Οταν το Πρελθον σε κυνηγαει

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Στην photo πανω ειναι ο Στεφανος!

Την ωρα που πηγαινα μεσα ακουσα κατι βήματα να με ακολουθουν...δεν εδωσα σημασια και μπηκα στην τουαλετα. Εβαλα λιγο νερο πανω στο χαρτί και αρχισα να το τριβω στο φορεμα εκει που ειναι το μπουστο. Τοτε ενιωσα μια καυτη αναπνοη να ανασαινει κοντα στο αυτι μου και να με πλησιαζει.Αυτη η αναπνοη μου θυμιζει τοσα πολλα...

Στεφανος:"Να σε βοηθησω?"

Μελινα:"Τι κανεις εσυ εδω? Σηκω και φυγε τωρααα"ειπα και τον αγριοκοιταξα

Σ:"Πρωτον δε φευγω γιατι δεν κανω οτι μου λενε και δεύτερον ξερεις πολυ καλα τι κανω εδω.Σου ειχα πει πως εμεις δε θα τελειώσουμε" Τοτε μου ηρθαν στο μυαλο ολα αυτα που μου ειχε πει και εγω δεν ειχα καταλαβει τι εννοουσε

Μ:"Κι ομως δεν ειναι ολα παντα οπως τα περιμένουμε.Τωρα πια ειναι πολυ αργα και ολα εχουν τελειωσει μεταξυ μας."

Σ:"Αυτα τωρα τα λες για να σε πιστεψω εγω?Αφου ουτε τον εαυτο σου δεν εχεις πεισει για αυτα που λες."

Μ:"Να σου πω ξερω πολυ καλα τι λεω και τι κανω.Εμεις έχουμε τελειωσει οριστικα και κοιταξε να το χωνεψεις.Τωρα πια ανηκω μονο στον Αρη και ειμαι πολυ ερωτευμενη μαζι του!"

Σ:"Εχω τον τροπο να σε κανω να καταλαβεις πως δεν με εχεις ξεπερασει και θα δεις πως ολα θα αλλαξουν και θα θες μονο εμενα!"

Μ:"Τι δεν καταλαβες απο ολα αυτα που ειπα?" Τοτε εκεινος με πλησιασε. Φτασαμε σε σημειο αναπνοης μεταξυ μας...τα ποδια μου αρχισαν να μη με κρατανε και το σωμα μου ολο ειχε ανατριχιασει. Δεν το πιστευω αυτο που συμβαινει.Γιατι τωρα γιατι σημερα που ειναι τα γεννεθλια του Αρη? Σηκωσα το βλεμμα μου και ειδα τα καταγαλανα του ματια να με κοιτανε και να αναβουν φλογες. Ομως ηξερα πως δεν επρεπε να το κανω παλι αυτο στον Αρη ετσι τον εσπρωξα και εφυγα...δεν ειχα αλλη επιλογη αν δεν τον εσπρωχνα δεν ξερω κι εγω που θα καταληγαμε..

Λ:"ελα ρε Μελινα μια ωρα σε ψαχνω που ησουν?

Μ:"Ασε μην ρωτας καλυτερα"

Λ:"Θα μου πεις?"

Μ:"Ο Στεφανος ηρθε μαζι μου στο μπανιο αρχισε να μου λεει παλι αυτα τα λογια του που με μαγευουν παντα και θελω να του τα δωσω ολα!!Γιατι το κανει παντα αυτο?"

Λ:"Τιι?? Δεν σε πιστευω οτι το λες αυτο. Εσυ δε μου ελεγες πως τον εχεις ξεχασει? Τωρα τι εγινε?"

Μ:"Πριν ηταν αλλο δεν τον εβλεπα δεν τον ακουγα να μου λεει ολα αυτα τα λογια που κανουν καποιον να του παραδοθει.."

Λ:"Μηπως θες να μου πεις κιολας οτι τον θελεις ξανα?"

