Kukla

Bölüm 18

FLASHBACK

Gözlerimi sıkıca yumup yürümeye devam ettim. "Neden gözlerin kapalı yürüyorsun?" dudağımın kenarını hadfifçe kıvırdım. "Bütün yolları ezberledim." tekrar konuştu Hazar "Ama düşebilirsin." dudaklarımıda bu sefer sevinçten yoksun acı bir gülümseme belirdi. "Bütün düşüşleride ezberledim." sanırım bugün konuşacaktı benimle. Her zaman konuşmazdı zaten, kafasına estiği gibi işte... "Gözlerini açmalısın küçük kadın. Sanırım mavilerine ihtiyacım var." yanaklarım hafifçe yanmaya başladı. Sözünü ikilemeyi sevmediğini bildiğim için hemen gözlerimi açtım. "Bakışlarını çözmeye çalıştıkça kendimi düğümlemişim, haberim yok." gözlerimi irice açıldı. Fark etmesin diye hemen kafamı gökyüzüne çevirdim ve konuşmaya başladım. "Bazen ne ileri gidebilir ne geri nede bulunduğun noktayı bilirsin. Sıkışıp kalırsın uzun süre bilmediğin noktada. Aslında etrafına baksan bulabilrisin nerede olduğunu. Ama gözlerin görmez kulakların duymaz hissetme duyunu kaybedersin. Hani ruhu bedenini terk etmiş ölü bir beden olur ya onun gibi işte. Tabuttasındır ama olduğun yerin tabut olduğunu bilmezsin. Her şey kaybolur sadece karanlık gösetrir kendini. Öyle bakıyorum işte küçük adam... Sadece karanlık ve hissiz." gözlerime baktı. Açıklamama rağmen hala çözmeye çalışıyordu. "Sadece karanlık ve hissiz." elimi boşver der gibi salladım. "Geçen görmüştüm. O yaralar ne?" gözlerini başka tarafa çevirdi. "Cam kesikleri." sitem dulu bir ses tonuyla "Kiminle kavga ettin yine?" diye sordum hemen. Dudakları yukarıya doğru kıvrıldı "Kendimle..."

FLASHBACK

Her zaman geldiğimiz uçurumun ucuna gelmiştim yine. İçimizi dökmek için gelirdik hep ama bu sefer farklıydı, çünkü yalnızdım. O yoktu. Kollarımı açtım ve "Gökyüzünden bir ip uzatın bana.. Gecenin kuytusunda çocukluğumu asayım..." diye bağırdım. "Daima benim hasretimi taşıyacaksın. Her kadın yarası aldığın vakit, beni özleyeceksin. Çünkü ben seni yaralamadım, kırmadım seni." gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle sildim ve tekrar bağırmaya başladım. "Benim kalbim , beni çok sevdiğini düşündüğüm bir adamın kırıp döktükleri ile dolu." sanırım bu beni rahatlatıyordu. Bana yaptıklarını aklımın en sessiz köşesine kazıdım. Unutmayacağım...

Yazardan Not: Canlarım uzun süredir bölüm yazmıyordum hatta artık yazmıyacağımı söylüyordum. Ama dayanamadım kısada olsa bir sürpriz yapmak istedim. Umarım beğenirsiniz öpüyorum sizi...