Οταν το Πρελθον σε κυνηγαει

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

Το επομενο πρωι σπιτι Αρη και Αποστολη....

Ξυπνησα με τρομερο πονοκεφαλο.Κοιταξα διπλα μου και ο Αρης δεν ηταν στο κρεβατι. Δεν ανησυχησα γιατι ημουν σιγουρη πως ηταν στην κουζινα και τσιμπολογουσε κατι οπως παντα... Σηκωθηκα εβαλα μια μαυρη κοντη μπλουζα και ενα γκρι πολυ κοντο και κολλητο σορτσακι. Κατεβαίνοντας τις σκαλες ακουσα μια φωνη να λεει καλημερα.Γυρισα αποτομα και ειδα τον Στεφανο να ειναι απο πισω μου και να μου χαμογελαει. Οχχ οχι δεν το πιστευω νομιζα πως ηταν ονειρο η μετακομιση του αλλα τελικα ειναι πραγματικοτητα... Τοτε δεν του εδωσα σημασια και εφυγα

Αρης:"Καλημερα κουκλαρα μου!"ειπε και με καμαρωνε

Μ:"καλημερα μωρο μου"ειπα και του εδωσα ενα πεταχτο φιλι

Α:"Μωρο μου εγω θα πρεπει να φυγω για λιγο με τον Αποστολη.Θα παμε να δουμε τους γονεις μας,που ηρθαν απο την Αγγλια για τα γεννεθλια μου" Δε θελω να φυγει,οχι τωρα που ειναι και ο Στεφανος εδω δεν του εχω καμια εμπιστοσυνη. Εκεινη την ωρα ο Στεφανος κατεβαινει τις σκαλες...

Μ:"Καλα βρε μωρο μου αλλα να γυρισετε γρηγορα."

Α:"Ενταξει,στο υποσχομαι. Εσυ τι θα κανεις?".

Μ:"θα κανω ενα ντουζακι γιατι εχω πονοκέφαλο "

Α:"Κανε ντουζ και πεσε να χαλαρωσεις για να σου περασει"

Σ:" Καλημερα"ειπε και ετριβε ακομα τα μάτια του απο την νυστα.

Α:"Καλως τον!"

Σ:"Βλεπω εχετε ετοιμασει πλουσιο πρωινο."

Μ:"Ναι,για την ακριβεια υπηρχε πολυ περισσότερο φαγητο αλλα το καταβροχθησε ο Αρης"

Α:"Ελα ρε μωρο μου αφου πιναγα,τι ηθελες να κανω?"ο Στέφανος εκατσε στο τραπεζι μαζι μας και αρχισε να τρωει.Σε μια φαση δεν ακουγόταν τιποτα, μαλλον ολοι σκεφτομασταν αυτα που μας απασχολουσαν.Ειχαμε σταμάτησει να μιλαμε,μεχρι που ο Αρης μας εβγαλε απο τις σκεψεις μας...

Α:"Λοιπον εισαι ετοιμος για την Δευτερα?"

Σ:"Τι εννοεις?"

Α:" Εννοω που θα ερθεις στο σχολείο μας και θα αρχισεις μια ζωη απο το μηδεν εδω!"

Σ:"Νομιζω πως ειμαι πολυ ετοιμος να παρω την ζωη στα χερια μου"

Α:"Τελεια τοτε!" Ξαφνικα εμφανιζεται και ο Αποστολης...