my journey upto our destination

CHAPTER 24

Chapter 24

Gab’s POV

I was asked by Mika about Aria, gusto nyang lapitan ko si Aria dahil alam nya daw na makikinig sakin ang bestfriend nya. Ayt alam nya ba kung gaano katigas ang ulo ni Aria?

“please Gab, be with her, he needs you, I know nag mamatigas sya but she needs someone to lean on. I really want to be that person pero hindi nya ko hinahayaang gawin yun so please, do it for me” yan ang sinabi saken ni mika.

Kahit di nya naman sabihin saken ang bagay na yan gagawin ko pa din, importante saken si Aria, alam nyo naman kung ano sya saken diba? Alam nyo kung ano nararamdaman ko towards her, at kahit anong deny ko, hindi ko pa din maiaalis na hanggang ngayon asa kanya pa din ang puso ko.

AYT CHEESY. Okay change topic, 1 week na ang nakalipas, and I always saw Aria at the fire exit, mag isa lang sya doon, I saw pain in her, nasasaktan sya, hanggang ngayon nasasaktan pa din sya. The Aria that I am seeng at the fire exit every vacant is different from the Aria that we are seeing inside the classroom. Pag asa classroom, she’s cold, matapang ang itsura nya, and she’s a total snob, she never smile and she never talk. Pero sa lugar na to, sa fire exit, nandito yung Aria na transparent, yung weak, yung emotional, yung warm, yung Aria na mahal ko.

Pinihit ko ang pinto, alam kong narinig nya yun kasi agad syang napatingin saken and there she goes again, the cold one.

“anong ginagawa mo dito?” emotionless nyang sabi

“looking for you?” sabi ko

“at bakit?” –Aria

“let me remind you, our final exam on music, partner tayo diba?” my excuse.

“so?” - her

“bawal mag practice?” I said sarcastically

“saka na tayo mag practice pwede?” sabi nya sabay irap.

“hoy miss, para po sa inyong mumunting kaalaman, 1 week nalang po tayong magpapractice, 2 weeks, 14 days and ilang hours ba? Basta yun nalang! Kaya baka pwede na nating simulan?” pagkasabi ko nun sinimangutan nya lang ako at tumingin sa malayo.

Actually, wala pa kong balak simulan ang practice, kasi gusto ko maayos muna yung relationship between us. I want both of us to be back to our old selves yung Aria na kinukulit ako, at yung Gab na nagpapakulit sa kanya. We’re gonna be singing together so we should have connection. Sa duet kailangan dama nyo ang isat isa, walang ilangan walang alitan, pero syempre aside from that gusto kong bumalik kami sa dati, yung Aria na mahal ako, at yung Aria na mahal ko.

Sandali kaming natahimik, hindi ko alam kung paano ko ba sya kakausapin, after several minutes umupo ako sa tabi nya.

“bakit ka ba nagkakaganyan?” I broke the ice. Napatingin sya saken pero nakatingin ako sa malayo.

“anong nagkakaganyan?” tumingin din sya sa malayo, I know she knows what I mean

“bakit nilalayo mo ang sarili mo sa kanila, sa mga kaibigan mo?” tanong ko.

“nilalayo ko ba? Gusto ko lang kasi mapag isa” sabi nya. She’s not a good liar.

“hindi rin” napatingin ulit sya sakin “alam mo sa tingin ko pinipilit mo lang baguhin ang sarili mo dahil ayaw mo ng masaktan.” Napayuko sya.

See? I know her too well, ever since I knew Aria I already had my eye on her, I find her interesting until I found myself loving her already. And now I know she’s afraid to be hurt again, to be fooled again, to be betrayed again.

“alam mo bang nag aalala sayo ang mga kaibigan mo?” napatingin ulit sya sakin so I continue “they’ve been worried about you ever since they knew about that break up, gusto ka nilang samahan pero hindi ka naman lumalapit”

“ayoko kasing masaktan, tsaka nakakahiya kasi sa kanila mas kinampihan ko kasi yung hayop na yun kesa sa kanila” I looked at her.

“naiintindihan naman nila yung sitwasyon mo e kasi minahal mo sya, pero ayaw ka kasi nilang masaktan, kaya ayun” after I said that she looked at me, and there our eyes met.

