13:

36 2 0
                                    

Robin
'Samuel..' Ik streelde zijn arm. 'Mevrouw..' Ik keek om, ohnee. Dokter.. Betekend niet veel goeds.. 'Ja?..' 'Het bezoekersuur is voorbij..' 'Maar ik wil niet weg!' Ik grijp me vast aan het bed. 'U moet.' 'Ik ga niet weg! Ik blijf bij Samuel!' 'Beveiliging!' Er kwamen twee mannen op me af. Ik kroop in elkaar en voelde mezelf opgetild worden. 'Samuel!' Ik stribbelde tegen. 'Sa-muel!' Tranen stroomde over mijn wangen. Ik zag zijn ogen zachtjes opengaan. 'Robin?' Kreunde hij.

Ik zat in een kamertje. Een vrouw zat tegenover me, ze zei niks, ze keek me alleen strak aan. Ik durfde niet terug te kijken. Het was zo ontzettend eng! 'En waarom liep jij niet met de beveiliging mee, verdomme!' De vrouw sloeg op de tafel. 'Ik ehh..' 'Is het familie?!' 'Nee, maar we-.' 'Geen gemaar! Als het geen familie is is er geen reden om niet mee te lopen.' Ik zuchte. 'Maar mevrouw..' 'Nee! Genoeg is genoeg!' En de vrouw wees naar de deur. 'Verdwijn!' Ik snelde naar de deur, eng wijf.

Toen ik naar Samuel wou lopen zag ik een meisje liggen, rond de 11. Ze leek op Kaylee. Zo ziek. Haar ouders zaten naast haar bed, de man een arm om zijn vrouw. Huilend. Ik klopte op de deur. 'Kom maar binnen..' Zeiden de man en de vrouw zonder een blik naar me toe de werpen. 'Ouders..' 'Wie ben jij?!' 'Ik ben Robin, mijn vriend ligt hiernaast.. Ik had een vriendin, 20 jaar, was ze. Ze is hier overleden. Hoe heet zij?' En ik wees naar het meisje. 'Roan.' 'Mooie naam. Wat is haar achternaam?' 'Van der Voort.' Ik schrok. 'Zijn jullie de ouders van K-Kaj?' 'Ja..' 'Ik ben Robin, heeft Kaj het wel eens over me?' 'Vaak genoeg!' En de ouders stonden op en gaven me een hand. 'Leuk je te ontmoeten.' En zijn vader knikte. 'Wat heeft ze?' En ik ging op een stoel in de kamer zitten. 'Leukemie.' 'Ahw, veel sterkte.' Zeg ik als ik weer wil opstaan. 'Wacht, Robin..' 'Ja?' 'Wil je misschien iets liefs schrijven namens jou en Samuel?' 'Natuurlijk!' Ik liep naar het schriftje en pakte de pen. Zette het aan het papier en begon te schrijven.

Lieve Roan, Sam en Robin hier! Wij zijn vrienden van je broer Kaj. Als je dit ooit nog leest, heel veel beterschap, Samuel en ik komen nog eens langs! We houden van je ❤️
Kus,
Samuel en Robin.

'Zo goed?' En ik liet het stukje zien. 'Perfect.' En Roan's moeder snikte. Ik liep de kamer uit, want de dokter had verteld over Samuel. Ik liep zijn kamer binnen. 'Hij mag met u mee, maar hij mag 6 weken niet sporten, dus in zijn geval dansen en zingen.' Ik knikte en rolde met Samuel de deur uit. 'Samuel..' 'Jha..' Zegt hij duf. 'Wat herriner je nog van het ongeluk?' 'Mh.. Dat er een vrouw, nee man.. Ik weet het niet achter het stuur zat..'

Ik reed met Samuel naar huis. 'Nou schatje welcome ho-.' Ik keek om me heen, wie heeft dit gedaan?!..

25-04 Robin Meerhoven:
Vandaag was ik bij Sam geweest, die ligt nu te pitten. Ik schrijf nog ff de quote van de dag:

Je hebt pijn in je hart. Maar geen hart van pijn. Leef hoe je leven wilt. Dan is het pas fijn. ~ RM.

The Lost Boy || Ft. B-BraveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu