Life is Complicated ❤

16.0 Stop Avoiding

                I can’t help myself. I can’t bring myself. I can’t force myself. Not to see you. You are one of the reasons I exist.

MIKA’s POV

Naglalakad ako papunta sa meeting place namin ni Cienne. Pupunta kasi kami sa mall para bumili ng gamit for our project. Nakita ko si Jeron na nakaupo mag-isa sa may bench. Ayos din ang upo ng lalaking to, nakaspread ang arms niya sa sandalan tapos nakaheadset pa. Sakto nagtext si Cienne na malelate siya sa usapan namin so nagdecide akong lapitan si Jeron.

Dahan-dahan akong naglakad sa may likod niya at tinakpan ko ang mga mata niya. :P Mabilis niyang tinanggal ang mga kamay ko at ang headset niya. Tumayo siya agad at humarap sa akin.

“Hi Jeron! ^.^” bati ko sa kanya. Subukan mo lang mang-isnab, hindi na talaga kita papansinin. >.<

“Mika?!” Ba’t ba parang gulat na gulat siya.

“Ako nga! Bakit mag-isa ka lang?” Hindi pa rin siya ngumingiti ah.

“Ahh.. Wala. May klase sila.”

“Eh ba’t ang lungkot mo? Gusto mo samahan muna kita?”

“Okay sige.”

Ayun, akala ko susungitan at papaalisin niya ko eh. >.<

-o-o-o-

JERON’S POV

Nakakainis! Nakakabadtrip ang mga nangyayari sa akin. Ako ang King Archer kaya ako rin ang sinisisi. Alam ko namang may mga poor decisions ako at may mga lapses pa ko, pero ako nalang lagi ang nakikita pagnatatalo kami.