi maalis sa isip ko na kinikiss ko siya sa pisngi. Pag-umaangat kasi ako malapit na ang mukha ko sa pisngi niya eh. >.< Motivation ko lang yun ah! Happy crush ko na lang siya at avid fan niya lang ako. :P

1 kiss, 2 kiss, 3 kiss, 4 kiss... 10 ki... Bigla siyang humarap sa akin with serious face. Napatigil ako at napatingin sa labi niya. Grabe, Ara ano ba?! (tulad nung sa scene sa Secret Garden XD)

“Ara nakikinig ka ba?” O.O

“Huh, ehh ano ulit yun? Medyo focus kasi ako sa pagsisit-ups eh.” Tsk, may sinasabi pala siya kanina.

“Sabi ko naiinis ako. Sige ituloy mo lang yan.”

“Bakit may problema ba? :(”

“Nakakafrustrate kasi. It’s our first game tapos talo. Then I had many turnovers. Pasensya na kung anu-anong sinasabi ko.” Lumingon ulit siya sa kawalan.

“Okay lang yun. Sabihin mo lang sa akin ang mga frustrations mo para gumaan din ang loob mo. :)” Inalis ko na ang braso niya sa tuhod ko at hinawakan ko ang likod niya. “Kahit matalo at least lumaban kayo. May mga lapses nga kayo pero kaya nga kayo nagpapractice di ba. Saka ang galing mo kaya! Nakita kong gusto mo talagang manalo.”

“Tsss, binobola mo na ko.” From serious bigla siyang naging mukang excited. “Pero ok lang tong parusa namin eh, alam mo ba kung anong parusa ni Jeron?”

“Hmm, ano?”

“2 hours of free throw shooting! XD” Tumawa siya ng tumawa.

“Grabe ka ah. Kawawa na nga si Jeron eh.” :D

“Bakit hindi ka ba natawa? :P Wait, have you had your breakfast na? Let’s eat muna.”

“Hindi pa nga eh. Teka, sina kuya LA tumatakbo pa, ba’t ikaw hindi na? Tatakas ka ba?”

“Don’t worry, they won’t tell coach Juno. :P” Tiningnan ko siya ng masama. “Joke lang, kanina pa ko tumatakbo, maybe around 4:00am. Gusto ko kasi matapos agad. :D”

Lalo akong humahanga sa dedication ni Thomas. Kaya idol na idol ko siya eh tapos nagiging close na kami. Ang swerte ko namang fan! >.< Sana nga manalo na sila sa mga susunod na games, tapos magiging champion! Alam kong kaya nila yun, kaya ni Thomas yun! ;)

----end 10.5