Life is Complicated ❤

25.0 Rainy Gestures

  

                Isn’t it nice that even in the cold weather, you feel warm because someone is caring for you? :)

ARA’s POV

More than a week na naming hindi nakakasama ang mga boys pero walang palya ang pagbibigay ng gift sa akin ni Gabby. Kabibigay nga lang niya ng pang-17 na gift kaninang umaga eh. >.<

Masyadong naging busy ang MBT dahil 3 teams ang hinarap nila last week (ADMU, NU, at UE). Pero nagbunga yung pagod nila dahil naipanalo nila lahat at nakasix-straight wins na sila! Tapos si Gabby may regular playing time na! ^.^ At kahit saglit lang, nakakadeliver siya at nakakapuntos. Siguro masayang-masaya siya, pero maspogi siya pagseryoso eh, pero pogi din naman talaga siya pagnakangiti. >.< Hay naku Ara! Tsk, masyado na kong nagdedaydream about Gabby. >.<

“Girls, tapos na ang practice.” Inannounce ni coach Ramil. Ba’t ang aga ata, halos 2 hours pa lang kami dito ah.

Tsk, kaya pala, sobrang lakas ng ulan! Kainis ang weather ah, ang init-init kaninang umaga tapos uulan ngayong hapon! Wala rin namang binalitang bagyo, pero dapat namonitor to ng PAG-ASA di ba! Okay, sorry po mother nature, kami rin naman ang may kasalanan ng global warming eh, nabigla lang ako. >.<

Nasa lobby kami ng Sports Complex nina BBFs at Kim, habang nauna na ang ibang spikers sa dorm. Inaantay kasi namin ni Kim na dumating yung sundo nina BBFs, saka masyado pang malakas ang ulan, no use ang payong namin. :P

“Best, Kim, okay lang kahit umuna na kayo. Mukang babaha na eh.” sabi ni Mika. Siya na lang kasi ang hindi pa nasusundo.

“Okay lang best, malapit na ba ang kuya mo?” tanong ko sa kanya.

“Oo, pero natraffic pa daw siya eh.” ---Mika.

“Sige, samahan ka lang namin dito. Pahihinain din namin yung ulan.” ---Kim.