The Lost Boy || Ft. B-Brave

6-7:

Robin
Er kwam een envelop door de brievenbus, nee toch.. Ik opende met betraande ogen. En ja. Ik las het voor aan mezelf.

Rip: Kaylee Oomen.
Reden van overleiden: Hersentumor.
Familie: Martin en Philou Oomen, Samuel Leijten.
Vrienden: Rosalie Zwarter, Jessica Vermilt, Sophie Kluisterbeek.
17-08-96 ~ 25-01-16
Vaarwel, lieve Kay.

Ik kon het niet geloven!! Jessica had dit sowieso geschreven! Ik zette het op het keukeneiland en ik leunde met mijn hoofd op mijn handpalmen. Kaylee was dood.. Tranen gleden langs mijn wangen, ik kon niet zonder haar. Lieve Kay.

Een kwartier later werd ik gebeld. Mijn opgezwollen ogen konden net lezen wie het was, Samuel. Ik knikte zachtjes en pakte hem op.

'Hai..' Zegt hij.

'Hallo.. Waar ben je?'

'In jou straat...'

'Wat?!' Zeg ik vrolijk.

'Ja, maar Kaylee, ze is..'

Ik hoorde een paar sniffeltjes aan de andere kant van de lijn, arme Sam. 'Kom maar effe hierheen, krijg je warme chocomel.' 'Oké.' Mompelde Sam en hij hing op. Samuel had het waarschijnlijk heel moeilijk nu..

Een paar minuten later stond Samuel voor de deur. 'Hey Sa-' Voordat ik mijn zin kon afmaken viel Samuel al in tranen uit op mijn schouder, hij moest ver bukken, maar hij kwam er. 'Samuel toch..' Ik streelde zijn haren. 'Ik mis haar zo-o-o!' 'Snap ik.' Ik omhelsde hem en rook in zijn nek. 'Samuel.' 'Ja?' Hij keek me aan, zijn ogen opgezwollen van het huilen. Ik veegde zijn tranen weg. 'Het komt goed, oké?' Hij knikte zachtjes. Ik trok zijn voorhoofd naar me toe en gaf er een kusje op. 'Komt goed.' En ik streelde met mijn duim zijn wang terwil mijn andere 4 vingers zich om zijn kaaklijn hadden genesteld. 'Morgen is de begrafenis, moet ik je dan ophalen?' Hij knikte weer zachtjes. 'Ik haal je op rond.. 13.30, oké?' Hij knikte weer zachtjes. 'Alsjeblieft, Samuel, zeg iets..' 'Je bent lief.' En hij kreeg een klein glimlachje op zijn gezicht. 'Jij ook.' En ik omhelsde hem, zijn knuffels voelde zo vertrouwd.

Toen Samuel uiteindelijk was vertrokken zag ik op mijn lock screen een appje van Rosalie.

R: ik ben er morgen bij, c'ya!
Ik: okee, mooi! C'ya, loveya.

Ik zuchtte opgelucht. Rosalie kwam ge-lu-kkig ook. Dan was ik niet alleen, ik had haar zo gemist.

Ik kon het niet meer aan. Ik zocht de pillen van mijn broer. Pakte er eentje. 'Doe dit nu niet.' Zei ik tegen mezelf. 'De pijn gaat er weg door.' Zei ik tegen mezelf. Ik legde de pil op mijn tong en slikte hem weg met water. Ik trok een citroenface en ik zuchtte. Ik draaide de radio wat harder, verdomme! Kaylee's lievelingsliedje, Stitches.. Ik zuchtte, Kay.. Je blijf altijd bij me, schat.