Μ:"Δεν ξερω τι να σου πω ειμαι πολυ ταραγμενη και μπερδεμενη"

Λ:"Αμαν ρε Μελινα ξεχνας τι σου εκανε?"

Μ:"Πιστεψε με δεν ξεχνιουνται αυτα αν το ειχα ξεχασει τωρα θα το ειχα κανει κιολας μαζι του"

Λ:"Μελινακι μου πρεπει να του το ξεκοψεις για το καλο ολων!"

Μ:"καλα θα δω τι θα κανω" Ο Στεφανος ολη την ωρα μου εριχνε κρυφες ματιες! Εγω δεν του εδινα καθολου σημασια,αλλα μονο εγω ξερω ποσο ηθελα μεσα μου να του ορμησω! Ημουνα ολη την ωρα βυθισμενη στις σκεψεις μου μεχρι που με διεκοψε η φωνη του Κωνσταντίνου που μας φωναζε οτι ερχοταν ο Αρης.Ολοι κρυφτηκαμε.. Μολις μπηκε μεσα ο Αρης πεταχτηκαμε ολοι πανω λεγοντας του surprise!!

Α:"παιδια δεν εχω λογια,σας ευχαριστωω"

Κων.:" Να μη μας ευχαριστεις,υποχρεωση μας"

Μ:"Μωρο μου χρονια σου πολλα" ειπα και τον φιλησα

Στεφανος:"Χρονια πολλα φιλαρα μου" ειπε διακοπτωντας το φιλι μας

Αρης:"Στεφανε?? Ρε συ ποσο καιρο εχω να σε δω!"ειπε και αγκαλιαστηκαν.

Α:"Πως και πηρες την αποφαση να μετακομισεις Αθηνα?"

Σ:"Εε ειπα να ερθω γιατι βλεπω οτι τα πραγματα στην πρωτευουσα ειναι καλυτερα και υπαρχουν περισσοτερες προοπτικές"

Α:"Οι γονεις σου πως και το επετρεψαν αυτο?"

Σ:"Αρχισα να τους λεω διαφορα επιχειρηματα για να ερθω Αθηνα κι εκεινοι δεχτηκαν,γιατι και η ξαδερφη μου σπουδαζει Νομικη εδω,οποτε θα ειχα και καποιον δικο μου!"

Α:"Μην ανησυχεις τωρα εχεις εμας"

Η ωρα περασε πολυ ευχαριστα για ολους μονο που εγω ημουν ολη την ωρα σκεφτικη...Η ωρα πια ειχε παει 4:00 τα ξημερωματα η Νεφέλη εφυγε μαζι με τον Πέτρο και την Ευα και ο Κωνσταντίνος θα εφευγε τωρα. Εγω ειχα ηδη νυσταξει και ημουν πολυ κουρασμενη. Τωρα στο μπαρ ειχαν μεινει ο Αποστολης,η Λιζα,ο Στεφανος,ο Αρης κι εγω.

Μ:"Αγαπουλα μου δεν παμε σπιτακι μας?νυσταξα"

Α:"Ναι μωρο μου τωρα περιμενε να χαιρετησουμε τα παιδια."Τους χαιρετησαμε ολους και πηγα να βγω απο το μπαρ μεχρι που ακουσα τη φωνη του Αρη.

Α:"Μελινα περιμενε λιγο και τον Στέφανο" Τοτε εγω αρχισα να μην νιωθω καλα. Τι εννοει να περιμενουμε τον Στεφανο?

Μ:"Γιατί να τον περιμένουμε?"

Α:"Αα δε σου ειπα?"

Μ:"να μου πεις τι?"

Α:"ο Στεφανος θα μεινει για λιγους μηνες σπιτι μου μεχρι να βολευτει καπου αλλου.."

Τοτε αρχισα να μουδιαζω, ηθελα να αποφυγω τον Στεφανο και τωρα θα μπει στη καθημερινοτητα μου για τα καλα. Τι παιχνιδια μας παιζει αυτη η ζωη?"