Mga Paru-Parong Ligaw

Part 9

"I think this calls for a beer or two. The booze might help ease the pain you know." Putol ko sa katahimikang namagitan samin.

"Ang alak Val, parang anesthesia, nakakapagpamanhid, pero pansamantala lang. Pagkatapos ng epekto nito, nandun pa rin ang sugat, mas masakit, mas makirot. " si Earl habang nagpupunas ng luha.

"That's what you thought. Did'nt you know that the spirit of alcohol can break the walls of your sanity? It let's you loose from your guards, from your inhibitions. It let's you face your fears and anxieties. It provides an outlet to your pent up emotions. No strains. Everything is pure and raw. Let loose of yourself for once Earl. Fume, scream, shout, curse, cry. It'll feel better in the morning" katwiran ko naman

Sa wakas ay pumayag din si Earl. We went to Malate. Sa isa sa mga street pub. Nakaubos kami ng tatlong bucket ng Red Horse. Enough for me to get light-headed and for him to be tipsy. Pagkatapos ay inihatid ko siya sa kanila.

Hindi muna siya pumasok at nagyaya na maupo muna sa bangketa para magpababa ng tama. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nakakanlong kami sa tanglaw ng bilog na buwan. Nakaparada ang kotse sa harap ng bahay ni Earl. Nakaupo kami sa bangketa. Wasted, pero hindi sabog. Lasing, pero matino ang isip.

"Earl, how does it feel to love Percy?" panimula ko.

"Mahirap ipaliwanag Val. No word can explain the feeling. Kahit siguro sang dictionary ka pa tumingin. Ang closest siguro eh ineffable." Sagot niya

"Ineffable?" tanong ko. Bago sa pandinig ang salitang iyon at hindi ko alam ang ibig sabihin.

"Oo. Incapable of being expressed in words. Yung saya mo pag kasama mo siya, yung lungkot mo pag-alis nya. Para siyang oscillation, pulsating. From extreme pain to extreme joy. Grabeng init, grabeng lamig. Alam mo yun? balik tanong nya.

"Yes. I feel for you. How you want to stare at his face and not get bored. How you want to sit beside him all night and not get cramps. How you want to walk with him and not get tired. Trust me Earl, I know the feeling. I share your joy and pain. Cause I feel the same for you. And I feel the same way you feel, every moment, everyday since I met you. " pag-amin ko.

Hindi sumagot si Earl.

Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi at iniharap sa akin. Tinitigan ko siya sa mata.

"I think I love you Earl. I also feel it. My heart and mind are in chorus. They scream your name. My entire system is so full of you. My eyes looks for you. My ears listen for you. My skin feel for you. My lungs breath for you. My heart beats for you." pagtatapat ko.

"Why? Why me?" naguguluhang tanong ni Earl. Kitang kita sa mga mata nya ang pagkalito at pagkagulat. Napakaganda niyang pagmasdan ng mga oras na yun. Sweet innocence. Nothing can be more beautiful than his face under that moonlight on that night.

"I don't know Earl. I can't explain it."

"Ineffable" sabay naming bigkas.

"Val, di ko alam ang isasagot ko" maya maya pa ay sabi Earl.

"Im not asking for your answer Earl, hell I have'nt even courted you!" naiirita kong sagot.

"Li..liligawan mo ko?" si Earl. Punong puno na naman ng kainosentehan ang kanyang mata. Naroon na naman ang pagaalinlangan. Basang basa ko.

"Yes! Just give me the permission Earl, I will court you till you fall in love with me. I will court until were 90, or even a hundred years old. I will wait for the time that your feelings come to me. Just please let me" pagsusumamo ko sa kanya.

"Hindi natutunan ang pag-ibig Val" katwiran nya habang nakatingin sa lupa.

"Yes it can be learned. The same away other emotions can be. You just have to accept it. You just have to let it be. It's a natural progression Earl." Giit ko.

"Hindi ako sigurado Val" hindi pa rin naaalis sa lupa ang mga mata nya.

"But I am Earl. Im sure as hell. And ill teach you how to love me." Umaapaaw ang kumpyansa ko sa sagot kong ito.

"Bahala ka" resigned ang boses na sagot nya.

"Is that a yes? Will you let me court you Earl? Will you let me prove to you that love can be learned?" kinulit ko siya.

"Ok. I guess... Yes"  halos pabulong nyang sagot.

"Woohooo!!! Yes! I love you ..." sigaw ko. Hindi ko na natapos dahil tinakpan nya ng mahigpit ang bibig ko. Para akong batang binilhan ng bagong laruan ng mga sandaling iyon. Naguumapaw ang saya sa dibdib ko. Nangingilid ang luha ko sa sobrang saya.
Ineffable. Yun ang pakiramdam ko ng oras na iyon and man it was priceless.

"Anu ka ba nambubulahaw ka na ng mga kapitbahay. Saka baka magising si Mama." Saway ni Earl habang tutop ang bibig ko.

Hinalik-halikan ko ang palad nyang nakatakip sa bibig ko.

Nagulat siya at bigla itong binawi.

Bumukas ang ilaw sa tarangkahan ng bahay nila. Nagising ko ata ang Mama nya.

Nagpaalam na siyang pumasok.

Ayaw ko pa sanang payagan kaya lang umaga na din at saka gising na ang Mama nya.

Nagpaalam na rin akong uuwi.

Kumaway lang siya habang nakamasid sa pag-alis ko.

Hindi maalis ang nakaplastang ngiti sa labi ko.

Tanghali na ako nakatulog sa kaiisip kung papano ko sisimulan ang panliligaw. Honestly, first time kong gagawin iyon sa kapwa lalaki. Sa mga babae ay maraming beses na. Napagpasyahan kong kausapin si Percy para malaman kung ano ang mga hilig ni Earl.