Kader Tanrıçası (Askıya alındı)

BAŞLANGIÇ

Kuşun kanatlarına, toprağın yağmura, çiçeğin güneşe ihtiyacı olduğu gibi benim de ihtiyacım vardı özgürlüğüme. Özgürlüğüm olmadan kanatsız kuş bir misaliydim.

Çaprazlayarak üstünde oturduğum bacaklarımın acısını dahi hissetmiyordum artık. Etrafım cıvıl cıvıl kuş sesleriyle cilveleşirken ben içimdeki canavarla ölesiye savaşıyordum. İçimdeki canavarı ya dizginlemeliydim ya da onun beni ele geçirmesine izin vermeliydim. İçimdeki canavarı duyabiliyordum. Bana sesleniyor.

Kendimi daha fazla mahvetmeden ayağa kalktım. Dağın eteğine beyaz minareleriyle sarılmış bu şehrin bir okulunda eğitim gören 17 yaşındaki bir öğrenciyim ben. Hayattan bıkmış sadece ölümü bekleyen bir kızım.

Üç katlı dikdörtgen pencereleri olan bir yapıdan oluşan okuluma yaklaştım. Hızlı adımlarla ilerlerken bir serseri bizim okuldan olan öğrencinin birini okulun duvarına yaslamış yakasından tutmuş onu sarsarak tehdit ediyordu. Yanlarından geçerken istemeden kulak misafiri oldum.

Serseri çocuğa "Senin o kızla işin yoksa ne arıyordun ha cevap ver. Sevgilimin etrafında ne arıyordun?"

"Yanlış anladın göster gerçekten beni bırakırsan konuşarak anlaşabiliriz."

"Neyi yanlış anladım neyi, sevgilimle öpüşüyordun ziyaretinde benim yanlış anladığımı söylüyorsun."

Serseri o kadar sinirliydi ki gözü hiçbir şey görmüyordu.

"Ben bir şey yapmadım ki o gelip benim dudaklarıma yapıştı."

"Bak hala yalan söylüyor."

"Yalan yok gerçekten."

"Eeh yeter şimdi seni şurada geberteceğim. "

Serseri cebindeki bıçağı çıkardı.

"Yapma lütfen."

" Şimdi bu bıçakla ananı ağlatacağım."

Ben bunu duyunca sinirlenmiştim.

"Bırak çocuğu." dedim.

Serseri ve çocuk etrafa meraklı gözlerle bakıyorlardı.

Serserinin gözleri beni bulunca suratına bir gülümseme yerleşti.

"Sen kimsin?" dedi.

"Kim olduğumun önemi var mı?"

"Bu çocuğun sevgilisi misin?"

"Hayır, onun sevgilisi değilim ben şu bir tam olarak o çocuğun kurtarıcısı oluyorum."

"Nasıl olacak o?"

Serseriye yaklaşarak "şu bak bir Göçer Anadolu Lisesi'nin önünde bir çocuğu hırpalıyorsun. Muhtemelen bahçe kapısının güvenlik kamerasına yakalandın ziyaretinde çoktan polise haber verildi. Bir polisin buraya gelmesi 20 dakikasını alır, sen de neredeyse bu süreye yakın bu çocuğu burada hırpalamaya devam ediyorsun. Senin yerinde olsan kaçardım çünkü polisin gelmesi bir meselesi. "

" olsun 3-4 Dakikada ben işimi görürüm. "dedi serseri.

Çocuk şaşkınca konuşmalarımızı dinlerken" Melina kurtar beni." dediğinde serseri bir an duraksadı.

"Sen Melina mısın? Şu iskelet barda takılan ziyaretinde sokak dövüşçüsü olan."

Çocuk hemen "Evet o şimdi beni bırakmazsan seni mahveder."