We’re staring each other for I don’t know how many minutes but those minutes are precious for me, hindi ko alam kung kelan ko ba ulit nakita ng ganun kalapit ang mukha nya, ang magaganda nyang mata.

“tara!” tumayo sya, nailang na siguro “ano bang kakantahin natin?” pag iiba nya ng topic.

“di ko din alam e, nga pala pinapasabi ni ma’am na mag sosolo ka daw bilang introduction”

“HA?!” napatingin sya sa gulat “ANONG INTRODUCTION? ANONG SOLO?”

“E narinig ka na nilang kumanta diba? Kaya ayun! Ayan kasi kakanta kanta pa ng ganun ayan tuloy intro ka” I told her.

Actually, hindi naman talaga sya magi intro, that was just my plan. Meron kasi kong gagawin on that day, on that subject on that program. A little surprise I guess?

-------------

After that day, nag simula na kong kulitin sya, lagi akong sumasama sa kanya, pag vacant time, tumatabi ko sa kanya sa upuan, at sumasabay sa kanya pauwi, nung first 2 days ramdam ko yung pag taboy nya saken. Yung irita nya, pero okay lang. paano ko sya mapapabalik sa dati kung sa simpleng tantrums nya susuko na ko diba? And way ko na din to para umipekto yung plano ko sa exam day namin sa music.

“gab pwede mo bang tulungan ako dito sa assignment na to? Ang hirap e” si Aria yan, pinapunta nya ko dito sa bahay nila para magpaturo.

“ang dali lang nyan e!” sagot ko

“kasalanan ko bang mas matalino ka kesa saken?! Turuan mo na nga ko”  may magagawa pa ba ko?

Ganyan kami ni Aria, pag dalawa lang kami ganyan kami ka-close, ganyan sya. Yung parang dating Aria, pero pag sa school cold pa din sya, ni di nya ko pinapansin pati sila Mika. One time nag away sila ni Mika sa classroom.

“Aria sabay ka na saming mag lunch” yaya sa kanya ni Aria

“ayoko, may gagawin pa ko” sagot nya

“pero ang tagal mo ng di sumasabay samin miss ka na naming ng sobra” –Mika

“well I don’t miss you guys so sige mauna na ko” pagtalikod ni Aria nagsalita ulit si Mika

“Aria ano ba?! Nakakapikon ka na ah! Nag aalala kami sayo tapos ganyan ka pa samin?!” halata sa boses ni Mika na galit na sya

“sino ba kasing may sabing mag alala kayo saken? Okay ako, malaki na ko, I don’t need you” tapos lumabas na sya.

Si mika, natulala sya sa sinabi ng kaibigan nya, nilapitan sya ni Maxi at Yssa “what’s wrong with her? I just wanted to be with her! I miss Aria so much!” tapos umiyak si Mika. Inalo sya nila Yssa at Maxi. lumapit naman sakin si Luis, Adam at Neil.

“pare, kausapin mo naman si Aria, alam naman namin na makikinig yun sayo kahit papaano.” Pagkasabi nila noon umalis na ako at pinuntahan si Aria. Saan pa ba? Edi sa fire exit.

Pag dating ko doon nakita ko syang umiiyak.

“bakit pa kasi pinipigilan mo ang sarili mo na lumapit sa kanila? Alam naman nating pareho na miss mo na sila e” sabi ko agad naman nyang pinunasan ang luha nya.

“ano bang sinasabi mo?” tanong nya.

Umupo ako sa tabi nya “wag ka ng magpanggap, ako lang naman ang nandidito e.” napayuko sya.

“sa totoo lang hindi ko din alam kung bakit nagiging ganito ako. Hindi ko alam kung bakit nilalayo ko ang sarili ko. Siguro kasi nahihiya ako, siguro kasi alam kong mali ako. Haay pride nga naman” sabi nya.

“hindi ka ba nagtitiwala sa kanila?” napatingin sya saken kaya tinuloy koyung sinasabi ko “hindi mo ba napapansin na wala silang pakealam kung nagkamali ka? Ang importante sa kanila ay ikaw, nag aalala sila sayo at the same time miss ka na nila.”

Natahimik sya, hindi na sya nag salita pa, siguro nag iisip sya.

“sya nga pala Aria, alam ko na kung ano ang kakantahin natin” napatingin sya saken.

“ano? – aria

“till I found you” sabi ko ng nakatingin sa kanya.