KARANLIĞIM

Affet

Multide; Toprak

~Toprak Aras~

Dün yaşananlardan dolayı hala kendimde arıyorum suçu.

Ve suçluyumda, iyi geceler mesajı atmadım ve aramadım da.

Dudağında gördüğüm o içimi acıtan şey olmadan önce bulmalıydım onu.

Ya da belkide hiç ayırmamalıydım yanımdan korumalıydım..

Benim için herşeyi yapabilecek ve beni böylesine seven bu küçük kızı korumalıydım..

Ben ona dokunamıyorum bile, eli elime deydiğinde  tedirgin oluyorum incitirim korkusuyla...

Ben onu gözümden bile sakınırken, Arya ona nasıl zarar verir peki ya ben, buna nasıl izin verebilirim?

Elimdeki bardağa bir içki daha doldurdum. Dünden beri boş durmadı hiç bu bardak..

Uyuyamadım.. beynimde zilyonuncu kez yankılandı bu düşünceler.

Bir sigara yaktım tekrar ve tekrar. İçkinin yanında yaktığım bu kaçıncı sigara dindirir mi bu acıyı?

İçime çektiğim dumanı yavaşca dışarı verdim. Dumanın havadaki dağılışını izledim.

Telefonu elime alıp Masalı aradım. Açmasını beklerken içkimden bir yudum aldım.

"Toprak?" dediğini duyduğumda  ellerimi saçlarımdan geçirdim.

"Güzelim" dedim, uykusuzluktan pek çıkmıyordu sesim. Sigarayı masaya bıraktım.

O varken sigaraya gerek yoktu. "İyi misin toprak? Sesin tuaf geliyor" dediğinde tebessüm ettim.

"İyiyim güzelim uykum var biraz o kadar" dedim, seside yetmiyordu.

Hatta sesini duymak yanında olma isteğini daha da arttırıyor.

"Özlediğin için aramadığını biliyorum" dediğinde sesi buruk çıkmıştı.

Ben demiştim ama küçük kızım sana sevdiğimide özlediğimide dile getiremem, sen anla dedim.

Ama şimdi sırasımıydı?
Çok özledim ve bu ilk değil hergün her saat özlüyorum.

Bu küçük kıza bunu demek bu kadar mı zordu?
Değildi aslında..

Sadece korkuyorum.. ona bunları dedikten sonra sürekli öyle olmamı istemesinden..

Beni ben olduğum için sevsin istiyorum böyle yani.
Odun falan desin ama sevsin.

"Aslında buraya gel diyecektim Masal" dediğimde güldü.

"Sesin iyi gelmiyor iyi değilsin fark ettim sen demeden ben geldim zaten kapıya gelsene" dedi.

İşte benim kızım, telefonu masanın üzerine koyup aşağıya indim.

Kapıyı açtığımda merakla bana bakıyordu. Elinden tutup içeri çektiğimde gülümsedi.

"Anlatmak ister misin?" Dediğinde derin bir nefes aldım.

Uykusuzluğumun sebebinin kendisi olduğundan habersiz, karşımda durmuş öylece bana bakıyor.

Elimi omzuna atıp koltuğa ilerledim. Koltuğa uzanıp yanıma yatması için yer ayırdım.

Yanıma uzanıp başını omzuma koyduğunda elimle saçlarını okşadım.

"Dudağın?" Diye sorduğumda elini omzuma yerleştirdi.

"Şey, böyle dokununca biraz canım yanıyor" dediğinde gözlerimi sıkıca kapattım.

Canı acıyordu, elinden tutup biraz doğrulduğumda yüzüme baktı.

Biraz daha yaklaştım, acıyan yarasının üzerine bir tebessüm kondurdum.

Geriye doğru çekildiğimde masum masum bakmaya devam etti.

"Geçti mi?" Dediğimde kafasını sallayıp sarıldı.
"Geçti tavşancık"

"Masal"dedim, ellerimi iyice belinde kenetlerken
"Efendim?" Dedi kısık sesle

"Affet beni güzelim" dediğimde ellerini daha çok sıktı "Senin suçun değil Toprak lütfen" dedi.

"Benim suçum güzelim, daha erken gelmeliydim" dediğimde bir eliyle saçlarımı okşuyordu.

"Böyle düşünmeye devam edersen ağliycam toprak bak" dediğinde gözlerimi devirdim.

Bu kız beni ne ile tehdit edeceğini iyi biliyor. "Tamam" dedim sessizce.

"İyi ki varsın tavşan, biraz daha sıkı sarıl kokun içime işlesin sen yokken de gelsin kokun burnuma" dedi.

Bu dediğinde karşılık sıkı sıkı sarıldım. Hadi Toprak söyle artık..

"Seni seviyorum güzelim"
Dedim ususlca..

Titremeye başladığında kollarımın arasından kaydı.

Tutup tekrar kendime çektiğimde gülmeye başladım..

"Bu kadar etkili olacağını hiç düşünmemiştim bıraksam bayılacaktın lan" dediğimde omzuma vurdu.

"Sadece beklemiyordum yani off toprak yaa utandırmasan olmaz dimi!"

Deyip yüzünü o küçük elleriyle kapattığında kahkaha attım.

"Bakıyorumda iyisin artık"
Diye devam ettiğinde gülümseyip kafamı salladım.

Şimdi tek derdim o adamı bu dünyayı dar etmek.. hatta Aryaylada işim bitmedi oda görücek gününü.

Oyun istiyorsunuz demek ha? Eyvallah..

Yarın o adamıda aryayıda bulup depoya götürecem.

Arya bıraktığı izin hesabını vericek o yaşlı morukta tekrar yoluma çıkmanın...