The First" I Love You"

Chapter 21:Adjust

Authors Note:Thank you sa lahat ng nagbabasa.Continue reading.;)
Follow,Vote and Comment.

Dionne Garcia's PoV

Umaga na hindi pa rin lumalabas ng kwarto si Devian.Hindi pa rin siya kumakain, Katok ako ng katok pero walang bumubukas. Sinabi ko na muna sa Auntie namin na hindi muna kami mag o-open ng shop dahil may problema buti nalang at hindi siya nagalit.

Pumunta nalang ako ng kusina at nagluto ng ulam namin,Habang nagluluto napapaisip ako,Hindi ko talaga maalis sa isipan ko ang mga salita ni Blake at Zian kay Devian.
Kahit kaibigan lang ako,Ramdam ko kung gaano yun kasakit para kay Devian.

Hindi ko inaasahang ganito ang mangyayari,

"Dionne,Nagluto ka na ba?"

Napalingon ako sa harapan ko,
Si Devian ,mugtong mugto ang kanyang mga mata,at naka ngiti.
Bakit ka pa ngumi ngiti,Alam ko naman kung anung sitwasyon ang kinakaharap mo.

"Ahh,Oo halika na,Maluluto na rin ito." Sabi ko habang inilapag ang sandok na hawak ko.

Lumapit siya at umupo sa mesa,
"Napanaginipan kong nasa Hospital ako,Pero hindi ko alam kong anong dahilan." Sabi niya at isinandal ang likod sa upuan.

"Depress ka lang,Devian.
Hindi na ito ang buhay mong merun pang Blake,Iba na to,Wala na siya,Wag kang masyadong mag isip." Sgot ko habang hinahalo ang ulam na niluluto ko.

Kinusot niya ang dalawang mata ,
"Gagawin ko ang lahat para lang mapatawad niya ako.Lahat Lahat."

"Devia----

"Pupuntahan ko siya mamaya sa bahay nila, Hihingi ako ng tawad."

Hindi ko alam kong ano ang pumapasok sa isip ni devian,Ang alam ko lang labis ang lungkot niya.

"Via,wag ka munang pupunta hayaan mo munang lumipas ng kahit konti ang galit nila,Hindi yata maganda yang ideya mong magpakita agad."

Napayuko siya ,"Tama ka nga." Bulong niya.

...

//

Almost one week.

Ganito nalang lagi si Devian,Nagpapalipas ng gutom,At hindi na masyado tulad ng dati.Nag o-open na rin ako ng shop pero siya,Naiiwan sa bahay nagmumokmok.At umiiyak ng buong magdamag.

Pero bilang isang kaibigan pinagsasabihan ko siya,Pero wala lang sakanya,Talagang gusto niyang puntahan si Blake.Gusto niyang humingi ng tawad. Simula palang ng kwentong to Tanga siya eh..

.Mall

Naglilibot libot muna ako sa boutique baka may mabili akong magugustuhan ni Devian.

Pumunta ako sa mga Womens Wear at pumunta sa mga shirts.
Habang namimili ng ako,Napatingin ako dun sa kabilang side.
Then..

I...

Saw....

Zack.....

Ibinalik ko yung shirt na hawak ko,
Pakapalan na ng mukha to,Kailangan ko siyang makausap.
Kailangan kong maipaliwanag sakanya ang lahat. Pero ang tanong makikinig kaya siya?.Pweh!Pero kahit na.

Lumapit ako sakanya,
"Zack.'"

Napatingin naman siya sa akin,
"Ikaw nanaman ano bang kailangan mo?ha?"

I cleared my throat,
"Sana pakinggan mo,Ipapaliwanag ko sayo ang lahat."sabi ko at tumingin sa mga mata niya.

Sana please ,Pumayag ka.
Ipapaintindi ko sayo .
At ikwekwento ko ang kalagayan ni Devian ngayon .

"Sayang lang ang oras ko." Sabi niya.Tumalikod siya at naglakad,

Kahit sabihin mong ayaw mo susundan kita,

Talagang sinundan ko siya,
"Can you please stop following me?" Tanung niya at napakunot ng noo.

"Hindi kita titigilan Zack Castillo."
Sabi ko at ngumiti.

He smirked and smile.

Tumingin siya ng masama at dumiretsong naglakad,
Paikot ikot ikot lang kami ng mall ,
Sa totoo lang pagod na ako,
Gusto ko na ngang umupo eh,pero hindi pwede.Hingal na hingal na ako,Hindi ko na kaya katawan ko,Para akong madadapa pero pipilitin ko pa rin.

Ground floor hanggang 4th floor.
Ikot ikot,Baba akyat ,Buti sana kung yung pag akyat at pagbaba elevator eh!Hagdan yung dinaanan niya.
Jusko!Kaya ako sunod lang ng sunod.

Hinahabol ko na ang paghinga ko,
Ang bilis bilis na ng tibok ng puso ko,
Natuyo na rin ang labi ko ,
At basang basa na ako ng pawis.
Hindi manlang siya maawa sa akin.
Sama netong lalaking ito.

Lumingon siya at ibinaba ang sunglasses niya"Ano susuko ka na?" Sabi niya.

"Hindi......"

Sama mo.
Maawa ka naman kahit konti.

Hindi ko inaasahang bigla nalang akong nadapa.
Tumama pa yung tuhod ko.

Nakakahiya nasa mall pa ako.
Napaupo agad ako mula sa pagkakadapa,hinahimas ko yung tuhod ko.

"Arayyyyyyy..."

"Okay ka lang???"
Nagulat ako dahil si Zack at isang lalaki ang nagsalita .
Dalawa silang nasa harapan ko.

Infairness,Ang cute nung lalaki.
Grabe...

Nagtinginan naman si Zack at yung lalaki,
"Okay na ba?Tumayo ka nga dyan." Sabi ni Zack,
Pero yung lalaki inialay niya yung kamay niya sa akin para tumayo,
"Dahan dahan lang." Sabi niya.

Inalalayan naman ako nung lalaki aa pag tayo, "Thank you,Ako nga pala si Dionne."

Iniupo niya muna ako dun sa may bench sa harap ng isang shop,Si Zack naman ngayon ang nakasunod.
Umupo siya sa tabi ko,
"Nice meeting you,By the way Im Bret,you can also call me Gab."
Inialay niya yung kamay niya para makipag shake hands.
Sus...ayiie!Sino pa bang hindi aayaw dito.
Nakatingin naman sa amin si Zack,
Dinilatan ko siya ,Saktong nahuli niya ako. Napa ngiti naman ako .

"Hi!Bret Im Zack, you can leave now." Sabi ni Zack.

Epal na ito.
Kaninang nagpapapansin ako sayo hindi mo ako pinapansin na halos
Mahimatay ako sa pagod wala kang pakialam.

"Whos this man?" Tanung ni Bret.

"Uh,,Nothing ...Just ignore him." Sabi ko at napatingin kay Zack.

"You can now leave i said." Sabi ulit ni Zack.

"I need to leave now,hope to see you again nextime " sabi ni Bret at umalis.

"Hoy!Ikaw ngayong may moment ako,Sinisira mo,Kaninang nag papa-epal ako hindi mo ako pinapansin,Adik ka ah!"
Sabi ko sakanya.

"Shut up and stay here okay!" Sigaw niya.Aba siya pa itong galit ah.
Kapal talaga oh..

Anak ng butiki.

Umalis si Zack,Hindi ko alam kong saan pupunta yun.
Hinihilot ko nalang yung tuhod ko.
"Hay naku,Ayiiee!!Ng dahil sa tuhod na ito,May nakita akong gwapo." Bulong ko at ngumingiti.

Hindi ko tuloy mapigilan ang pag ngiti.
Jusko.Haba ng hair..

"Ano bang ngini-ngiti ngiti mo dyan?"

Nagulat ako sa boses na yun.
Then i saw Zack sat beside me.
Inabutan niya ako ng Ice cream.

Eto rin yung inabot niya sa akin nung time na umiiyak ako sa park.Ice cream.