The Lost Boy || Ft. B-Brave

17:

Robin
'Wie was er bij je toen je zelfmoord wou plegen?!' Schreeuwde ik tegen hem. 'Jij..' 'Ja, en nu zoen je met doe trut?!' 'Robin..' 'Nee! Ik wil niet met je praten!' 'Robin, Sofie..' 'Wat is er?! Vertel op?' 'Sofie, ze.. Ze pakt me van je af..' 'Nee dat heb ik nog niet gemerkt!' Ik sla Samuel hard op zijn wang. 'Auw!' 'Dat heb je verdient, Leijten!' '..Maar.' Ging hij door met zijn verhaal. 'Ze, ze zoent ook met andere.' 'Nou ik wil je mooi niet terug, blijf je maar lekker alleen!' Ik zie Samuel zuchten en ik wil de deur dichtdoen. Maar zijn brede schoen staat ertussen. 'Robin, geef me nog een kans..' Hij loopt naar binnen. En duwt me tegen de muur. 'N-.' En zijn lippen komen tegen de mijne. Als ik hem wegduw schreeuw ik:' Met je charmes haal je me niet terug! Weet je hoe ik me nu voel?' Samuel schrikt. 'Ga weg!' Gil ik. Hij snelt naar de deur en loop weg. Als ik de deur sluit barst ik uit. 'Samuel! Ik haat je!' Schreeuw ik halfjankend. Ik ren naar de keuken en pak een bord. Ik gooi het op de grond. Ik haal huilend handen door mijn haar. Ik pak Sofie. Terug.

Samuel
Ik ben haar kwijt. Kwijt. Ze is weg. En ik krijg haar nooit meer terug. De liefde van mijn leven.

Als ik bij Sofie aankom doet ze vrolijk open. 'Hey, sammy!' En ze omhelsd me, ik niet. Ik blijf stilstaan. 'Is er wat?' 'Nee.' 'Mooizo.' En ze streeld langzaam mijn armen. Ik duw haar tegen de muur en ga met mijn handen langs haar lichaam. 'Samuel je moet dit niet doen.' Zegt een stem in mijn hoofd. Maar voor ik het weet drukt Sofie een zoen op mijn lippen. 'Samuel stop! Je moet nu naar Robin!' Zegt het stemmetje weer. Ik trok terug en pakte mijn jas. 'Wat ga je doen?' Zegt Sofie. 'Ik ben wat vergeten bij Kaj.' Sofie knikt en ik ren weg, ik heb het gevoel dat Robin iets fouts aan het doen is.

Robin
Ik had geen zin meer. In mijn leven. Ik opende met trillende handen mijn la en pakte er het scherpste mes uit. 'Robin, doe het.' Het mes trilde helemaal. Ik hoorde in de verte de deur opengaan. Shit! Die was niet opslot. 'Robin?' Nee! Het was Samuel! 'Robin, waar ben je?' De keukendeur ging met een zwaai open. 'Robin?! Wat doe je nu weer?!' 'Ik..' Ik kijk naar het mes, zet door, Robin.. 'Robin.. Leg dat mes weg..' 'Nee..' 'Leg dat mes weg!..' 'N-Nee.' Het mes stond op mijn lichaam. 'Leg het weg!' Schreeuwde Samuel huilend. Ik haalde het langzaam van mijn lichaam af. Een traan rolde over Samuel zijn wang. 'Godzijdank, Robin!' Ik kijk weg. 'Waarom deed je dat?!' 'Omdat er niemand is die van me houd..' Samuel kijkt me diep in mijn ogen aan. 'Samuel.. Ik mis je.' 'Ik kan niet weer met je nemen, je dan hoop geven en je weer dumpen om Sofie.' Hij had een punt. Ik zuchtte en Samuel liep de keuken uit.

Robin Meerhoven
28-04
Vandaag was de ergste dag van mijn leven, Dioni geeft nog om me. En waar is Rosalie beland? Hoe zit het met Roan.. Ik weet het allemaal niet meer.

Quote van de dag:
Blijf altijd bij je oude vrienden. Die blijven je bij. De nieuwe vrienden brengen je soms alleen pijn en maken je niet blij