De Kloof

Hoofdstuk 1

Noor maakt me wakker. 'Amber! Hij vroeg je wat!' O ja, aardrijkskunde. Slaperig kijk ik naar de meester. 'Amber, kun je herhalen wat ik net zei?' 'Ehm...' 'Niet meer slapen tijdens de les. Ik zei net dat jullie een onderzoek moesten doen naar de kloof. Dat betekent dat jullie dichterbij moeten komen dan 1 meter.' Veel kinderen huiveren. Ik haal mijn schouders op. Die kloof is best interessant hoor.

Zodra ik thuis kom ga ik bedenken hoe ik de kloof eigenlijk ga onderzoeken. Dat is best lastig.
Na een tijdje heb ik een goed idee. Al gaat mijn telefoon er misschien aan. Mijn idee: Mijn telefoon naar beneden laten zakken aan touwen terwijl hij filmt. Ik denk dat mijn onderzoek daardoor beter gaat worden dan die van een paar anderen. Morgen gaan we naar de kloof. Dus voor nu ga ik touwen zoeken.

Er is serieus een streep getrokken op 1 meter afstand van de kloof. Wauw. Mijn klasgenoten staan daar al bibberend te wachten. Ik ga er maar bij staan. De meester komt aanlopen en gebaart dat we moeten beginnen.
De anderen beginnen bang de grond te bestuderen. Een paar lopen er zo langzaam mogelijk naar de kloof. De rest, waaronder ik, loopt gewoon direct naar de kloof. De meesten maken foto's van de kloof, onderzoeken weet ik veel wat enzovoorts. Ondertussen pak ik rustig mijn spullen uit. De touwenbundel, mijn telefoon en nog wat spullen. Ik zet de zaklamp van mijn telefoon aan en begin te filmen. Eerst effe dat introductie gedoe, daarna hang ik de telefoon aan de touwen. Veel van mijn klasgenoten zijn nieuwsgierig geworden. Stiekem zijn ze aan het kijken wat ik aan het doen ben. Dan begin ik van het laten zakken van mijn telefoon. Iedereen is gestopt met zijn onderzoek. Ze kijken me stomverbaasd aan. Rustig ga ik verder. Ik laat mijn telefoon rustig naar beneden zakken. Ik zorg ervoor dat het touw niet naar beneden schiet, want dan heb ik geen telefoon meer. Ondertussen zie ik het lampje van mijn telefoon niet meer.
Na een tijdje ben ik aan het einde van het touw. Noor komt bij me staan en helpt met mijn telefoon langzaam weer uit de kloof te halen. Het lastiger dan het laten zakken, want als mijn telefoon te veel wiebelt is het allemaal voor niks geweest.

Zuchtend laat ik me op mijn bed vallen. Na aardrijkskunde hadden we nog 5 uur school. BLEGH!!! Ik pak mijn telefoon, benieuwd naar het filmpje. Gelukkig is het filmpje niet wazig of te donker. Je ziet allemaal lagen aarde op het filmpje, dat is wel leuk om te zien. Het filmpje duurt zo'n half uur. Na een kwartier wordt alles heel licht. Huh?! Hoe kan dat?! Ik zet het filmpje op pauze. Ja, het is een soort draaikolkje van licht. Hé? Hoe kan dat nou weer in een kloof? Dit is geen film hoor! Ik druk op play, hopelijk zie ik wat meer. Ah nee hé! Precies op dat moment is het touw op en gaat het filmpje weer omhoog! Zuchtend gooi ik mijn telefoon op het bed. Na een tijdje sta ik op en ga mijn huiswerk maken, dat moet ook af. Helaas........

De volgende dag op school vraagt Noor naar het filmpje. 'En? Gelukt?' Ik vertel haar over het filmpje en het vreemde licht. Noor kijkt me vreemd aan. Dan haalt ze haar schouders op en loopt het klaslokaal binnen.

De rest van de dag ben ik de hele tijd aan het piekeren. Wat is dat vreemde licht toch? Aan het einde van de dag neem ik een besluit. Ik ga touwen zoeken.

Ik weet het, het verhaal is nog niet heel spannend, maar dit is nog naar het eerst hoofdstuk!!! Thx trouwens voor het lezen van mijn eerste hoofdstuk!!!