Kukla

Bölüm 6 (2)

Yğmurun kanlar içinde kalmış cansız bedeni odanın kenarında duruyordu.

Şaka şaka asıl bölüm şimdi başlıyo...

***
Hazar Yağmuru defalarca aramıştı ama hiç birinde cevao vermemişti. Endişesi giderek artıyordu. Onu yeni bulmuşken kaybetme korkusu bütün bedenini ele geçirmişti.
Hazar okul binasından içeri girerken endişeli duruyordu.
Müzik odasının önünde durduğunda kapı kapalıydı. Her ihtimale karşı kapıyı açması gerekiyordu. Endişesini yüzüne vuran iç sesiyle adeta büyük bir kavgaya girmişti.
Biraz gerileyip kapıya omuz attı. Birinci deneyişi başarısız dı. İkincisi deneyişinde sonunda kapı kırılmıştı.
Sandalyenin üstünde duran Yağmur'un eşyalarını görünce kapalı akan korkusu aklına gelmişti o anda çılgına dönerken gözleriyle küçüğünü arıyordu. En sonunda onu kanlar içinde duvara sinmiş bir şekil de buldu. Hemen yanına koşup kucağına aldı. Yağmur'un kanı Hazar'ın üstüne de bulaşmıştı.
Hazar, Yağmur'un aksine içinde konuşan canavardan nefret ederdi. Ve şu an o canavar Hazar'ı tamamen ele geçirmişti. Canavar kendini az belli ederdi ama ettiği zaman elinden kurtulmak imkansızdı. Ruhunda derin bir yara açıp giderdi. En son kendini belli ettiğinde Hazar Yağmur'un öldüğünü sanıyordu.
Ama canavar farklı konuşuyodu bu gün küçüğünün elinden kayıp gökyüzüne gitmeyeceğini ama onun binkerce kez canı acıyıcağını söyleyip yok oldu. İlk defa bu kadar çabuk terk etmişti Hazar'ın bedenini. Ama en kuvvetli darbesini kullanmıştı. Hazar bu düşüncelerde kaybolurken hastaneye varmıştı.
Doktorlar küçügünü sedyeye yatırıp koşar adımlarla götürürken Hazar elinde ve üstünde olan kan lekesine baktı. Nasıl dayanmıştı küçüğü canı acımıştı belli ki. Acaba içinde her zaman var olan umudunun son kırıntısına kadar dayanmışmıdır? Yada öleceği için endişelenmiş midir?
Kalbinin kırıklıklarını hatırlamak istemişmidir bilincini kaybederken. Hazarın kim olduğunu öğrenmek istemişmişmidir? Hayatına sıçan adamı. Kalbini kıran adamı. Onu ölüme sürükleyen adamı bi an olsun düşünmüşmüdür?
Hazar ellini yumruk yapıp duvara vurdu. Ona onkarca acıyı bir anda yaşarmıştı şimdi ise pişmandı.
Pişmanlıklar yaşanmışlıkları düzelremezdi. Kalp kırıklıklarını.
Hazar bi an Yağmurun gülüşünü hayal etti. Yanındayken attiğı kahkahaları. Sonra onları sildi gözyaşlarını hayal etti. Acı çığlıklarını hayal etti bu sefer yanındayken attığı. Onlarıda sildi gözyaşlarını hayal etti. Yanındayken döktüğü...
Yaşattığı sevinçleri düşündü. En fazla iki üç tane vardı. Acıları düşündü sayamadı.
Ona bu kadar zarar vermişken hayatının en güzle anlarını yon etmişken şimdi karşısına çıkıp her şeyi anlatacağını söylüyordu. Aynı acıları bir daha yaşatacaktı belki anlatırken. Belki onu dinlemeyi kaldırmayacaktı Yağmur. Babasından çektikleri yetmezmiş gibi bir de Hazar dan çekmişti.
Şimdi ise yaşattıklarının hesabını bile sormadan gidiyordu.
Gitmemeliydi yalnız adamı boşluğa itip gitmemeliydi. Siyah adama siyahın içindeki güken yüzü göstermeden gitmemeliydi. Umudunu bırakıo gitmemeliydi.
Hazar seviyordu belkide Yağmur'u ama söyleyemiyordu.
Ama Yağmur hep beklemişti gözlerinden akan yaşı Hazar silsin diye.

Doktor Hazar'ın yanına gelir gelmez Hazar oturduğu yerden hemen kalktı. Suratı asık olan doktor sanki bir şey söylemek istiyormuş gibiydi ama söyliyemiyordu. Hazar dayanamayıp konuştu. "Doktor bana iyi bir şey söyle. Kaldıramam bunu. Bana iyi bir şey söyle."
Doktor ağzını açabilmişti nihayet ama ağzından dökülen kelimeler başka olsaydı keşke. "Durumu hala kritik. Bunu söylemek istemiyorum ama hastayı kaybedebiliriz."

Çok kısa oldu biliyorum 6. Bölümün devamı olarak düşünürsek 6. Bölüm uzun oldu. Yine çok zekiyim falan shskvaanv yorum yapın kuklay canlar ❤❤❤😘😘💖💞❤💞😘💞💖💞💞💖💞❤💖