AŞKA TUTSAK

Bölüm4• " Eski guruba yeni kişiler"

" Tamam Berrak"

" Anladım Berrak"

" Kapat Berrak"

Telefonun ucundaki kızın çemkirmelerine rağmen telefonu kapattı genç kız. Sahip olduğu en çok konuşan arkadaşıydı Berrak.

Bir kez daha Berrak ve çenesine lanet edip onun yanına gitmek için yola devam etti. Çokta fazla olmasada esen rüzgarda savruluyordu genç kızın saçları ve saçlarını eliyle zapt etmeye çalışıyordu. En sonunda diyerlerinin oturduğu yere geldi. Berrak hemen oturduğu banktan ayağa kalktı ve kıza sarıldı. Genç kız onu boğmakta olan arkadaşından kurtulup diyerleriyle beşlik çakıp her zamanki yerine oturdu. Bir ara sokakta terk edilmiş,artık çocukların bile yüzüne bakmadığı parkta otururlardı hep. Ortaya bir koca bidona ateş yakıp onun çevresinde muhabbet eder,şarkı söyler,eğlenirlerdi. Çok değillerdi çoğu kendi yaşıtı olan çocuklardı. Hani şu en arka sırada oturup gün boyu kitap okuyan,siyah giyenen ve metal müzik dinleyen tiplerdi onlar. Roza, Karen, Esila'da bu gurubun içindeydi. Bu grubun neredeyse tek ortak noktası herkezin Rock dinlemesiydi.

" Görünmüyorsunuz pek?" diye sordu Liseli saf Anıl. İçlerinde en küçük yaşta olan oydu. Lise son sınıfa gidiyordu. Havaya diktiği saçlarını rengarenk boyatmıştı ve eğlenceli bir tipti.

" Karen Amerikada, Roza bursluluğu tehlikede olduğundan sınavlara çalışıyor, Esila'yı biliyorsunuz işte" dedi genç kız diyerlerine.

" Abi o golü nasıl yediler ya" diye bi ses yükseldi sağ taraftan. Burak ve Rüya'nın konuşmasının sonunu duyup. " Hiç sorma,lan kapattığın taraftan gol yemek ne?" dedi Alp.

" Akran geliyor" diye bağırdı Berrak. Akran? dedi genç kız,o kimdi be? Yeni mi gelmişti acaba. Kız kafasını döndürdü ve anında dondu. Akran o yeni çocuk gerçekmiydi yoksa beyni oyun mu oyunuyordu bu genç kıza? Genç kız ne yapacağını bilemedi. Gözleri çocuğun okyanus mavisi gözlerinde takılı kalmıştı.

" Siz tanışmadınız dimi? Akran bu bizim kızıl afet" dedi Berrak. Genç çocuk kıza döndü ve elini uzattı. Donup kalmıştı genç kız bir eline birde o ele sahip yüze baktı ve bozuntuya vermeden genç çocuğun elini sıktı kız.

" Asel" diye mırıldandı ismini. Çocuk elini gülümseyerek çekti ve sırasıyla diyer çocuklarla selamlaştı. Asel elini çarpılmış gibi hemen çekti. Bu adam, bu genç adam,bu genç ve yakışıklı adam Asel'in yıllar önce intahar eden abisine ne çok benziyordu. Okyanus mavisi gözler,altın sarısı saçlar,uzun bir boy ve cana yakın bir hal. Silkelendi ve kendine geldi Asel. Derin bir nefes aldı ve yerine oturdu.

Genç adam en son Semih'le selamlaşıp bir banka oturdu.

Onlar çoktan geyik muhabbete başlamışken genç adamın gözü yan tarafta oturan alev saçlı kıza takıldı. Saçlarının boya olduğu her halinden belliydi. Akran bu saçın kıza ne kadar yakıştığını fark etti. Kız çok güzeldi. Asel diye düşündü güzel kıza güzel bir isim. Ama omuz silkip konuşmaya geri döndü. Kız güzel olabilirdi dünyada bir sürü güzel kız vardı bu kızın onlardan bir farkı yoktu. Öyle değil mi?

" Asel biliyormusun Akran'a extream ile ilgileniyor." diye heycanla konuştu yine Berrak.

" Ya öylemi? Sevindim" diyebildi sadece Asel şu an sadece çocuğun yüzüne bakmak istiyordu.

" Amotör olarak ilgileniyorum birkaç senedir ya sen?" dedi Akran genç kıza.

" Bende" Çocuk konuştukça Aseli kendine çekiyordu sanki. Sıkı bir küfür savurdu içinden genç kız. Kızıl saçlarının yüzünü kapatmasını umarak kafasını aşağı eydi kız.

Akran onun abisine çok benziyordu. Okan yani Asel'in abisi intahar etmişti. Ailesine ve o gereksiz ailesinin gereksiz çevresine göre ise basit bir araba kazasıydı ama olay. O gereksiz ebeveyinleri sırf adları kirlenmesin diye kaza diyorlardı ap açık intahara. Hele o timsah göz yaşları. Şimdi sanki yıllardır eksik olan parçası gelmişti Asel'in. Gülümseyerek başını kaldırdı kız. Sakin olmak zorundaydı.

Derin bir nefes çekti içine. Akran'a baktı. Genç adam Alp'in sorduğu bir soruya gülümseyerek baş salladı. Asel o gülümsemede kayboldu. Kalbi acı ile parçalandı. Elinden en sevdiği ayıcığı alınmış bir çocuk gibi hissediyordu.

Oda en iyi yaptığı şeyi yapmaya karar verdi. Olmamış gibi davranacaktı. O usta oyunculuğunu kullanacaktı genç.

Ama bilmiyordu bundan sonra her yolun bu genç adama çıkacağını, kalbindeki o yaranın bu yeni çocuk tarafından kapatılacağını. Sadece gülümsedi Asel. Yapılacak en iyi şey şu an buydu çünkü. Camdan kalbin kırılsa un ufak olsada, gülümse.