Rüyanın Esareti

6.Bölüm:Eşsiz Yansıma

Aradan neredeyse bir ay geçmişti. Gece arada yanıma uğruyor ve rüyalarımı ona anlatmamı istiyordu. Bazen o kadar şüpheli davranıyordu ki onun bu davranışlarına bir anlam veremiyordum. Yaşadıklarımı hergün Cerene anlatmaya devam ediyor ve doğru yolda olup olmadığımı söylemesini istiyordum. Bana dediği tek şey

"Sabret. Sabredersen eğer istediğine ulaşabilirsin."

oluyordu. Aradan bir ay geçmişti işte. Onu bulmak için daha ne kadar bekleyecektim? Bazen Gecenin beni oyaladığını bile düşündüğüm oluyordu. Kafam çok karışıktı. Bir çıkış yolu arıyordum ama bulmak çok zor geliyordu bana. Ne yapacaktım?

Boş sokaklarda sessizce yürüyordum. Ceren yapmam gereken işleri üstlenmiş ve işten erken çıkmama yardım etmişti. Gecenin beni çağırdığı yere gidiyordum. Elimde yazılı olan adrese bakarken nereye gideceğimi, ne göreceğimi merak ediyordum. Geçtiğim sokaklar nedense bana çok tanıdık geliyordu. Adrese baktığımda gitmem gereken yolun artık sonlandığını anladım ve çevreme bakmaya başladım. Karşımda bir köprü duruyordu ama bu... bu nasıl mümkün olabilirdi. Bu geçen gün rüyamda gördüğüm köprüydü. Hızla koşarak köprüye çıktım ve etrafıma bakmaya başladım. Kış zamanlarının eksik olmayan gri bulutları yine gökyüzünü kaplamış ve güneşi bize yasaklamıştı. Her şey... her şey aynıydı. Gözlerimi ayaklarımın altındaki su birikintisine çevirdim ve suyu incelemeye başladım. Onun yansımasının vurduğu suda şimdi Geceyi görüyordum. Kafamı kaldırdım ve karşımda duran Geceye baktım.

"Burayı nereden buldun?"

diye sordum merakla.

"Burası rüyanda gördüğün köprü öyle değil mi? Anlattıklarından yola çıkarak burası olduğunu düşündüm. Yoksa yanılıyor muyum? "

"Evet burasıydı. "

diye cevapladım çevreme bakınarak.

"Peki neden buraya gelmemi istedin? Bir sorun mu var?"

diye sorduğumda yanıma yaklaştı ve ellerimi ellerinin arasına alarak tutmaya başladı.

"Buraya gelmeni isteyen ben değildim oydu. Hatırlamıyor musun?"

Gecenin ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. Rüyamda gördüklerimi canlandırmak istiyordu. Bunu uzun zamandır yapıyor ve rüyamda görmüş olabileceğim ama anın etkisiyle unuttuğum şeyleri bana hatırlatacağını söylüyordu. Söylediklerine göre böylelikle onu bulabilecektik. Gece bazen gördüğüm rüyaları benden daha iyi biliyordu ve ben buna bir anlam veremiyordum. Bunlara rağmen ona inanmaktan başka şansım da yoktu.

Gecenin sorusu üzerine bir şeyler hatırlamaya başladım.

"Evet."

dedim sonra ve ekledim.

"Beni buraya o çağırdı ve... ve ben de ona bir şey olduğunu sanıp koşarak buraya geldim."

"Peki ya ondan sonra? Ondan sonra ne olmuştu İpek? Hatırlayabiliyor musun? "

diye sorduğunda düşünmeye başladım. Hatırlamıyordum. Hatırlayamıyordum. Hayır anlamında başımı salladığımda ellerimi tutan elleri yukarı doğru çıkarak kollarımı tutmaya başladı.

"Pekala. "

dedi sessizce.

"Merak etme. Ben her şeyi hatırlamanı sağlayacağım. Benimle gel."

diyerek beni köprünün karşı tarafında bulunan parka doğru yönlendirmeye başladı. Bir banka oturduğumuzda. Gözlerimin içine baktı ve