The Lost Boy || Ft. B-Brave

26:

Nog 1 deel ❤️

Robin
Ik zat vanochtend op de bank en nam het voorstel morgen weer op bezoek te gaan bij Kaj. Ik haalde een hand door mijn haren. Het ging extreem slecht met hem.. Ik pakte een tijdschrift van de tafel en begon in deze te lezen. Toen Dioni opeens binnen kwam stormen. 'Robin!' 'Hoe kom jij hie-.' 'Doet er niet toe!' 'Wat is er?!' 'Kaj, hij..' 'Is ie dood?!' 'Nee, bijna..' Ik schrik en ren achter Dioni aan. 'Dioni.. Ik-ik wil niet-nie dat Kaj dood ga-a-aat!' Ik barstte in tranen uit. 'Ahw, meisje toch.' Dioni gaf me een knuffel onderweg naar het station. Toen ik terugtrok keek ik recht in zijn ogen. Ik twijfelde maar drukte toen mijn lippen op de zijne. 'Robin.' Fluisterde Dioni. 'Ja?' 'Waarom doe je dit?' 'Omdat ik van je hou..' 'Je houd van Samuel..' Onze neuzen staan tegen elkaar aan. Ik kijk weg. 'Ook van jou.' En ik sla mijn armen om hem heen en zoen hem.

Ik liep door de ziekenhuis gangen, de stem in mijn hoofd had vakantie genomen ofzo? Ik zocht de kamer van Kaj. En ik stond voor de deur. 'Binnen?' Zei iemand toen ik op de deur had geklopt. 'Eh, hoi..' Zei ik tegen een onbekend meisje. 'Ik ben Destiny, Kaj's nicht.' 'Robin, Kaj's bff.' Ik ging zitten. Destiny keek op haar horloge. 'Oh, ik moet gaan!' Ze rende snel de kamer uit.

'Eh.. Mevrouw, Kaj heeft nog kort te leven.' 'Wat?' 'Nog 25 seconden, om precies te zijn.' Ik schrok. 'Vij-vijf en tw-twintig seconden?' Ik huilde. De dokter knikte en ik pakte Kaj's hand. De dokter liep de kamer uit, ik zat daar maar. Alleen.. 'Kaj.. Je kan dit.' Ik telde af. '5..4..3..2..1..' De hartslag sensor ging op stil. 'Nee!' Ik begon hard te huilen. 'De jongen die er altijd voor mij was, is nu dood.'

Opeens voelde ik een hand op mijn schouder, ik draaide me om. 'Ik ben er ook nog..' Mijn lichaam verstijfde van wie ik zag.

__
Samuel of Sofie?